Kąkol polny: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
drobne merytoryczne |
||
Linia 30:
; [[Liść|Liście]]: [[Ulistnienie]] naprzeciwległe, liście bez [[przylistek|przylistków]], zrośnięte nasadami<ref name=jasiewicz/>, równowąskolancetowate i zaostrzone. Osiągają 5–13 cm długości<ref name=firbank/> i 0,2–1 cm szerokości<ref name=jasiewicz/>. Odchylone są od łodygi pod kątem ostrym, małym zwłaszcza w przypadku roślin rosnących w dużych zagęszczeniach, przez co upodabniają się bardzo do zbóż<ref name=firbank/>.
; [[Kwiat]]y: Wyrastają pojedynczo tylko na szczytach łodyg i z kątów liści na szypułkach o długości zwykle 3–10 cm. W sumie na jednej roślinie zwykle jest ich od 1 do 10<ref name=firbank/>, najczęściej 2–3<ref name=jasiewicz/>, ale czasem nawet ponad 50<ref name=firbank/>. [[Kielich (botanika)|Kielich]] trwały, owłosiony, 10-nerwowy, składający się z walcowato-jajowatej rurki o długości ok. 2 cm i 5 zielonych, trójkątnych ząbków o długości do 3–5 cm (dłuższych od płatków)<ref name=firbank/>. Ząbki kielicha wydłużają się jeszcze podczas owocowania<ref name=jasiewicz/>. [[Korona kwiatu|Koronę]] tworzy 5 wolnych płatków o barwie od czerwonej do purpurowoliliowej (fioletoworóżowej<ref name=jasiewicz/>), u nasady białe z długim [[paznokieć (botanika)|paznokciem]], bez [[przykoronek|przykoronka]]<ref name=firbank/>. Paznokieć w dole wzmocniony dwoma podłużnymi listewkami<ref name=jasiewicz/>. Płatki korony są krótsze od działek kielicha, osiągają 2–3,5 cm długości. [[Pręcik (botanika)|Pręcików]] jest 10, o długości ok. 1 cm<ref name=firbank/>. [[Zalążnia]] jest jednokomorowa<ref name=jasiewicz/>. Szyjek [[Słupek|słupków]] jest 5 o długości 1 cm<ref name=firbank/>.
; [[Owoc]]e: [[Torebka (botanika)|
; Gatunki podobne: Jedyny inny gatunek kąkola – [[kąkol wysmukły]] ''A. brachyloba'' rośnie w Grecji i Turcji, jest słabo owłosiony, ma wąską rurkę kielicha, podobnej długości jak ząbki kielicha i płatki dłuższe od ząbków kielicha<ref name=firbank/>.
== Biologia ==
=== Rozwój ===
[[Roślina jednoroczna]]. Kwiaty są [[przedprątność|przedprątne]] – najpierw dojrzewają [[pylnik]]i,
=== Liczba chromosomów ===
[[Diploid|2n]] = 48<ref>{{cytuj książkę |nazwisko=Rutkowski |imię=Lucjan |tytuł= Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej |rok=2006 |wydawca= Wyd. Naukowe PWN |miejsce= Warszawa |isbn= 83-01-14342-8}}</ref><ref name=firbank/>. Gatunek mógł powstać w wyniku [[poliploidalność|poliploidii]] [[kąkol wysmukły|kąkola wysmukłego]] ''Agrostemma brachyloba'', który ma [[Diploid|2n]] = 24<ref name=firbank/>.
=== Właściwości biochemiczne ===
Cała roślina jest [[Rośliny trujące|trująca]], zarówno dla ludzi, jak i koni, bydła i świń<ref name=bohne>{{Cytuj książkę |imię=Burkhard |nazwisko=Bohne |imię2=Peter |nazwisko2=Dietze |tytuł=Rośliny trujące: 170 gatunków roślin ozdobnych i dziko rosnących |wydawca=Bellona, Spółka Akcyjna |miejsce=Warszawa |rok=2008 |isbn =978-83-11-11088-5}}</ref>. Nasiona (zwłaszcza [[zarodek]] i [[liścień|liścienie]]<ref name="mowszowicz_1990"/>) zawierają kwaśną [[Saponiny|saponinę trójterpenową]] – [[gitagina|giteginę]], której jest do 5–7% w [[sucha masa|suchej masie]]<ref name=firbank/>, czasem nawet do 14%<ref name=henneberg>{{Cytuj książkę | autor = Maria Henneberg, Elżbieta Skrzydlewska (red.) | tytuł = Zatrucia roślinami wyższymi i grzybami | wydawca = Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich | miejsce = Warszawa | data = 1984 | strony = 172-174 | isbn = 83-200-0419-5}}</ref>. Zawartość ta jest zmienna w zależności od warunków środowiska<ref name="mowszowicz_1990"/>. [[Mąka]] z domieszką zmielonego kąkolu jest szkodliwa dla zdrowia już przy domieszce sproszkowanych nasion według jednych źródeł w ilości 0,5%<ref