Skoki narciarskie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m napisałam pierwszy pissz Znaczniki: Zastąpiono usuwanie dużej ilości tekstu (filtr nadużyć) |
Znacznik: Wycofanie zmian |
||
Linia 1:
[[Plik:Wielka krokiew.jpg|right|230px|thumb|Skocznia narciarska [[Wielka Krokiew]] im. [[Stanisław Marusarz|Stanisława Marusarza]] w [[Zakopane]]m.]]
'''Skoki narciarskie''' – dyscyplina sportowa rozgrywana na [[Skocznia narciarska|skoczniach narciarskich]] od połowy XIX wieku. Skoki narciarskie wraz z [[biegi narciarskie|biegami narciarskimi]] oraz [[kombinacja norweska|kombinacją norweską]] (połączenie biegów i skoków) należą do rodziny sportów [[Narciarstwo klasyczne|narciarstwa klasycznego]]. Dyscyplina ta cieszy się popularnością głównie w Europie, szczególnie w [[Kraje nordyckie|krajach nordyckich]] (w [[Norwegia|Norwegii]] i [[Finlandia|Finlandii]]) i [[Europa Środkowa|Europy Środkowej]] (w [[Austria|Austrii]], [[Czechy|Czechach]], [[Niemcy|Niemczech]], [[Polska|Polsce]], [[Słowenia|Słowenii]] i [[Szwajcaria|Szwajcarii]]), a poza Europą dyscyplina ta jest popularna głównie w [[Japonia|Japonii]].
Celem jest wykonanie jak najdłuższego skoku po rozpędzeniu się i odbiciu od progu skoczni. Na największych skoczniach, tzw. [[Mamucia skocznia narciarska|mamucich]], możliwe są skoki przekraczające 250 metrów (konkurencję tę nazywa się wtedy [[loty narciarskie|lotami narciarskimi]]). Ocenia się odległość uzyskaną przez zawodnika oraz styl skoku.
Od 1924 skoki mężczyzn są konkurencją [[Medaliści igrzysk olimpijskich w skokach narciarskich|olimpijską]] na [[normalna skocznia narciarska|normalnej skoczni]], od 1964 także na dużej, a od 1988 rozgrywane są zawody drużynowe; [[Skoki narciarskie na mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym|mistrzostwa świata]] od 1925 na normalnej, od 1962 na dużej, od 1982 drużynowo; od 1972 także [[Mistrzostwa świata w lotach narciarskich|mistrzostwa świata w lotach]], a od 2004 w ramach tych zawodów organizowane są konkursy drużynowe; od 1953 prestiżowy [[Turniej Czterech Skoczni]], a od 1979 cykl zawodów składających się na [[Puchar Świata w skokach narciarskich|Puchar Świata]]. Rozgrywane są również [[Skoki narciarskie na mistrzostwach świata juniorów w narciarstwie klasycznym|mistrzostwa świata juniorów]]. W latach 1997–2010 rozgrywano także [[Turniej Nordycki]]. Od 2009 rozgrywany jest [[FIS Team Tour]]. Od 1994 roku organizowane jest [[Letnie Grand Prix w skokach narciarskich|Letnie Grand Prix]] czyli cykl zawodów organizowanych w sezonie letnim, będący odpowiednikiem zimowego Pucharu Świata, gdzie skoczkowie rozpędzają się na rozbiegu po porcelanowych torach, a lądują na specjalnym tworzywie – [[igelit|igelicie]] – pokrywającym zeskok.
Od [[Puchar Świata kobiet w skokach narciarskich 2011/2012|sezonu 2011/2012]] w ramach Pucharu Świata rywalizują również kobiety, dla których dotąd najbardziej prestiżowymi rozgrywkami był [[Puchar Kontynentalny w skokach narciarskich|Puchar Kontynentalny]]. Wchłonął on w 2004 dotychczasowy najważniejszy cykl kobiecy, [[FIS Ladies Winter Tournee]], rozgrywany od 1999, początkowo pod nazwą FIS Ladies Grand Tournee. Od 2009 skoki kobiet weszły w program mistrzostw świata, a w 2014 skoki kobiet zadebiutowały w programie igrzysk olimpijskich<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.olympic.org/news?articlenewsgroup=-1&articleid=124134&searchpageipp=10&searchpage=1|tytuł=Six new events added to the Olympic Winter Games programme in Sochi|data=6 kwietnia 2011|data dostępu=26 lutego 2012|język=en}}</ref>. Od 2012 organizowane jest również Letnie Grand Prix kobiet.
Od 18 marca 2017 nieoficjalny rekord świata w długości skoku należy do [[Stefan Kraft|Stefana Krafta]], który uzyskał 253,5 m w [[Vikersund]]. Najdłuższy nieustany skok (podparty) oddał w 2015 roku, także w Vikersund, [[Dmitrij Wasiljew]], który uzyskał 254 metry.
