Hipolit Starszak: Różnice pomiędzy wersjami

Absolwent prawa na [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytecie Warszawskim]]. Od [[1962]] oficer śledczy w [[Biuro Śledcze MSW|Biurze Śledczym MSW]]. W [[1964]] przeszedł oficerski kurs specjalistyczny Biura Śledczego w Centrum Wyszkolenia MSW w [[Legionowo|Legionowie]]. Kontynuował karierę w Biurze Śledczym ([[1967]] -– inspektor, [[1969]] -– starszy inspektor, [[1971]] -– zastępca naczelnika, [[1974]] -– naczelnik, [[1978]] -– zastępca dyrektora, [[1981]] -– dyrektor biura). Członek [[Związek Harcerstwa Polskiego|ZHP]], [[Związek Młodzieży Polskiej|ZMP]], [[Związek Młodzieży Socjalistycznej (1957–1976)|ZMS]], [[Zrzeszenie Studentów Polskich|ZSP]], [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|PZPR]] od 1959.<ref name="katalog ipn1">http{{Cytuj | tytuł = Katalog kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL | url = https://katalog.bip.ipn.gov.pl/showDetails.doinformacje/26714?idxkatalog=ST&katalogId4 | opublikowany =2&subpageKatalogId katalog.bip.ipn.gov.pl | data dostępu =1&pageNo 2018-03-31}}</ref><ref name=1&nameId"katalog ipn2">{{Cytuj | tytuł =8152&osobaId Katalog pracowników, funkcjonariuszy, żołnierzy organów bezpieczeństwa państwa | url =14102& https://katalog.bip.ipn.gov.pl/informacje/26714?katalog=5 | opublikowany = katalog.bip.ipn.gov.pl | data dostępu = 2018-03-31}}</ref>.

W roku [[1969]] był jednym z prowadzących śledztwo w [[Sprawa taterników|sprawie taterników]]. Przez swoich przełożonych był wysoko oceniany m.in. za "''wyjaśnienie i udokumentowanie skomplikowanej sprawy karnej przeciwko grupie osób współdziałających z Rozgłośnią [[Radio Wolna Europa|Radia Wolna Europa]]''"<ref name="WPROST">{{cytuj stronę | url = https://www.wprost.pl/60271/- | tytuł = Jarosław Jakimczyk, Bezpieka Urbana, Wprost, 21/2004 (1121)}}</ref>. W 1967 uczestniczył w śledztwie przeciwko [[szpieg]]owi [[Defense Intelligence Agency|DIA]] Jerzemu Strawie, którego sąd wojskowy [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] skazał na śmierć przez rozstrzelanie (była to przedostatnia egzekucja w PRL osoby skazanej za współpracę z obcym wywiadem).

W [[1973]] skierowano go na dziewięciomiesięczne szkolenie specjalne w Wyższej Szkole Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego przy RM ZSRR ([[KGB]]) w [[Moskwa|Moskwie]]<ref name="katalog ipn2"/>. W polskiej grupie H. Starszak był najlepszym słuchaczem kursu. Świadectwo z ogólną oceną bardzo dobrą wymienia kilkanaście przedmiotów, które studiował, m.in. ''działania kontrwywiadowcze organów służby bezpieczeństwa przeciwko wywiadom państw imperialistycznych'' (158 godzin), ''organizację pracy i kierowania w [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radzieckim]] [[kontrwywiad]]zie'' (22 godziny), ''psychologię specjalną'' (30 godzin), ''[[Kryminalistyka|kryminalistykę]] radziecką'' (112 godzin)<ref name="WPROST"/><ref>http://katalog.bip.ipn.gov.pl/showDetails.do?idx=ST&katalogId=2&subpageKatalogId=2&pageNo=1&nameId=8152&osobaId=14102&</ref>.