name="mowszowicz_1990"/>, a według innych już ponad 0,1%<ref name=henneberg/>. Przy większych domieszkach kąkolu nadaje on mące sine zabarwienie i gorzki smak<ref name="mowszowicz_1990"/>. Objawy zatrucia mogą wystąpić już po spożyciu 3–4 nasion kąkolu<ref name="mowszowicz_1990"/>. Obróbka cieplna zmniejsza toksyczność saponin, rozkładających się częściowo w wyższych temperaturach<ref name=henneberg/>. Po spożyciu niewielkiej ilości saponin pochodzących z kąkolu objawami zatrucia są: drapanie w [Przełyk człowieka|przełyku]], nudności i lekkie zaburzenia trawienne<ref name=henneberg/>. Przy poważniejszych zatruciach objawami są: podrażnienie błon śluzowych (owrzodzenie śluzówki<ref name="mowszowicz_1990"/><ref name=henneberg/>), bóle głowy i mdłości, przyspieszenie tętna i paraliż mięśni oddechowych<ref name=bohne/><ref name=henneberg/>, [[gorączka]], [[majaczenie]]<ref name=henneberg/>, zapalenie oskrzeli, zaburzenia rytmu serca, częściowa [[hemoliza]] krwi<ref name="mowszowicz_1990"/>, rzadziej: zawroty głowy, [[kurcz]]e, [[śpiączka]]<ref name="mowszowicz_1990"/>. Śmierć następuje w wyniku ośrodkowego porażenia oddechu<ref name=henneberg/>. Przypisywano kąkolowi zwiększanie podatności na zachorowanie na [[trąd]]<ref name=firbank/>.
Dawniej zatrucia mąką, chlebem i [[Kawa zbożowa|kawą zbożową]] zanieczyszczonymi kąkolem zdarzały się i miały charakter masowy. Współcześnie w krajach o wyższej kulturze rolnej zatrucia są rzadkie. Zdarzają się w przypadku zjedzenia nasion przez dzieci, zdarzały się także w wyniku dodania kąkolu do [[wódka|wódki]] (saponiny zwiększają resorpcję czyli działanie alkoholu)<ref name=henneberg/>. ▼
W przypadku zwierząt, obecność 2–5 nasion kąkola na 1000 ziarniaków zboża stanowiących paszę spowodować może padnięcie bydła i drobiu, a w przypadku [[Świnia domowa|świń]] wystarczy nawet 1 nasiono na 1000 ziarniaków zbóż<ref name=firbank/>.
Linia 52 ⟶ 50:
[[chwast|Chwast segetalny]] – gatunek występujący niemal wyłącznie w [[agrocenoza|uprawach rolnych]]. Dawniej był pospolitym [[chwast]]em, głównie [[zboża|zbóż]], najczęściej [[Pszenica|pszenicy]] i [[żyto|żyta]]<ref name=firbank/>, zwłaszcza w [[Rośliny ozime|oziminach]]<ref name=jasiewicz/>. Rzadko rośnie w uprawach [[Rośliny strączkowe|roślin strączkowych]] i [[Rośliny okopowe|okopowych]]. Nigdzie już nie spotyka się go w środowisku naturalnym. Rzadko spotykany w sąsiedztwie pól – na przydrożach, w żywopłotach. W Szwecji obserwowany był na stromym, piaszczystym i erodującym stoku<ref name=firbank/>.
Rośnie na wszelkich glebach, na których uprawiane są rośliny, którym towarzyszy. Mogą to być gleby piaszczyste, ilaste, gliniaste (według niektórych źródeł – te preferuje<ref name="mowszowicz_1990"/>), wapienne i dobrze przewietrzone<ref name=firbank/>. Należy do gatunków obojętnych w stosunku do [[odczyn gleby|odczynu gleby]] i zawartości [[azot]]u<ref name="podbielkowski">{{Cytuj książkę | autor = Zbigniew Podbielkowski, Maria Podbielkowska | tytuł = Przystosowania roślin do środowiska | wydawca = Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne | miejsce = Warszawa | data = 1992 | strony = 213 | isbn = 83-02-04299-4}}</ref>, ale preferuje gleby słabsze, słabo próchniczne i nienawożone mineralnie<ref name="rynek">{{Cytuj stronę | url = http://www.rynek-rolny.pl/artykul/kakol-polny-opis-zdjecia-i-skuteczne-zwalczanie.html | tytuł = Kąkol polny - opis, zdjęcia i skuteczne zwalczanie | autor=Katarzyna Kaźmierczak | opublikowany = rynek-rolny.pl | data dostępu = 2018-03-19}}</ref>. Nie rośnie na glebach zbitych, na których stagnuje woda. [[siewka|Siewki]] dobrze rozwinięte potrafią znieść mrozy do -15 °C, ale słabsze giną. Siewki kiełkujące na powierzchni gleby łatwo wysychają<ref name=firbank/>.
