Gabriel Narutowicz: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Linia 36:
Gabriel Narutowicz pochodził ze [[Żmudź|Żmudzi]], z tamtejszej [[szlachta|szlachty]] herbu własnego.
 
Ojciec Gabriela – Jan Narutowicz – pełnił urząd sędziego powiatowego ziemskiego, był właścicielem wsi [[Brewiki]] na Żmudzi. Jako postępowy ziemianin jeszcze przed ogłoszeniem (22 stycznia 1863) manifestu powstańczego Rządu Narodowego zapowiadającego uwłaszczenie chłopów zniósł w swoich dobrach ziemskich pańszczyznę<ref>Zygmunt Kaczmarek, ''Trzej prezydenci II Rzeczypospolitej''. Warszawa 1988, s. 11.</ref>. Za udział w [[powstanie styczniowe|powstaniu styczniowym]] został skazany na rok więzienia. Wcześnie osierocił Gabriela, zmarł rok po jego urodzeniu.
 
Matką Gabriela Narutowicza była Wiktoria ze Szczepkowskich, trzecia żona Jana Narutowicza. To ona przejęła ciężar wychowania synów po śmierci męża. Jako kobieta wykształcona i zafascynowana filozofią [[Oświecenie (epoka)|oświecenia]] wywarła duży wpływ na poglądy młodego Gabriela. W 1873 postanowiła przenieść się do [[Lipawa|Lipawy]], aby uchronić swych synów przed nauką w szkole rosyjskiej, gdzie po upadku powstania styczniowego nasiliła się fala [[rusyfikacja|rusyfikacji]].