== Historia ==
[[Plik:Ski jumping 1905.jpg|left|200px|thumb|Skok w 1905]]
Miejscem, w którym narodziły się zimowe konkurencje klasyczne, w tym także skoki, jest [[Norwegia]]. Tam właśnie pojawili się narciarze, wykorzystujący „dwie deski” nie tylko do biegania, ale i skakania. Jednym z nich był [[Sondre Norheim]] z [[Telemark (Norwegia)|Telemarku]], oraz pierwszy rekordzista w długości skoku narciarskiego [[Olaf Rye]]. Pierwszy klub narciarski, ''Trysil Shooting and Skiing Club'', założono na początku lat sześćdziesiątych XIX wieku. W tym samym czasie zorganizowano pierwsze zawody narciarskie „Holmenkollen Nordic”, które z czasem zyskały miano igrzysk nordyckich. Pierwsza większa skocznia została zbudowana w [[Holmenkollen]], gdzie 31 stycznia 1892 rozegrano pierwszy konkurs skoków, podczas którego najdalej skoczył [[Arne Ustvedt]] (21,5 metra). Szybko popularność poza Norwegią skoki zyskały także w [[Finlandia|Finlandii]] i [[Szwecja|Szwecji]], a poza [[Skandynawia|Skandynawią]] znalazły uznanie w [[Austria|Austrii]], [[Szwajcaria|Szwajcarii]] i pozostałych krajach alpejskich.
[[Plik:Styl3.jpg|thumb|
Styl aerodynamiczny, zapoczątkowany przez Jacoba Tullina-Thamsa]]
Początki [[Skoki narciarskie w Polsce|skoków w Polsce]] to rok 1908, kiedy to przeprowadzono konkurs skoków w Sławsku (wygrał zawodnik „Czarnych Lwów” [[Leszek Pawłowski (sportowiec)|Leszek Pawłowski]]). Pierwsza z prawdziwego zdarzenia skocznia powstała we [[Lwów|Lwowie]] w 1910. Natomiast pierwsza duża skocznia (jak na owe czasy) pojawiła się w dolinie Jaworzynce, oficjalnie otwarta 8 marca 1921. Przez wiele kolejnych lat cieszyła się ona wielkim zainteresowaniem. Trenowali na niej m.in. [[Aleksander Rozmus]], [[Bronisław Czech]] i [[Stanisław Marusarz]]. W 1925 zrealizowano pomysł budowy wielkiej, nowoczesnej skoczni na Krokwi w [[Zakopane]]m, dzięki staraniom działacza sportowego i architekta w jednej osobie – [[Karol Stryjeński|Karola Stryjeńskiego]]. Uroczystość otwarcia miała miejsce 22 marca, a pierwsze zawody wygrał [[Stanisław Gąsienica-Sieczka]] skokiem na 36 m, co było nowym rekordem Polski. Na [[Wielka Krokiew|Wielkiej Krokwi]] można było osiągać większe odległości niż na skoczni w Jaworzynce.
Na 1911 rok notuje się pierwszy oficjalny skok w wykonaniu kobiety. Pierwszą rekordzistką świata w długości kobiecego skoku narciarskiego została austriacka hrabina, [[Paula von Lamberg]], która uzyskała 22 metry<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.skijumping.pl/pokaz.php?show=pokaz_artykul&id=128&vo=346|tytuł=Piękna Ela, która ze skoczkami wygrywała…|strony=1|autor=Wojciech Szatkowski|opublikowany=skijumping.pl|data=6 kwietnia 2011|data dostępu=26 lutego 2012}}</ref>.
W lutym 1924 odbyły się I Zimowe Igrzyska Olimpijskie w [[Chamonix-Mont-Blanc|Chamonix]]. Najlepsi w konkursie skoków byli Norwegowie zajmując całe podium, a złotym medalistą został [[Jacob Tullin Thams]], który skoczył dwa razy na odległość 49 metrów. Wykorzystał on nowy styl, silnie pochylając się do przodu.
Pierwsze polskie sukcesy pojawiły się w 1936 na IV Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w [[Garmisch-Partenkirchen]]. [[Stanisław Marusarz]] skoczył wtedy 73 i 75,5 metra i zajął 5. miejsce. W tym samym roku powstała największa mamucia skocznia w [[Planica|Planicy]], na której 15 marca została złamana bariera 100 metrów. Dokonał tego Austriak [[Josef Bradl]], który tego dnia uzyskał 101 metrów.
Przez lata zmieniała się technika skoku. Na początku zawodnicy skakali „na stojąco”, wymachując rękami. W latach dwudziestych zaczęli przyjmować bardziej aerodynamiczną sylwetkę, pochylając się do przodu. Po wojnie, w latach pięćdziesiątych, trzymali ręce wyciągnięte przed siebie (taką techniką skakał m.in. mistrz olimpijski z 1960 – [[Helmut Recknagel]]), by po jakimś czasie układać je wzdłuż tułowia, co jest normą do dzisiaj. Ostatnią wielką rewolucją była zmiana ustawienia nart. Zapoczątkował ją w 1985 Szwed [[Jan Boklöv]], który jako pierwszy odnosił sukcesy międzynarodowe skacząc stylem „V” (narty podczas lotu nie są ustawione równolegle do siebie, tylko tworzą kształt litery V). Początkowo Szwed był karany przez sędziów otrzymując niższe noty za styl wykonywanego skoku. Pomimo uzyskiwanych znacznie dłuższych odległości od rywali przegrywał właśnie poprzez ocenę stylu przez sędziów. Podczas igrzysk olimpijskich w [[Albertville]] w 1992 oba style uznano za dozwolone. Zmiana ta uczyniła skoki bezpieczniejszymi dla samych zawodników (zmniejszona prędkość przy lądowaniu), a przy tym dłuższymi. Stylem V posługiwał się już wcześniej Polak ze [[Szklarska Poręba|Szklarskiej Poręby]] [[Mirosław Graf]], jednak bez większych sukcesów. Mimo to Jan Boklöv, a nie on, jest uznawany za prekursora nowej techniki.
