Wilhelm Orlik-Rückemann: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
drobne redakcyjne |
||
Linia 29:
Był żonaty z Różą Fajans, która pochodziła ze znanej warszawskiej rodziny [[Maurycy Fajans|Fajansów]], właścicieli m.in. „Żeglugi na Wiśle” i działaczy społeczności żydowskiej<ref>Więcej zob. Reychman</ref>.
W sierpniu 1914 wstąpił do [[Legiony Polskie (1914–1918)|Legionów Polskich]]. Był oficerem [[6 Pułk Piechoty (LP)|6
4 listopada 1918 przeszedł do Wojska Polskiego. Podczas [[Wojna polsko-ukraińska|wojny polsko-ukraińskiej]] w 1919 dostał się do niewoli, jednak został z niej zwolniony po podpisaniu sojuszu między [[Józef Piłsudski|Piłsudskim]] a [[Symon Petlura|Petlurą]].
Linia 39:
W latach 1921–1922 był inspektorem czołgów w [[Departament Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych|Departamencie Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych]]. W okresie od 1922 do maja 1927 ponownie dowodził 1 Pułkiem Czołgów. Ukończył kurs dla dowódców czołgów we francuskiej Wyższej Szkole Wojennej. Z dniem 30 kwietnia 1927 został wyznaczony na stanowisko szefa Wydziału Broni Pancernych [[Departament Inżynierii Ministerstwa Spraw Wojskowych|Departamentu V Inżynierii]] Ministerstwa Spraw Wojskowych<ref>Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 14 z 05.05.1927 r.</ref>. W styczniu 1928 wyznaczony został na stanowisko II dowódcy piechoty dywizyjnej [[23 Górnośląska Dywizja Piechoty|23 Górnośląskiej Dywizji Piechoty]] w Katowicach<ref>Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 28 z 23.12.1927 r.</ref>. Od 6 grudnia 1930 do 31 lipca 1931 był słuchaczem V Kursu [[Centrum Wyższych Studiów Wojskowych]] w Warszawie. Po ukończeniu kursu powrócił do 23 DP na stanowisko I dowódcy piechoty dywizyjnej.
27 lutego 1932 objął dowództwo [[9 Dywizja Piechoty (II RP)|9 Dywizji Piechoty]]. 21 grudnia 1932 Prezydent RP, [[Ignacy Mościcki]] awansował go na generała brygady ze [[Starszeństwo oficerów|starszeństwem]] z dniem 1 stycznia 1933 w korpusie generałów. W grudniu 1938 został przeniesiony na stanowisko zastępcy dowódcy [[Korpus Ochrony Pogranicza|Korpusu Ochrony Pogranicza]], a 31 sierpnia 1939 objął dowództwo tej formacji.
Po rozpoczęciu [[kampania wrześniowa|wojny obronnej]] dowodził nielicznymi powierzonymi mu siłami w dozorowaniu granicy wschodniej. Po przystąpieniu [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związku Radzieckiego]] do [[II wojna światowa|wojny]] siły [[Korpus Ochrony Pogranicza|KOP]] stawiły zaciekły opór. Rückemann postanowił przebijać się wraz z podległymi mu wojskami w stronę [[Warszawa|Warszawy]] i jednostek [[Samodzielna Grupa Operacyjna „Polesie”|Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie”]] gen. [[Franciszek Kleeberg|Franciszka Kleeberga]]. W dniach 20-22 września ześrodkował większość niezwiązanych walką oddziałów z dwustukilometrowego odcinka granicy ZSRR i rozpoczął marsz w kierunku stolicy. Jego zgrupowanie liczyło około 9000 ludzi, posiadało jedynie dwie baterie artylerii i nieznaczne rezerwy amunicji i żywności.
Linia 57:
* [[podporucznik]] – 9 sierpnia 1915
* [[porucznik]] – 11 października 1915
* [[podpułkownik]] – 3 maja 1922 zweryfikowany ze [[Starszeństwo oficerów|starszeństwem]] z dniem 1 czerwca 1919 i 164. lokatą w korpusie oficerów piechoty
* [[pułkownik]] – 1 grudnia 1924 ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 i 32. lokatą w korpusie oficerów piechoty
* [[Generał|generał brygady]] – 21 grudnia 1932 ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1933 i 2. lokatą w korpusie generałów
== Ordery i odznaczenia ==
| |||