Jerzy Romanow (1863–1919): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
int. |
ort. |
||
Linia 33:
Był generałem-adiutantem armii rosyjskiej, pozostawał przy sztabie naczelnego dowództwa. Od [[1897]] roku był kierownikiem [[Państwowe Muzeum Rosyjskie|Muzeum Rosyjskiego]] w [[Petersburg]]u. Wchodził w skład rady Rosyjskiego Muzeum Etnograficznego, zasłużył się w jego rozwoju gromadząc środki na działalność i przekazując osobiście zebrane podczas podróży eksponaty. Jest również założycielem działu numizmatycznego w Muzeum Rosyjskim, któremu podarował bogaty zbiór zebranych przez siebie numizmatów. Był autorem pracy ''Русские монеты XVIII и XIX вв''. Był członkiem Rosyjskiej Akademii Nauk (od [[1898]]). W rodzinie znany był także jako utalentowany rysownik.
W [[1918]] roku został aresztowany i po pewnym czasie wraz z bratem [[Mikołaj Romanow (1859–1919)|Mikołajem Michajłowiczem]] i dwoma kuzynami osadzony w piotrogrodzkim więzieniu. O ich uwolnienie zabiegali co odważniejsi członkowie rosyjskiej inteligencji (prezydent Rosyjskiej Akademii Nauk Aleksander Karpiński, [[Maksim Gorki|Maksym Gorki]] oraz znani petersburscy lekarze). Gorki uzyskał nawet od [[Włodzimierz Lenin|Lenina]] wydanie obłudnego nakazu zwolnienia zatrzymanych, lecz osadzonych wcale nie zamierzano uwolnić. 30 stycznia (pojawiają się i inne daty, w tym [[24 stycznia]] i [[28 stycznia]]) wszyscy zostali pośpiesznie rozstrzelani przez bolszewików [[Twierdza
Został zrehabilitowany w [[1999]] roku.
Linia 82:
[[Kategoria:Odznaczeni Bronią Złotą]]
[[Kategoria:Rosyjscy numizmatycy]]
[[Kategoria:Więźniowie
[[Kategoria:Więźniowie radzieckich więzień]]
[[Kategoria:Rosyjscy arystokraci]]
| |||