Wiesław Mering: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m sekcja |
Anulowanie wersji 52900135 autora Jan Kalinka (nadmierne eksponowanie, można wyróżnić w osobnych sekcjach pola działalności) Znacznik: Anulowanie edycji |
||
Linia 57:
W 1983 został wykładowcą w [[Wyższe Seminarium Duchowne w Pelplinie|Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie]]{{r|65. rocznica urodzin pasterza diecezji włocławskiej biskupa dr. Wiesława Alojzego Meringa}}. W latach 1992–2003 sprawował w nim urząd [[rektor (seminarium)|rektora]]{{r|Historia Wyższego Seminarium Duchownego w Pelplinie}}. Ponadto w latach 1984–1986 wykładał w [[Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej w Koszalinie|Wyższym Seminarium Duchownym w Koszalinie]], a w latach 1994–1995 w [[Wyższe Seminarium Duchowne w Elblągu|Wyższym Seminarium Duchownym w Elblągu]]{{r|Ks. Mering nowym biskupem włocławskim}}.
Z dokumentów znajdujących się w zasobach [[Instytut Pamięci Narodowej|Instytutu Pamięci Narodowej]] wynika, że w drugiej połowie lat 70. został zarejestrowany jako [[tajny współpracownik]] [[Służba Bezpieczeństwa (PRL)|Służby Bezpieczeństwa]]. Według [[Jan Żaryn|Jana Żaryna]] współpracował z wywiadem w sposób świadomy{{r|Biskup włocławski w aktach IPN}}. W odpowiedzi na zarzuty Mering zaprzeczył współpracy ze służbami PRL{{r|Ubek i moralność biskupa – rozmowa z bp. Wiesławem Meringiem (popr.)}}.▼
25 marca 2003 papież [[Jan Paweł II]] mianował go [[biskup diecezjalny|biskupem diecezjalnym]] [[diecezja włocławska|diecezji włocławskiej]]{{r|Rinuncia del Vescovo di Włocławek (Polonia) e nomina del successore}}{{r|Ks. Wiesław Mering biskupem włocławskim – komunikat Nuncjusza Apostolskiego (dokumentacja)}}. 26 kwietnia 2003 otrzymał [[sakra|święcenia biskupie]] i odbył [[ingres]] do [[bazylika katedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny we Włocławku|bazyliki katedralnej Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny we Włocławku]]{{r|Ingres i święcenia Bp. W. Meringa}}. Głównym konsekratorem był arcybiskup [[Józef Kowalczyk]], nuncjusz apostolski w Polsce, a współkonsekratorami [[Bronisław Dembowski]], ustępujący biskup diecezjalny włocławski, i [[Jan Bernard Szlaga]], biskup diecezjalny pelpliński{{r|Włocławek: święcenia i ingres bp. Wiesława Meringa (opis)}}. Jako dewizę biskupią przyjął słowa „''Iustitia, pax et gaudium''” (''Sprawiedliwość, pokój i radość''){{r|episkopat}}.
Linia 63 ⟶ 65:
W strukturach [[Konferencja Episkopatu Polski|Konferencji Episkopatu Polski]] w 2005 został członkiem Rady ds. Dialogu Religijnego, w ramach której objął funkcję przewodniczącego Komitetu ds. Dialogu z Niewierzącymi, a w 2006 przewodniczącym Rady ds. Kultury i Ochrony Dziedzictwa Kulturowego{{r|65. rocznica urodzin pasterza diecezji włocławskiej biskupa dr. Wiesława Alojzego Meringa}}{{r|Rada ds. Dialogu Religijnego}}.
▲Z dokumentów znajdujących się w zasobach [[Instytut Pamięci Narodowej|Instytutu Pamięci Narodowej]] wynika, że w drugiej połowie lat 70. został zarejestrowany jako [[tajny współpracownik]] [[Służba Bezpieczeństwa (PRL)|Służby Bezpieczeństwa]]. Według [[Jan Żaryn|Jana Żaryna]] współpracował z wywiadem w sposób świadomy{{r|Biskup włocławski w aktach IPN}}. W odpowiedzi na zarzuty Mering zaprzeczył współpracy ze służbami PRL{{r|Ubek i moralność biskupa – rozmowa z bp. Wiesławem Meringiem (popr.)}}.
== Odznaczenia ==
| |||