Poncjusz Piłat: Różnice pomiędzy wersjami

}}

[[Plik:Eccehomo1.jpg|thumb|370px|''[[Ecce homo|Ecce Homo]]'', Antonio Ciseri: Poncjusz Piłat przedstawiający ubiczowanego Jezusa z Nazaretu mieszkańcom Jerozolimy.]]

'''Poncjusz Piłat''' ([[Łacina|łac.]] ''Pontius Pilatus'', [[Język grecki|grec.]] Πόντιος Πιλᾶτος) był od [[26]] do [[36]]/[[37]] n.e. [[starożytny Rzym|rzymskim]] [[prefekt Judei|prefektem Judei]], będącej wówczas częścią [[prowincje rzymskie|rzymskiej prowincji]] [[Syria (prowincja rzymska)|Syrii]].

Zgodnie z [[Chrześcijaństwo|chrześcijańskimi]] [[Ewangelia]]mi oraz tzw. [[Testimonium Flavianum|świadectwem Flawiusza]] przewodził procesowi [[Jezus Chrystus|Jezusa Chrystusa]] i zatwierdził jego wyrok. Szczegóły jego życia przed okresem pełnienia funkcji w [[Judea|Judei]] nie są znane, a po okresie namiestnictwa dotyczą szeregu legend.

{{Wikicytaty|Poncjusz Piłat}}

{{commonscat|Pontius Pilate}}

 

Kontynuacja przesłuchania opisana jest w [[Ewangelia Jana|Ewangelii Jana]]. Jezus mówi: „Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu”, na co Piłat miał odpowiedzieć: „Cóż to jest prawda?” (łac. ''quid est veritas?''). Następnie Piłat pozwolił Żydom wybrać jednego więźnia do uwolnienia, jak nakazywała tradycja [[Pesach|Paschy]]. Wybrano Barabasza, mordercę, uczestnika zamieszek religijnych. Rozdział 18. Ewangelii Jana wyjaśnia, że Piłata nie interesował konflikt pomiędzy kapłanami i Chrystusem, nie widział też w osobie Jezusa zagrożenia [[Cesarstwo Rzymskie|Imperium rzymskiego]]. Jednak w obawie przed kolejnym buntem Żydów – „Jeżeli go uwolnisz nie jesteś przyjacielem cezara. Każdy, kto się czyni królem, sprzeciwia się cezarowi.” J 19, 12 –