W latach 90. XX wieku skocznie narciarskie zaczęły być wyposażone w igelit, dzięki czemu możliwe jest uprawienie tej dyscypliny przez cały rok.
== Polscy rekordziści świata w długości skoku narciarskiego ==
{{Osobny artykuł|Rekord świata w długości skoku narciarskiego}}
{| class=wikitable
!Lp.
!Data
!Zawodnik
!Miejsce
!Odległość
!Zawody
!Uwagi
|-
|align="center"|1.
||1935
||{{flaga|POL}} [[Stanisław Marusarz]]
||{{flaga|SVN}} [[Bloudkova velikanka]]
|align="right"|95,0 m [[Plik:World record icon.svg|20px|Rekord świata]]
||''b.d.''
||
|-
|align="center"|2.
||15 marca 1987
||{{flaga|POL}} [[Piotr Fijas]]
||{{flaga|SVN}} [[Letalnica]]
|align="right"|194,0 m [[Plik:World record icon.svg|20px|Rekord świata]]
||[[Puchar Świata w skokach narciarskich|PŚ]]
||
|-
|align="center"|3.
||20 marca 2003
||{{flaga|POL}} [[Adam Małysz]]
||{{flaga|SVN}} [[Letalnica]]
|align="right"|225,0 m [[Plik:World record icon.svg|20px|Rekord świata]]
||[[Puchar Świata w skokach narciarskich|PŚ]]
||wyrównanie rekordu
|}
== Rekordy (od 1808 do 1900) ==
{| class=wikitable
!Lp.
!Data
!Zawodnik
!Miejsce
!Odległość
|-
|align="center"|1.
|1808
|{{flaga|NOR}} [[Olaf Rye]]
|{{flaga|NOR}} [[Eidsberg]]
|9,5 m
|-
|align="center"|2.
|1868
|{{flaga|NOR}} [[Sondre Norheim]]
|{{flaga|NOR}} [[Skien]]
|19,5 m
|-
|align="center"|3.
|1879
|{{flaga|NOR}} [[Olaf Haugann]]
|{{flaga|NOR}} [[Oslo]]
|20,0 m
|-
|align="center"|4.
|1881
|{{flaga|NOR}} [[Sveinung Svalastoga]]
|{{flaga|NOR}} [[Oslo]]
|22,0 m
|-
|align="center"|5.
|1890
|{{flaga|NOR}} [[Mikkjel Hemmestveit]]
|{{flaga|USA}} [[Red Wing (Minnesota)|Red Wing]]
|31,1 m
|-
|align="center"|6.
|1893
|{{flaga|NOR}} [[Torjus Hemmestveit]]
|{{flaga|USA}} [[Red Wing (Minnesota)|Red Wing]]
|31,4 m
|-
|align="center"|7.
|1899
|{{flaga|NOR}} [[Morten Hanssen]]<br />{{flaga|NOR}} [[Asbjørn Nilssen]]
|{{flaga|NOR}} [[Bærum]]
|32,5 m
|-
|align="center"|8.
|1900
|{{flaga|NOR}} [[Olaf Tandberg]]
|{{flaga|NOR}} [[Bærum]]
|35,5 m
|}
== Zasady ==
=== Ocena skoku ===
Za każdy skok zawodnik otrzymuje:
* '''punkty za odległość''' – za osiągnięcie punktu konstrukcyjnego (kalkulacyjnego) zawodnik otrzymuje 60 pkt (120 pkt na [[skocznia narciarska|skoczniach]] [[Mamucia skocznia narciarska|mamucich]]), za każdy metr więcej dodaje się, a za każdy metr mniej odejmuje punkty, zależnie od rozmiaru [[skocznia narciarska|skoczni]] (na K-90 po 2 pkt za metr, na K-120 po 1,8 pkt za metr, a na skoczniach mamucich po 1,2 pkt za każdy metr). Długość skoku mierzona jest od progu skoczni do pięty tylnego buta skoczka w chwili zetknięcia się narty na całej długości z zeskokiem z dokładnością do 0,5 metra.
* '''noty za styl''' – przyznawane są przez pięciu sędziów, przy czym najwyższej i najniższej z pięciu not nie bierze się pod uwagę, pozostałe są sumowane. Nota od jednego sędziego wynosi od 0 do 20 punktów.
* '''bonus''' – punkty dodatnie lub ujemne, przeliczane ze względu na wiatr lub zmianę platformy startowej (od zawodów na skoczni mamuciej w Oberstdorfie w sezonie 2009/2010 (z wyłączeniem igrzysk olimpijskich) i na wszystkich zawodach od następnych sezonów).
