Cricot 2: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m dr. rozszerzenia
Ziel (dyskusja | edycje)
a gdyby tak cos rozwinac?
Linia 1:
'''Cricot 2''' – polski [[teatr]] awangardowy, założony w [[Kraków|Krakowie]] przez [[Tadeusz Kantor|Tadeusza Kantora]] i [[Maria Jarema|Marię Jaremiankę]] w [[1955]] roku. Nazwa formacji pochodzi od wcześniej istniejącego teatru [[Cricot]].; Obieobie nazwy były [[anagram]]em wyrażenia '''to cyrk'''. Od [[1961]] roku, teatr działał w piwnicach [[Galeria Krzysztofory|Galerii Krzysztofory]].
==Historia teatru==
 
Inscenizacje były początkowo oparte na dramatach [[Stanisław Ignacy Witkiewicz|Witkacego]], potempóźniejsze przedstawienia były natomiast autorskimi kreacjami samego Tadeusza Kantora.
 
Teatr Cricot 2 z powodzeniem występował w Polsce i za granicą. Największą popularność i uznanie Teatr Cricot2 zdobył realizacjami, które zapoczątkował spektakl ''Umarła klasa'' z 1975 roku. Ten wypracowany przez Kantora nurt teatralny określano terminem ''teatr śmierci''. Wkrótce po śmierci Kantora, po doprowadzeniu do wystawienia ostatniego dzieła pt. ''Dziś są moje urodziny'', teatr zaprzestał działalności.
 
Teatr Cricot 2 z powodzeniem występował w Polsce i za granicą. Największą popularność i uznanie Teatr Cricot2 zdobył realizacjami, które zapoczątkował spektakl ''Umarła klasa'' z 1975 roku. Ten wypracowany przez Kantora nurt teatralny określano terminem ''teatr śmierci''. Wkrótce po śmierci Kantora, po doprowadzeniu do wystawienia ostatniego dzieła pt. ''Dziś są moje urodziny'', teatr zaprzestał działalności.
[[Image:Cricot 2 theater Cracow 1.jpg|thumb|270px|right|Krakowska siedziba teatru]]
Centrum dokumentacji teatru znajduje się w [[Cricoteka|Cricotece]].
 
==Program artystyczny ==
Teatr Cricot 2, mimo nawiązywania do tradycji formacji Cricot, miał w pełni określony program oddzielający go od jakichkolwiek klasycznych form teatralnych. Kantor był autorem wielu tekstów definiujących dążenia artystyczne swtorzonego przez siebie zespołu. Jednym z postulatów reżysera była konieczność wzięcia pod uwagę publiczności obecnej na spektaklach, i traktowanie jej jak pełnoprawnego uczestnika wydarzenia – nie oznaczało to jednak zniesienia dystansu między aktorami a obserwatorami. ''Autonomiczna logika'' spektakli teatru miała na celu m.in. stworzenie nowego rodzaju relacji między artystami a publicznością.
:''Teatr Cricot 2 wysuwa ideę teatru kształtującego się w pełni jako ''dzieło sztuki'', rządzące się swoimi własnymi prawami i usprawiedliwiające tylko własne istnienie, w przeciwieństwie do teatru pełniącego rolę służebną różnego gatunku, głównie w stosunku do literatury, staczającego się coraz bardziej w bezmyślną reprodukcję stanów życiowych, tracącego bezpowrotnie instynkt teatru, poczucie wolności tworzenia i siłę własnego wyrazu i działania.'' <ref>Tadeusz Kantor, ''Metamorfozy. Teksty o latach 1938 - 1974'', wybór i opracowanie Krzysztof Pleśniarowicz, Cricoteka, Księgarnia Akademicka, Kraków 2000, str. 147. </ref>
==Spektakle==
*''Mątwa'', 1956
Linia 27 ⟶ 30:
** ''[http://ww2.tvp.pl/View?Cat=6660&id=332034 Dziś są moje urodziny]''
** ''[http://ww2.tvp.pl/View?Cat=6660&id=331938 Wielopole, Wielopole]''
 
{{teatr stub}}
==Przypisy==
<references/>
 
[[Kategoria:Teatry]]