Jakub Paleolog: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
m WP:SK, drobne merytoryczne |
||
Linia 40:
Korzystając z liberalnego polskiego prawa do naturalizacji, stał się poddanym polskim, znanym jako Jakub Paleolog. W Krakowie skontaktował się z [[Andrzej Dudycz|Andrzejem Dudyczem]], innym naturalizowanym Polakiem, dawnym katolickim [[biskup]]em [[Pecz]]u na [[Węgry|Węgrzech]], który również popierał doktrynę braci polskich. Paleolog uczestniczył aktywnie w debatach religijnych braci. Walczył z ekstremistycznymi poglądami (zakaz własności prywatnej, służby wojskowej i obejmowania urzędów państwowych), utrzymując, że są to poglądy przesadne. Próbował przekonać swoich współwyznawców, że uzasadniona jest walka w słusznej sprawie.
Wydał traktat w języku polskim
Jednakże, m.in. pod wpływem nawróconego [[austria]]ckiego [[baron]]a [[Johann Ludwig von Wolzogen|Johanna Ludwiga Wolzogena]], zwolennicy [[pacyfizm chrześcijański|pacyfizmu chrześcijańskiego]] ostatecznie wygrali w tej debacie, pomimo że koncepcja ta była trudna do realizacji w obliczu nacisków ze strony polsko-litewskiego państwa, ciągle zamieszanego w wojny z sąsiednimi krajami.
Linia 74:
== Podsumowanie ==
Jakub Paleolog był jedynym [[Grecy|Grekiem]] wśród szesnastowiecznych antytrynitarskich reformatorów religijnych. Jego życie i działalność są wyjątkowo dobrze udokumentowane dzięki źródłom antytrynitarskim i katolickim. Podczas swoich licznych podróży dużo pisał, poglądy swoje rozgłaszał również ustnie. Przyczynił się do rozwinięcia doktryny antytrynitarskiej w Europie Środkowej, uczestnicząc w wielu kluczowych dla niej debatach. Pomimo że był bardzo kontrowersyjny, oceniany jest dzisiaj jako wybitny chrześcijanin i utalentowany intelektualista
== Przypisy ==
| |||