Suma tych trzech liczb stanowi ocenę skoku. Ocena skoku nie może być ujemna, gdyż każdy skoczek w danej ocenie za oddanie skoku, jest oceniany w skali od 0 do np. 20 (w przypadku oceniania not za styl).
==== Noty za styl ====
Aktualne zasady oceny ustalone zostały w 2012 w Kangwonland w Korei<ref>{{cytuj stronę|url=http://web.archive.org/web/20121202020709/http://www.fis-ski.com/data/document/icr_jp_2012_final.pdf|tytuł=The International Ski Competition Rules Book III Ski Jumping|opublikowany=fis-ski.com|data dostępu=18 stycznia 2015|język=en}}</ref>:
* Za błędy w fazie lotu można odjąć maksymalnie 5 punktów. Oceniane jest płynne przejście do fazy lotu, symetryczna i stabilna pozycja w jej trakcie, zapoczątkowanie lądowania w odpowiednim momencie.
* W fazie lądowania stracić można również 5 punktów, przy czym 2 punkty odejmuje się w przypadku lądowania bez [[telemark (skoki narciarskie)|telemarku]].
* Najwięcej punktów można utracić w fazie odjazdu. Całkowity upadek oznacza utratę 7 punktów. Za dotknięcie jakąś częścią ciała zeskoku odejmowanych jest 4–5 punktów. Przyjęcie przed przekroczeniem granicy upadków nieprawidłowej pozycji ciała powoduje odjęcie 0,5–3 punktów.
* Zachowanie skoczka na wybiegu poza granicą upadków nie jest oceniane przez sędziów.
=== Sprzęt ===
{{dopracować|sekcja|źródła=2016-02}}
Zawodnicy wyposażeni są w następujący sprzęt:
* '''[[narty]]''' – zdecydowanie dłuższe i szersze od biegówek. Nie mogą jednak być dłuższe niż 146% wzrostu zawodnika, a ich szerokość nie może przekraczać 105 mm pod wiązaniami i 115 mm przy końcach (dokonując pomiarów 30 cm od końców)
* '''[[wiązanie narciarskie|wiązania]]''' – podczas upadku powinny odpiąć buty od nart, co zmniejsza ryzyko kontuzji. Zawodnik, dzięki ruchomej tylnej części, może zmieniać kąt nachylenia ciała względem nart, co umożliwia znalezienie optymalnej pozycji w locie. Montowanie wiązań jest określone przepisami, m.in. od początku narty do początku buta obowiązuje odległość 57% długości całej narty
* '''[[But narciarski#buty do skoków narciarskich|buty]]''' – pozwalają utrzymać stopę we właściwym położeniu, a jednocześnie nie ograniczają ruchów. Wykonane ze skóry
* '''kombinezon''' – może mieć maksymalnie grubość 5 mm. Obowiązujące od sezonu 2012/2013 rozmiary kombinezonów są równe z wymiarami ciała zawodnika. Aby to sprecyzować [[Międzynarodowa Federacja Narciarska|FIS]] ustalił miejsca kontroli obwodów (m.in. obwód ramienia, uda, klatki piersiowej, obwód w pasie)
* '''[[kask narciarski|kask]]'''
* '''[[gogle]]'''
* '''rękawice'''
=== Przedskoczek ===
W skokach narciarskich jest to skoczek, który nie bierze udziału w zawodach, a jego celem jest testowanie skoczni, szczególnie w trudnych warunkach atmosferycznych. Przedskoczkowie wykorzystywani są też do testowania nowych skoczni lub po ich modernizacji<ref>[http://www.skokipolska.pl/2015/02/12/236-metrow-przedskoczka-podczas-testowania-vikersundbakken/ Testowanie skoczni Vikersundbakke]</ref><ref>[http://www.skokipolska.pl/2016/01/12/przedskoczkowie-testowali-kulm-goldberger-nowe-tory-sa-bezpieczniejsze/ Testowanie Kulm-Skiflugschanze]</ref>.
Przedskoczkowie startują przed rozpoczęciem serii konkursowych, żeby pomóc jury dobrać odpowiednią długość rozbiegu i przetestować warunki. Skaczą oni podczas przerw w zawodach np. aby przetrzeć zalegający w torach najazdu śnieg<ref>[http://berkutschi.com/pl/front/encyclopedia/przedskoczek Berkutschi.com – Encyklopedia – Przedskoczek]</ref>.
Zdarza się, że przedskoczkiem jest starszy, często utytułowany zawodnik, który już zakończył karierę sportową. W 1964 roku podczas Turnieju Czterech Skoczni w Garmisch-Partenkirchen przed oficjalnym rozpoczęciem konkursu oddał honorowy skok Stanisław Marusarz - miał wówczas 51 lat.
