Antonín Bečvář: Różnice pomiędzy wersjami

W 1937 roku otrzymał posadę państwowego [[Klimatologia|klimatologa]] w [[Wysokie Tatry|Wysokich Tatrach]]. W Słowacji pracował od [[1937]] roku, jako klimatolog państwowych łaźni w [[Szczyrbskie Jezioro (miejscowość)|Szczyrbskim Jeziorze]],; tam też stwierdził, że w Tatrach panują dobre warunki dla astronomii{{r|bio}}. Wskutek zawarcia [[Układ monachijski|układu monachijskiego]] w 1938 roku, czechosłowackie obserwatorium astrofizyczne w miejscowości Stará Ďala (obecnie [[Hurbanovo]]) w Słowacji zostało zamknięte. Bečvář pomyślnie zaapelował do rządrządu słowackiego, aby potężny [[Teleskop zwierciadlany|reflektor]] o aperturze {{Konwerter|24|in|mm|0}} został przeniesiony na nowe miejsce nad [[Łomnicki Staw]]. W latach 1941–1943 z jego inicjatywy wybudowano nowe [[obserwatorium nad Łomnickim Stawem]] ({{w języku|sk|Observatórium Skalnaté pleso}}), którego był pierwszym dyrektorem (1943–1950){{r|obituary|bio}}. W styczniu 1945 roku z narażeniem życia ochronił obserwatorium przed wysadzeniem przez wycofujących się żołnierzy niemieckich{{r|obituary}}.

W roku [[1951]] został zwolniony z pracy w Obserwatorium nad Łomnickim Stawem. Wrócił do Brandýs nad Labem, gdzie rozpoczął pracę nad atlasem gwiazd. Przez cały czas pobytu w [[Tatry Wysokie|Tatrach]] zajmował się fotografowaniem i badaniem [[Chmura|chmur]]. W 1953 roku wydał ''Atlas chmur górskich''. Bečvář był człowiekiem o szerokim spektrum zainteresowań. Poza astronomią zajmował się [[Meteorologia|meteorologią]], był amatorem fotografii, dobrze grał na fortepianie, a także był entuzjastycznym turystą i wielbicielem gór. W roku [[1948]] wydał barwną publikację ''Tatry Wysokie''. Napisał też powieść ''Jediné léto'', która ukazała się w 1940 roku{{r|bio|obituary}}.

Antonín Bečvář prowadził długoterminowe systematyczne obserwacje [[Fotosfera|fotosfery]] słonecznej, [[Kometa|komet]] i [[meteoryt]]ów. Odkrył komety C/1942 C1 (Whipple–Bernasconi–Kulin) i C/1947 F2 (Bečvář), prowadził obserwacje roju meteorów [[Ursydy]]. Był autorem wielu prac z astronomii i [[Hydrologia|hydrologii]], filmów o rozwoju chmur, publikacji ''Tatry Wysokie'' ([[1948]]) i ''Atlas górskich chmur'' ([[1953]]); Bečvář był również pionierem czechosłowackiej fotografii meteorologicznej. Najbardziej znaczącym jego dziełem są cztery wielkie astronomiczne atlasy astronomiczne: ''Atlas Coeli Skalnaté Pleso'' ([[1948]]) z katalogiem ([[1951]]), wydany na Zachodzie jako ''Atlas of the heavens''. Atlas ten jako pierwszy zawierał liczne [[Radioźródło|radioźródła]] odkryte po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]]. Kontynuacją były prace ''Atlas Eclipticalis'' ([[1958]]), ''Atlas Borealis'' ([[1962]]) i ''Atlas Australis'' ([[1964]]). Te prace zostały wydane także za granicą, stając się podstawowym narzędziem [[Obserwatorium astronomiczne|obserwatoriów astronomicznych]] na świecie. Bečvář rozpoczął prace nad następnym atlasem, ''Atlas Galacticus'', obejmującym słabsze gwiazdy, gromady i mgławice, jednak te plany pokrzyżowało [[zapalenie płuc]], które doprowadziło do śmierci astronoma{{r|bio|obituary}}.

[[Międzynarodowa Unia Astronomiczna]] w roku [[1970]] nazwała na jego cześć krater [[Bečvář (krater księżycowy)|Bečvář]] na [[Niewidoczna strona Księżyca|niewidocznej stronie Księżyca]]{{r|iau}}. Jego imię nosi także [[planetoida]] [[(4567) Bečvář]]{{r|mpc}}.