Cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej w Petersburgu (Wyspa Wasylewska): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
dead link |
||
Linia 76:
== Historia ==
Od XVIII w. na miejscu zajmowanym obecnie przez cerkiew znajdowały się świątynie prowadzone przez mnichów: najpierw z [[Ławra Troicko-Siergijewska|Ławry Troicko-Siergijewskiej]], następnie z domu biskupiego w [[Psków|Pskowie]], zaś od 1875 – z [[Ławra Peczerska|Ławry Pieczerskiej]]. Na rozbudowę obiektów monasterskiej placówki filialnej mnisi z Ławry Pieczerskiej zdecydowali się w 1894. Prace przy wznoszeniu nowej, obszerniejszej cerkwi trwały sześć lat. Autorem jej projektu był [[Wasilij Kosjakow]], który zaprojektował budynek w stylu neobizantyjskim. On też nadzorował przebieg prac budowlanych<ref name=":0">{{Cytuj|tytuł=О подворье - Подворье Оптиной Пустыни в Санкт-Петербурге (СПб)|data dostępu=2016-02-27|opublikowany=
Placówka Ławry Pieczerskiej działała do 1932. W 1930 część żyjących na jej terenie mnichów została skazana na kary łagrów, zaś w 1932 ostatnich duchownych władze radzieckie zesłały do [[Kazachstan|Kazachstanu]]. Nabożeństwa w cerkwi trwały do końca 1933, gdy aresztowani zostali 43 najaktywniejsi członkowie miejscowej parafii. W 1934 świątynia została oficjalnie zamknięta i zaadaptowana na magazyn<ref name=":0" />. W 1956 rozpoczęto prace nad urządzeniem w świątyni krytego lodowiska, które otwarto pięć lat później. Użytkowany w celach sportowych budynek stopniowo niszczał<ref name=":0" />.
| |||