=== Startowanie zawodników ===
Po kontrowersyjnej dyskwalifikacji [[Janne Ahonen]]a za skok po czasie, która miała miejsce 28 listopada 2010 na skoczni w [[Kuusamo]], podjęto z inicjatywy [[Hannu Lepistö]] dyskusję między trenerami i kapitanami drużyn, w obecności członków FIS. Ustalono, iż zielone światło nie będzie więcej oznaczało dla skoczka konieczności oddania skoku. Jeśli trener zauważy niebezpieczeństwo albo niesprawiedliwe warunki atmosferyczne, to wtedy zielone światło może być przez niego wyłączone, natomiast nowa możliwość rozpoczęcia startu zostanie wyznaczona przez jury. Zasady te wprowadzono po raz pierwszy 30 listopada 2010 w kwalifikacjach na skoczni [[Puijo]] w [[Kuopio]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.eurosport.pl/skoki-narciarskie/kuopio/2010-2011/rewolucyjny-pomysl-hannu_sto2565144/story.shtml|tytuł=Teraz to trener zadecyduje o zielonym świetle|nazwisko=Srogosz|imię=Krzysztof|data=1 grudnia 2010|opublikowany=eurosport.pl|data dostępu=3 grudnia 2010}}</ref>.
=== Punktacja za konkurs Pucharu Świata ===
==== Indywidualny ====
Za miejsca zajęte w konkursie Pucharu Świata (a także w innych Pucharach pod egidą FIS) zawodnicy otrzymują punkty według następującej tabeli:
{| width="420" border="1" style="margin: 5px 0px; border: 1px #aaaaaa solid; border-collapse: collapse;" cellspacing="0" cellpadding="3"
|- style="background-color: #efefef; text-align: right"
| width="60" style="background-color: #efefef; font-size: 95%; font-weight:bold" | miejsce
| 1. || 2. || 3. || 4. || 5. || 6. || 7. || 8. || 9. || 10. || 11. || 12. || 13. || 14. || 15. || 16. || 17. || 18. || 19. || 20. || 21. || 22. || 23. || 24. || 25. || 26. || 27. || 28. || 29. || 30.
|- style="text-align: right"
| style="background-color: #efefef; font-size: 95%; font-weight:bold"| punkty
| 100
| 80
| 60
| 50
| 45
| 40
| 36
| 32
| 29
| 26
| 24
| 22
| 20
| 18
| 16
| 15
| 14
| 13
| 12
| 11
| 10
| 9
| 8
| 7
| 6
| 5
| 4
| 3
| 2
| 1
|}
Żeby zawodnik mógł zostać dopuszczony do startu w konkursie indywidualnym Pucharu Świata, musi posiadać na swoim koncie punkty Pucharu Świata zdobyte kiedykolwiek lub punkty zdobyte w Pucharze Kontynentalnym zdobyte w bieżącym bądź poprzednim sezonie (do bieżącego sezonu zalicza się także zawody rozgrywane w części letniej).
Przed zawodami rozgrywane są kwalifikacje, które wyłaniają 50 (skocznia duża lub normalna) bądź 40 (skocznia do lotów narciarskich) zawodników uczestniczących w konkursie. Do końca sezonu [[Puchar Świata w skokach narciarskich 2016/2017|2016/2017]] automatyczną kwalifikację otrzymywali zawodnicy znajdujący się w pierwszej dziesiątce klasyfikacji Pucharu Świata. Jeśli jacyś zawodnicy z czołowej dziesiątki klasyfikacji generalnej nie brali udziału w konkursie, automatyczną kwalifikację otrzymywali zawodnicy zajmujący kolejne miejsca w PŚ, dopełniając liczbę zawodników, niemuszących się kwalifikować, do dziesięciu<ref name="preq">{{Cytuj stronę |url=http://www.skokinarciarskie.pl/index.php?a=cykle&b=contents&cykl=ps&id=1 |tytuł=O Pucharze Świata |opublikowany=skokinarciarskie.pl |język=pl |data dostępu=2017-11-14|archiwum=https://web.archive.org/web/20170619210109/http://www.skokinarciarskie.pl/index.php?a=cykle&b=contents&cykl=ps&id=1}}</ref><ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.skijumping.pl/news.html?pokaz_news=23686 | tytuł = Koniec z przywilejem prekwalifikacji i Willingen Five - decyzje jesiennego kongresu FIS | nazwisko = Bucholz | imię = Adam | data = 2017-10-06 | opublikowany = skijumping.pl | data dostępu = 2017-11-14}}</ref>.
W konkursie odbywają się dwie serie skoków (wyjątkiem jest konkurs indywidualny na [[Mistrzostwa świata w lotach narciarskich|mistrzostwach świata w lotach narciarskich]], gdzie rozgrywane są cztery serie). W drugiej serii konkursu skacze 30 najlepszych zawodników z serii pierwszej w kolejności odwrotnej do miejsca zajmowanego po serii pierwszej.
Dodatkowo do drugiej serii bądź samego konkursu zostają dopuszczeni zawodnicy, którzy w pierwszej serii (kwalifikacjach) uzyskali co najmniej 95% odległości najlepszego zawodnika, lecz nie uzyskali wystrarczającej liczby punktów potrzebnych do kwalifikacji z powodu upadku. (Dosłowna interpretacja tego przepisu doprowadziła do kuriozalnej sytuacji w kwalifikacjach jednego z konkursów, gdy do konkursu został dopuszczony zawodnik, który upadł, zaś nie weszli do niego skoczkowie, którzy polecieli dalej od niego, lecz nie uzyskali wystarczającej do uzyskania kwalifikacji liczby punktów.)
