Wersja z 00:30, 10 lut 2018 edytuj Halfbricking (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 58 038 edycji int. ← poprzednia edycja		Wersja z 00:31, 10 lut 2018 edytuj anuluj edycję Halfbricking (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 58 038 edycji int. następna edycja →
Linia 6: W 1907 został mianowany profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Lwowskiego, wykładał hellenistykę, patrystykę i komparatystykę; w 1911 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. Powrócił na Uniwersytet Jagielloński w 1913 i objął II Katedrę Filologii Klasycznej; po [[II wojna światowa\|II wojnie światowej]] przeszedł na I Katedrę Filologii Klasycznej (kierował nią w latach 1945–1952), a od 1955 (po zmianach organizacyjnych) kierował Katedrą Filologii Klasycznej. Przeszedł na emeryturę w 1960. Był członkiem najważniejszych polskich korporacji naukowych – Polskiej Akademii Umiejętności (1910 członek-korespondent, jeszcze pod nazwą Akademia Umiejętności, 1919 członek czynny), Polskiej Akademii Nauk (1952 członek tytularny, 1957 członek rzeczywisty), [[Towarzystwo Naukowe Warszawskie\|Towarzystwa Naukowego Warszawskiego]] (1919 członek rzeczywisty, 1929 członek zwyczajny). Przewodniczył Komisji Filologicznej PAU (~~1947-1950~~1947–1950) oraz Komisji Filologii Klasycznej Oddziału PAN w Krakowie (od 1958). Należał także do [[Towarzystwo Naukowe we Lwowie\|Towarzystwa Naukowego we Lwowie]]. W 1952 został laureatem nagrody państwowej I stopnia za całokształt pracy naukowej, ze szczególnym uwzględnieniem trzytomowej pracy ''Literatura grecka''; za publikację ''Antyk [[Stanisław Wyspiański\|Wyspiańskiego]]'' (1916) otrzymał nagrodę Akademii Umiejętności w Krakowie im. Barczewskiego. Był odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim [[Order Odrodzenia Polski\|Orderu Polonia Restituta]] – dwukrotnie (1936<ref>11 listopada 1936 „za wybitne zasługi na polu nauki i wychowywania młodzieży w duchu patriotycznym położone w latach 1905-1918” {{Monitor Polski\|1936\|263\|464}}</ref> i 1954<ref>{{Monitor Polski\|rok=1954\|numer=112\|pozycja=1588}}</ref>) oraz [[Order Sztandaru Pracy\|Orderem Sztandaru Pracy]] I klasy. Zainteresowania naukowe Tadeusza Sinki obejmowały [[hellenistyka\|hellenistykę]], literaturę polsko-łacińską, poezję łacińską, dzieje literatury polskiego [[literatura polska - renesans\|odrodzenia]], [[literatura polska - barok\|baroku]] i [[literatura polska - romantyzm\|romantyzmu]], [[leksykografia\|leksykografię]], [[patrologia\|patrologię]]. W pracy ''Literatura grecka'' (1931–1954) przedstawił obszerną syntezę historii literatury greckiej do [[VII wiek]]u n.e.; opracował także syntezę poezji aleksandryjskiej (''Poezya aleksandryjska. Próba charakterystyki'', 1905). Badał twórczość m.in. [[Herodot]]a, [[Hezjod]]a, [[Ksenofont]]a, [[Tukidydes]]a, [[Horacy (poeta)\|Horacego]], [[Gajusz Petroniusz\|Petroniusza]], [[Plaut]]a, a z autorów polskich [[Adam Asnyk\|Adama Asnyka]], [[Aleksander Fredro\|Aleksandra Fredry]], [[Jan Kochanowski\|Jana Kochanowskiego]], [[Józef Ignacy Kraszewski\|Józefa Ignacego Kraszewskiego]], [[Adam Mickiewicz\|Adama Mickiewicza]], [[Juliusz Słowacki\|Juliusza Słowackiego]], [[Stanisław Orzechowski (pisarz)\|Stanisława Orzechowskiego]]. Opracował wstępy i komentarze do licznych wydań [[Plutarch]]a, m.in. przygotował oryginalne wydanie ''Żywotów sławnych mężów'' (1953); był także autorem wstępu do ''[[Iliada\|Iliady]]'' [[Homer]]a w przekładzie [[Franciszek Ksawery Dmochowski\|Franciszka Ksawerego Dmochowskiego]] (1922). Później sam przygotował tłumaczenie ''Iliady'' (1960); przełożył ponadto ''Wybór homilii i kazań'' [[Bazyli Wielki\|św. Bazylego Wielkiego]] (1947), ''Dwadzieścia homilii i mów'' (1947) i ''Homilie na listy św. Pawła'' (1949) [[Jan Chryzostom\|św. Jana Chryzostoma]], ''Wybór pism'' [[Grzegorz z Nazjanzu\|św. Grzegorza z Nazjanzu]] (1963). Zbadał większość rękopisów mów Grzegorza z Nazjanzu. Przygotował ponadto edycje ''Dzieł'' Stanisława Wyspiańskiego (1924–1932, pięć tomów, z [[Adam Chmiel\|Adamem Chmielem]]), ''[[Eneida\|Eneidy]]'' [[Wergiliusz]]a (w przekładzie [[Tadeusz Karyłowski\|Tadeusza Karyłowskiego]], 1950), ''Przyczynków z kodeksu Mogilskiego do dziejów oświaty w Polsce w XV wieku'' (z [[Konstanty Michalski\|Konstantym Michalskim]]).

Tadeusz Sinko: Różnice pomiędzy wersjami