Bitwa koło Wysp Egadzkich: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m kat. |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 2:
|epoka = starożytność
|nazwa = Bitwa morska koło Wysp Egadzkich
|konflikt = [[I wojna punicka
|grafika = Aegadian Islands map.png
|opis = Wyspy Egadzkie
Linia 12:
|strona1 = Rzymianie
|strona2 = Kartagińczycy
|dowódca1 = [[Gajusz Lutacjusz Katulus|Lutacjusz Katulus]]<br/>, Kwintus Waleriusz
|dowódca2 = Hannon
|siły1 = 200 okrętów
Linia 18:
|straty1 = 30 okrętów zatopionych
|straty2 = 50 okrętów zatopionych<br />70 okrętów zdobytych przez przeciwnika
|kod mapy = Morze Śródziemne |wariant mapy = fizyczna
}}
{{I wojna punicka}}
Linia 24 ⟶ 25:
Po roku [[249 p.n.e.]] Rzymianie doświadczeni wcześniejszymi porażkami rozpoczęli odbudowę floty. Sfinansowano naprędce budowę dwustu lekkich galer, które skierowano do oblężenia twierdz kartagińskich w Drepanum i Lilybeum. Dowódcą floty rzymskiej został konsul [[Gajusz Lutacjusz Katulus]]. Kartagińczycy tymczasem, czując się pewnie na morzu po odniesionych zwycięstwach, rozbroili swoje okręty i zwolnili załogi. W rezultacie przeciwko Rzymianom skierowano pośpiesznie zebraną flotę z mało doświadczonymi żeglarzami pod wodzą [[Hannon (wódz kartagiński)|Hannona]]. Okręty kartagińskie, przeładowane żywnością dla wojsk na Sycylii, były zdecydowanie mniej zwrotne od jednostek rzymskich.
W marcu [[241 p.n.e.]] flota kartagińska pojawiła się w pobliżu Hiery ([[Marettimo|Iera Nesos]]) w archipelagu [[Egady|Wysp Egadzkich]]. Hannon zamierzał dopłynąć do [[Sycylia|Sycylii]], gdzie miała być przekazana żywność dla armii [[ Hamilkar Barkas|Hamilkara]], a następnie wzmocnić się doświadczonym wojskiem i wydać Rzymianom bitwę. Przewidział to jednak Lutacjusz, który [[10 marca]] 241 p.n.e. wyruszył naprzeciw flocie kartagińskiej. W pobliżu wyspy Eguza ([[Favignana (wyspa)|Aegusa]]) doszło do spotkania obu flot. Bitwa zakończyła się klęską Kartagińczyków, którzy stracili pięćdziesiąt okrętów zatopionych i siedemdziesiąt zdobytych przez Rzymian. Klęska na morzu uniemożliwiła zaopatrzenie armii kartagińskiej na Sycylii, co wpłynęło na wynik wojny. W tym samym roku obie strony zawarły porozumienie pokojowe, na mocy którego Kartagina zrzekła się Sycylii.
== Bibliografia ==
| |||