W przypadku uzyskania przez kilku zawodników takiej samej noty w konkursie, wszystkim przyznaje się punkty za miejsce, na którym są sklasyfikowani (punkty za miejsca, które by zajęli, nie są przyznawane). Np. jeśli dwaj zawodnicy zajmują pierwsze miejsce, dostają po 100 pkt, a następny 60 pkt.
W przypadku, kiedy warunki nie pozwalają na dalsze rozgrywanie konkursu, jury może postanowić o odwołaniu niektórych z serii skoków. Zwycięzcą zawodów zostaje skoczek, który uzyska najwyższą łączną notę punktową za skoki we wszystkich zakończonych seriach.
Miejsca w klasyfikacji Pucharu Świata ustalane są na podstawie punktów zdobytych przez zawodnika w konkursach indywidualnych danego sezonu. W przypadku, kiedy dwóch zawodników zdobędzie taką samą liczbę punktów, wyżej sklasyfikowany zostaje ten, który więcej razy zwyciężył w konkursie PŚ lub najwyższe zajęte przez niego miejsce w konkursie jest lepsze od miejsca jego konkurenta.
Specyficzne zasady rozgrywania pierwszej serii konkursu obowiązują na zaliczanym do punktacji Pucharu Świata [[Turniej Czterech Skoczni|Turnieju Czterech Skoczni]]. Zawodnicy skaczą w parach, dobieranych na podstawie wyników kwalifikacji (suma miejsc zawodników w parze jest równa 51). Gdy dwoje zawodników z pary ma tę samą notę, awansuje ten, który zajął wyższe miejsce w kwalifikacjach. Do serii drugiej awansują wszyscy zwycięzcy par, oraz 5 przegranych z najlepszymi wynikami (tzw. ''Lucky Losers'').
==== Drużynowy ====
Za miejsca zajęte w drużynowych konkursach Pucharu Świata kraje otrzymują punkty według następującej tabeli:
{| width="420" border="1" style="margin: 5px 0px; border: 1px #aaaaaa solid; border-collapse: collapse;" cellspacing="0" cellpadding="3"
|- style="background-color: #efefef; text-align: right"
| width="60" style="background-color: #efefef; font-size: 95%; font-weight:bold" | miejsce
| 1. || 2. || 3. || 4. || 5. || 6. || 7. || 8.
|- style="text-align: right"
| style="background-color: #efefef; font-size: 95%; font-weight:bold"| punkty
| 400
| 350
| 300
| 250
| 200
| 150
| 100
| 50
|}
Drużyny składają się z 4 zawodników. W konkursie odbywają się dwie rundy po cztery serie skoków. W każdej rundzie każdy z członków drużyny oddaje jeden skok, po jednym skoczku z każdej drużyny na serię. Kolejność startu członków drużyny jest ustalona i nie może się zmieniać pomiędzy rundami.
W drugiej serii konkursu startuje 8 najlepszych drużyn z serii pierwszej (chyba że na 8. miejscu znajduje się ex aequo dwie lub więcej drużyn).
W przypadku, kiedy warunki nie pozwalają na dalsze rozgrywanie konkursu, jury może postanowić o odwołaniu drugiej rundy skoków. Zwycięzcą zawodów zostaje drużyna, która uzyska najwyższą łączną notę punktową za skoki wszystkich jej członków we wszystkich zakończonych rundach.
Miejsca państw w klasyfikacji Pucharu Narodów ustalane są na podstawie sumy punktów z konkursów drużynowych oraz sumy punktów zdobytych przez wszystkich zawodników danego kraju w konkursach indywidualnych w danym sezonie.
== Zawody ==
Zawodami najwyższej rangi są igrzyska [[Skoki narciarskie na zimowych igrzyskach olimpijskich|olimpijskie]], [[Skoki narciarskie na mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym|mistrzostwa świata w skokach narciarskich]], [[mistrzostwa świata w lotach narciarskich]], [[Turniej Czterech Skoczni]], [[Puchar Świata w skokach narciarskich]] i [[Letnie Grand Prix w skokach narciarskich|Letnie Grand Prix]].
=== Skoki narciarskie na igrzyskach olimpijskich ===
{{Osobny artykuł|Skoki narciarskie na zimowych igrzyskach olimpijskich}}
Rozgrywane co 4 lata, w lata parzyste, zadebiutowały w '''[[Skoki narciarskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1924|1924]]''' na [[skocznia narciarska|skoczni]] dużej i w '''[[Skoki narciarskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1964|1964]]''' na [[skocznia narciarska|skoczni]] normalnej, oraz '''[[Skoki narciarskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1988|1988]]''' roku na [[skocznia narciarska|skoczni]] dużej jako konkurs drużynowy. Najwięcej medali w zawodach indywidualnych, po cztery, zdobyło trzech skoczków: [[Simon Ammann]], który czterokrotnie został mistrzem olimpijskim, [[Matti Nykänen]], mający w dorobku indywidualnie trzy złote medale i jeden srebrny oraz [[Adam Małysz]] (trzy srebrne medale i jeden brązowy). Trzech zawodników zdobyło indywidualnie złoty medal dwukrotnie w trakcie jednych igrzysk. Pierwszym z nich był Matti Nykänen w 1988, drugim Simon Ammann w 2002 i 2010, a trzecim [[Kamil Stoch]] w 2014.
