Jekatierina Brieszko-Brieszkowska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
ort. na podstawie postanowień 48. posiedzenia Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej |
||
Linia 23:
Razem z [[Grigorij Gerszuni|Grigorijem Gerszunim]] tworzyła [[Partia Socjalistów-Rewolucjonistów|Partię Socjalistów-Rewolucjonistów]] (eserowców)<ref name=":0" /> oraz funkcjonującą w jej strukturach [[Organizacja Bojowa Partii Socjalistów-Rewolucjonistów|Organizację Bojową]], która miała dokonywać zamachów na carskich urzędników i policjantów<ref name=":1" /><ref>[[Ludwik Bazylow|L. Bazylow]]: ''Polityka wewnętrzna caratu i ruchy społeczne w Rosji na początku XX wieku''. Warszawa: Książka i Wiedza, 1966, s. 107.</ref>. Autorytet, jakim cieszyła się w kręgach dawnych narodowolców i socjaldemokratów, znacząco przyczynił się do ich skonsolidowania w partii. Była zwolenniczką terroru indywidualnego, w którym widziała jeden z ważniejszych środków działania na rzecz ludu<ref name=":2" />. Do słuszności taktyki terrorystycznej przekonała m.in. [[Boris Sawinkow|Borysa Sawinkowa]]<ref>[[Ludwik Bazylow|L. Bazylow]]: ''Polityka wewnętrzna caratu i ruchy społeczne w Rosji na początku XX wieku''. Warszawa: Książka i Wiedza, 1966, s. 116.</ref>.
W 1903 wyemigrowała do [[Genewa|Genewy]], gdzie współpracowała z [[Wiktor Czernow|Wiktorem Czernowem]] i [[Nikołaj Czajkowski|Nikołajem Czajkowskim]]<ref name=":0" />. Zajmowała się m.in. przygotowywaniem rewolucyjnych agitatorów działających w Rosji<ref name=":1" />. W 1904 występowała na mityngach w Nowym Jorku, Bostonie, Filadelfii i Chicago<ref>[[Ludwik Bazylow|L. Bazylow]]: ''Polityka wewnętrzna caratu i ruchy społeczne w Rosji na początku XX wieku''. Warszawa: Książka i Wiedza, 1966, s. 100-101.</ref>. Wróciła nielegalnie do kraju na wieść o rewolucji w r. 1905. W lutym 1907 podczas II zjazdu eserowców opowiedziała się za utworzeniem wspólnego bloku swojej partii oraz kadetów<ref name=":1" />. W tym samym roku [[Jewno Azef]] wydał ją policji<ref name=":0" />, w rezultacie czego została aresztowana w [[Uljanowsk|Symbirsku]]<ref name=":1" />. Rewolucjonistka przez trzy lata była więziona w [[Twierdza
Była zwolenniczką kontynuowania [[I wojna światowa|wojny]] aż do pokonania Niemiec, występowała przeciwko [[Bolszewicy|bolszewikom]]. W 1917 opuściła Komitet Centralny eserowców, gdy partia ogłosiła wycofanie poparcia dla kierującego Rządem [[Aleksander Kiereński|Aleksandra Kiereńskiego]] - Brieszko-Brieszkowska wysoko go ceniła i uważała, że jego działania ocaliły Rosję. Była deputowaną do Konstytuanty<ref name=":0" />. Kiereński umożliwił jej zamieszkanie w [[Pałac Zimowy|Pałacu Zimowym]]<ref name=":1" />. W 1917 wydała swoją autobiografię i napisała szereg broszur na bieżące tematy polityczne, przedstawiając w nich stanowisko eserowców. Opowiadała się za ustanowieniem w Rosji demokratycznej republiki, podziałem ziemi, równymi prawami wszystkich narodowości zamieszkujących Rosję, zniesieniem przywilejów klasowych, ustanowieniem powszechnej oświaty i ośmiogodzinnego dnia pracy<ref name=":1" />. W lipcu 1917 została członkinią redakcji pisma "Wola Ludu". Apelowała do kobiet o wstępowanie do żeńskiego Batalionu śmierci<ref name=":1" />. Negatywnie przyjęła rewolucję październikową<ref name=":0" />.
Linia 38:
[[Kategoria:Rosyjscy rewolucjoniści]]
[[Kategoria:Eserowcy]]
[[Kategoria:Więźniowie twierdzy pietropawłowskiej]]
| |||