14 listopada [[1982]] wraz z prokuratorem płk. [[Bolesław Kliś|Bolesławem Klisiem]] w gmachu [[Naczelna Prokuratura Wojskowa|Naczelnej Prokuratury Wojskowej]] w Warszawie odbył rozmowę z [[Lech Wałęsa|Lechem Wałęsą]]. Jej celem było zapoznanie Wałęsy z przepisami [[Stan wojenny w Polsce (1981–1983)|stanu wojennego]] i zobowiązanie go do podpisania oświadczenia akceptującego te przepisy. Wałęsa dokumentu nie podpisał, lecz przyrzekł, że przepisów będzie się starał przestrzegać. Maszynopis opatrzony jest ręcznymi podpisami obu pułkowników. Dokumentowi towarzyszy niepodpisany ''tekst zobowiązania do przestrzegania praw stanu wojennego'' oraz tekst, sygnowany przez Klisia i Starszaka, stwierdzający, że Wałęsa odmówił podpisania zobowiązania. Materiały te znajdują się w archiwum [[Instytut Pamięci Narodowej|IPN]] pod [[Sygnatura akt|sygnaturą]] IPN01255/462<ref>{{cytuj stronę | url = http://web.archive.org/web/*/http://www.arcana.pl/glowna.html | tytuł = Stenogram z rozmowy z Lechem Wałęsą, przeprowadzonej przez płk. B. Klisia i płk. H. Starszaka 14 listopada 1982; [[Arcana (pismo)|Arcana]] Numer 70 - 71}}</ref><ref>{{cytuj stronę | url = http://web.archive.org/web/20110312075402/http://www.klubygp.pl:80/arch/2006_09_13_rozmowa_z_walesa.html | tytuł = Stenogram z rozmowy z Lechem Wałęsą w wersji elektronicznej}}</ref>.

W okresie [[od 1 sierpnia]] [[1983]] do [[31 marca]] [[1984]] piastował stanowisko Szefa [[KomendaWojewódzki WojewódzkaUrząd MilicjiSpraw ObywatelskiejWewnętrznych|Szefa Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych]] w [[Siedlce|Siedlcach]]. Następnie od kwietnia 1984 do maja [[1990]] był Zastępcą Prokuratora Generalnego. ZW prokuraturylatach odwołał1984–1986 gobył członkiem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w [[1990]]Siedlcach. [[premier]]W [[Tadeusz1986 Mazowiecki]]był delegatem na X Zjazd PZPR.<ref name="katalog ipn2"/><ref name="katalog ipn1"/>

W [[2002]] pomagał znaleźć adwokata [[Edward Mazur|Edwardowi Mazurowi]], gdy ten został zatrzymany w związku z zabójstwem [[Komenda Główna Policji|Komendanta Głównego Policji]] [[nadinspektor Policji|nadinspektora Policji]] [[Marek Papała|Marka Papały]]<ref>{{cytuj stronę | url = http://wiadomosci.wp.pl/w-dniu-zatrzymania-w-2002-r-mazur-zlozyl-zazalenie-6031714081551489a | tytuł = ''W dniu zatrzymania w 2002 r. Mazur złożył zażalenie'' - PAP, 22 października 2006}}</ref>.

W numerze 21/[[2004]] tygodnika „[[Wprost]]” ukazał się artykuł [[Jarosław Jakimczyk|Jarosława Jakimczyka]] pt. ''Bezpieka Urbana'' poświęcony Hipolitowi Starszakowi. Według artykułu brał on udział w najgłośniejszych sprawach politycznych prowadzonych przez SB od połowy lat 60. (raport o "[[Komandosi (grupa opozycyjna)|komandosach„komandosach”]]", sprawy [[Jacek Kuroń|Jacka Kuronia]] i [[Karol Modzelewski|Karola Modzelewskiego]], represje wobec [[Ruch Światło-Życie|oazowego Ruchu Światło-Życie]], tuszowanie sprawy zabójstwa [[Grzegorz Przemyk|Grzegorza Przemyka]]), zaś kierowane przez niego biuro dostarczało rzecznikowi prasowemu rządu Jerzemu Urbanowi informacje pochodzące z materiałów operacyjnych<ref name="WPROST"/>.