=== Mistrzostwa świata ===
{{Osobny artykuł|Medaliści mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym w skokach narciarskich}}
Rozgrywane co 2 lata, w lata nieparzyste, w ramach mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym. Obejmują zawody indywidualne na [[skocznia narciarska|skoczni]] dużej od '''[[Skoki narciarskie na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 1925|1925]]''' i normalnej od '''[[Skoki narciarskie na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 1962|1962]]''' roku (od '''[[Skoki narciarskie na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2009|2009]]''' także kobiet). Zawody drużynowe na [[skocznia narciarska|skoczni]] dużej rozgrywane są od '''[[Skoki narciarskie na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 1982|1982]]''' roku. W latach '''[[Skoki narciarskie na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2001|2001]]''', '''[[Skoki narciarskie na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2005|2005]]''' i '''[[Skoki narciarskie na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2011|2011]]''' rozegrano także konkurs drużynowy na skoczni normalnej, a od '''[[Skoki narciarskie na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2013|2013]]''' na tej wielkości obiekcie po raz pierwszy odbył się drużynowy konkurs mieszany.
=== Mistrzostwa świata w lotach narciarskich ===
{{Osobny artykuł|Mistrzostwa świata w lotach narciarskich}}
Rozgrywane co 2 lata, w lata parzyste. Obejmują zawody indywidualne od '''[[Mistrzostwa Świata w Lotach Narciarskich 1972|1972]]''' i drużynowe od '''[[Mistrzostwa Świata w Lotach Narciarskich 2004|2004]]''' roku na [[skocznia narciarska|skoczni]] mamuciej.
=== Puchar Świata ===
{{Osobny artykuł|Puchar Świata w skokach narciarskich}}
Rozgrywany corocznie od sezonu '''[[Puchar Świata w skokach narciarskich 1979/1980|1979/1980]]''', w okresie od listopada do marca (ok. 30 konkursów). Żeby uzyskać możliwość startu w Pucharze Świata, skoczek musi najpierw zdobyć punkty w Pucharze Kontynentalnym. Od sezonu '''[[Puchar Świata kobiet w skokach narciarskich 2011/2012|2011/2012]]''' także u kobiet.
W ramach Pucharu Świata organizowane są następujące imprezy:
* [[Turniej Czterech Skoczni]] – rozgrywany od '''[[1. Turniej Czterech Skoczni|1953]]''', jeszcze przed rozpoczęciem organizowania Pucharu Świata. Rozgrywany jest na przełomie grudnia i stycznia. Obejmuje cztery konkursy skoków (na skoczniach w [[Oberstdorf]]ie, [[Garmisch-Partenkirchen]], [[Innsbruck]]u i [[Bischofshofen]])
* [[Puchar Świata w lotach narciarskich]] – rozgrywany w sezonach '''[[Puchar Świata w lotach narciarskich 1990/1991|1990/1991]]–[[Puchar Świata w lotach narciarskich 2000/2001|2000/2001]]''', powrócił w '''[[Puchar Świata w lotach narciarskich 2008/2009|2008/2009]]'''
dawniej rozgrywano także:
* [[Puchar KOP]] – rozgrywany w latach '''1972–2015'''
* [[Turniej Nordycki]] – rozgrywany w latach '''1997–2010''' na początku marca w krajach skandynawskich ([[Lahti]], [[Kuopio]], [[Lillehammer]], [[Holmenkollen|Oslo]], początkowo także [[Falun]])
* [[FIS Team Tour]] – rozgrywany od '''2009''' do '''2013''' w lutym lub na przełomie stycznia i lutego. Obejmował pięć konkursów skoków – trzy indywidualne i dwa drużynowe na [[Niemcy|niemieckich]] skoczniach ([[Willingen (Upland)|Willingen]], [[Klingenthal]], [[Oberstdorf]])
=== Letnie Grand Prix ===
{{Osobny artykuł|Letnie Grand Prix w skokach narciarskich}}
Letnie Grand Prix to najważniejszy cykl zawodów letnich, organizowany corocznie od '''1994''' roku w okresie od lipca do października. Zawody odbywają się na skoczniach pokrytych sztuczną nawierzchnią (tradycyjnie nazywaną [[igelit]]em).
* W latach 2006–2010 w ramach LGP rozgrywany był [[Turniej Czterech Narodów w skokach narciarskich|Turniej Czterech Narodów]]. Obejmował on cztery konkursy skoków (na skoczniach w [[Hinterzarten]], [[Courchevel]], [[Pragelato]]<ref group=uwaga>W 2006 zawody odbyły się w [[Predazzo]], natomiast w 2010 konkurs we Włoszech nie został rozegrany.</ref>, oraz [[Einsiedeln]]).
* W 2011 w ramach LGP rozegrany został [[Lotos Poland Tour]] na trzech polskich skoczniach.