Zasiedla tereny nizinne. W Wielkiej Brytanii nie był notowany powyżej 600 m n.p.m. Najwyższe stanowiska w [[Alpy|Alpach]] miał na 1140 m n.p.m.<ref name=firbank/> W Polsce na [[Gubałówka|Gubałówce]] sięgał 1025 m n.p.m., poza tym w [[Karkonosze|Karkonoszach]] do 650, w [[Tatry|Tatrach]] do 930, a w [[Bieszczady Zachodnie|Bieszczadach Zachodnich]] do 460 m n.p.m.<ref name=jasiewicz/>
Linia 70 ⟶ 68:
* var. ''linicolum'' (Terechov) Hammer (syn. ''A. linicola'' Terechov) – odmiana o nasionach drobnych i niemal gładkich.
Poza tym populacje z różnych obszarów cechują się różnicami w terminach kwitnienia, średniej liczbie kwiatów i nasion powstających na roślinie<ref name=firbank/>, różnią się wzrostem, długością działek, kształtem i barwą płatków, kształtem torebki. Wszystkie te różnice mają niewielkie znaczenie taksonomiczne, choć były powodem opisywania ras sezonowych lub form<ref name=jasiewicz/>. Wyróżnia się jedną [[forma (biologia)|formę]] o kwiatach białych<ref name=firbank/>.
Nie stwierdzono [[mieszaniec|mieszańców]] międzygatunkowych, podczas gdy wyróżnione odmiany mieszają się i dają płodne potomstwo (var. ''githago'' × ''linicolum''<ref name=firbank/>.
[[Hodowla roślin|Wyhodowano]] różne [[kultywar|odmiany uprawne]] różniące się barwą kwiatów (np. 'Milas', 'Ocean Pearl', 'Purple Queen', 'Rose of Heaven')<ref name="murdoch"/>.
Linia 81:
== Znaczenie użytkowe ==
Gatunek przez wieki był problematycznym chwastem upraw zbóż, zatruwającym mąkę z nich wytwarzaną. W średniowieczu typowe zanieczyszczenie mąki wynosiło 10 nasion kąkolu na 1 tysiąc ziarniaków zboża, ale zdarzały się i zanieczyszczenia 10-krotnie większe. Jeszcze na początku XX wieku był jednym z najważniejszych zanieczyszczeń plonów zbóż<ref name=firbank/>. Gatunek stanowił też problem przy zbiorze [[czarnuszka siewna|czarnuszki siewnej]] ze względu na podobieństwo nasion i ich trujące właściwości<ref>{{Cytuj książkę | autor = J. Motyka, T. Panycz | tytuł = Rośliny lecznicze i przemysłowe w Polsce | wydawca = Książnica-Atlas | miejsce = Lwów, Warszawa | data = 1936 | strony = 121}}</ref>. Rozwój technologii pozwalający na skuteczne czyszczenie ziarniaków zbóż praktycznie wyeliminował w ciągu XX wieku problem zanieczyszczenia plonu nasionami kąkola, a w konsekwencji też spowodował ustępowanie gatunku<ref name=firbank/>. Nie ustalono dla gatunku progów szkodliwości ze względu na brak na ogół wpływu gatunku na wielkość [[plon]]u. Przy silnym zachwaszczeniu upraw utrudnia jednak zbiór i obniża jakość mąki<ref name=rynek/> (może być trująca i ciemniejsza<ref name="mowszowicz_1990"/><ref name=woznica1/>, mąka taka nadawała wypiekom gorzkiego i nieprzyjemnego smaku<ref name=rynek/>).
▲Dawniej zatrucia mąką, chlebem i [[Kawa zbożowa|kawą zbożową]] zanieczyszczonymi kąkolem zdarzały się i miały charakter masowy<ref name=henneberg/>. Do częstych zatruć dochodziło jeszcze na początku XIX wieku. Dochodziło także do zatruć mięsem zwierząt, które spożyły kąkol<ref name=rynek/>. Współcześnie w krajach o wyższej kulturze rolnej zatrucia są rzadkie. Zdarzają się w przypadku zjedzenia nasion przez dzieci, zdarzały się także w wyniku dodania kąkolu do [[wódka|wódki]] (saponiny zwiększają resorpcję czyli działanie alkoholu)<ref name=henneberg/>.
Nalewka z nasion stosowana jest w [[homeopatia|homeopatii]]<ref name=henneberg/>.
Linia 97 ⟶ 99:
== Zwalczanie ==
Jeszcze do początku XX wieku zalecanym sposobem na ograniczenie występowanie kąkola w uprawach było ręczne pielenie upraw, [[płodozmian]] i starannie wykonywane zabiegi agrotechniczne (
Kąkol jest odporny na działanie wielu [[herbicydy|herbicydów]], w tym na [[Kwas 2,4-dichlorofenoksyoctowy|2,4-D]]. Skuteczne są preparaty zawierające [[bromoksynil]]<ref name=firbank/> i [[dikamba|dikambę]]<ref name=rynek/>. Opryski zaleca się wykonywać od pojawienia się 3 liścia do końca krzewienia, w dni ciepłe (od 10 do 25°C) i bezwietrzne<ref name=rynek/>. Ogranicza obecność kąkola także duże zagęszczenie roślin uprawianych<ref name=firbank/>.
== Uprawa ==
|