=== Puchar Kontynentalny ===
{{Osobny artykuł|Puchar Kontynentalny w skokach narciarskich}}
Puchar Kontynentalny jest uznawany jako "zaplecze" Pucharu Świata. Cykl odbywa się w tym samym czasie i na takich samych zasadach, ale bez kwalifikacji do poszczególnych konkursów. Rozgrywany jest puchar letni i zimowy z oddzielnymi klasyfikacjami generalnymi. Żeby uzyskać możliwość startu w Pucharze Kontynentalnym, skoczek musi najpierw zdobyć punkty w Pucharze FIS. Pierwszy Puchar Kontynentalny został zorganizowany w sezonie '''[[Puchar Europy w skokach narciarskich 1991/1992|1991/1992]]'''.
[[Puchar Kontynentalny kobiet w skokach narciarskich|Puchar Kontynentalny kobiet]] rozgrywany jest od sezonu 2004/2005 i do sezonu 2010/2011 włącznie były to zawody najwyższej rangi w skokach narciarskich kobiet.
=== Letni Puchar Kontynentalny ===
{{Osobny artykuł|Letni Puchar Kontynentalny w skokach narciarskich}}
Rozgrywany corocznie od '''[[Letni Puchar Kontynentalny w skokach narciarskich 2002|2002]]''' roku.
=== Puchar FIS ===
{{Osobny artykuł|FIS Cup w skokach narciarskich}}
FIS Cup to „trzecia liga” skoków narciarskich, stworzona głównie dla młodych zawodników. Jest przepustką do Pucharu Kontynentalnego i Pucharu Świata. Pierwszy Puchar FIS odbył się w '''[[FIS Cup w skokach narciarskich 2005/2006|sezonie 2005/2006]]'''.
=== Mistrzostwa świata juniorów ===
{{Osobny artykuł|Skoki narciarskie na mistrzostwach świata juniorów w narciarstwie klasycznym}}
Rozgrywane corocznie obejmują zawody indywidualne na skoczni normalnej od [[Skoki narciarskie na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 1979|1979]]<ref>Rozegrane także w [[Skoki narciarskie na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 1977|1977]].</ref> (od [[Mistrzostwa Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2006|2006]] także kobiet<ref>Rozegrane także w [[Mistrzostwa Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 1998|1998]] i [[Mistrzostwa Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2004|2004]].</ref>). Zawody drużynowe rozgrywane są od [[Skoki narciarskie na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 1986|1986]]. W latach [[Mistrzostwa Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2012|2012]]–[[Mistrzostwa Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2015|2015]] były rozgrywane zawody drużynowe kobiet, które zostały zastąpione drużynowym konkursem mieszanym.
=== Uniwersjada ===
{{Osobny artykuł|Skoki narciarskie na zimowej uniwersjadzie}}
Skoki narciarskie są częścią [[Uniwersjada|Zimowej Uniwersjady]] od początku jej rozgrywania czyli od 1960 (nie odbyły się jedynie w 1975). Początkowo rozgrywano jeden konkurs – mężczyzn, na skoczni normalnej. W 1987 do programu dołączono skoki mężczyzn na skoczni dużej (nie rozegrano w 1989 i 1995) oraz konkurs drużynowy mężczyzn (nie rozegrano w 1993). Od 2005 rozgrywany jest też konkurs kobiet na skoczni normalnej.
== Zobacz też ==
* [[Skoki narciarskie w Polsce]]
== Uwagi ==
{{Uwagi}}
== Przypisy ==
{{Przypisy}}
== Linki zewnętrzne ==
{{Commons|Ski jumping}}
{{wikicytaty|Skoki narciarskie}}
{{wikinews|Portal:Skoki narciarskie|skoków narciarskich}}
* [http://www.skokinarciarskie.pl Skokinarciarskie.pl – wszystko o skokach narciarskich]
* [http://www.skijumping.pl/ Skoki Narciarskie Polska]
* [http://www.skoki.pl Skoki.pl – informacje ze świata skoków na bieżąco]
* [http://www.fis-ski.com/uk/disciplines.html Strona Międzynarodowej Federacji Narciarskiej]
* [http://www.pzn.pl/ Strona Polskiego Związku Narciarskiego]
* [http://www.skispringen.com/ Niemiecki portal skispringen.com] {{lang|de}}
* [http://www.skisprungschanzen.com/PL/Strona+G%C5%82%C3%B3wna/ Skocznie Narciarskie Archiwum]
{{Narciarstwo klasyczne}}
{{Skoki narciarskie}}
{{Reprezentacja Polski w skokach narciarskich}}
{{Mistrzowie świata w skokach narciarskich}}
{{Puchar Świata w skokach narciarskich-wyniki}}
{{Zdobywcy Pucharu Świata w skokach narciarskich}}
{{Zwycięzcy Turnieju Czterech Skoczni}}
{{Zwycięzcy Turnieju Nordyckiego}}
{{Zwycięzcy FIS Team Tour}}
{{Zwycięzcy Letniego Grand Prix w skokach narciarskich}}
{{Skokinarciarskie.pl}}
{{Kontrola autorytatywna}}
[[Kategoria:Skoki narciarskie|!]]
| |||