Edmund Rogalski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m →‎Przypisy: , WP:SK, drobne techniczne
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Bot: Dodanie tytułów do linków w przypisach (patrz FAQ); zmiany kosmetyczne
Linia 23:
|wikicytaty =
}}
[[Plik:67pp 1.png|thumbmały|Szlak bojowy Edmunda Rogalskiego w [[67 Pułk Piechoty (II RP)|67 Pułku Piechoty]] w latach 1918-1920.|260px]]
'''Edmund Rogalski''' (ur. [[1891]] w [[Kłecko|Kłecku]], zm. 3 lipca<ref name=":0">{{Cytuj |tytuł = Sylwetki powstańców ● JAROCIN. To Miasto Brzmi. |data dostępu = 2018-04-03 |opublikowany = jarocin.pl |url = http://jarocin.pl/pl/Sylwetki-powstancow-134.html |język = pl}}</ref> [[1961]] w [[Jarocin]]ie) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, dowódca [[Kompania kłecka|kompanii kłeckiej]] podczas [[Powstanie wielkopolskie|powstania wielkopolskiego]], odznaczony [[Order Virtuti Militari|Orderem Virtuti Militari]], autor monografii nt. udziału kłecczan w walkach wyzwoleńczych 1918–1919.
 
Linia 29:
Urodził się w Kłecku. Pochodził  z rodziny rzemieślniczej i kupieckiej. Będąc uczniem gimnazjum w [[Gniezno|Gnieźnie]] został wydalony wraz z dwoma kolegami za przynależność do tajnej organizacji, [[Towarzystwo Tomasza Zana|Towarzystwa Tomasza Zana]]. Wydalonych objęto zakazem uczęszczania do gimnazjów na terenie [[Wielkopolska|Wielkopolski]]. Dalszą naukę kontynuował w Nadrenii, w Oberlahnstein pod Koblencją, następnie rozpoczął studia na Uniwersytecie w Berlinie na wydziale [[Filozofia|filozoficznym]].
 
W [[1914]] r. został powołany do wojska pruskiego. Najpierw jako szeregowiec, a od marca [[1915]] r. po kursie oficerskim jako [[podporucznik]] i dowódca kompanii. Ranny w nogę na froncie francuskim (20% inwalidztwa) walczył dalej we Francji, Belgii, Rumunii. W 1918 r. po powrocie z frontu organizował w Kłecku powstanie wielkopolskie, będąc komendantem powstańców. Walczył na froncie północnym w bitwach pod [[Łopiszewo|Łopiszewem]], [[Łopienno|Łopiennem]], [[Nakło|Nakłem]], [[Szubin]]em, [[Rynarzewo|Rynarzewem]]. Był jednym z pięciu oficerów w sztabie gnieźnieńskim. Od 1919 do 1923 był dowódcą garnizonu w Jarocinie<ref>{{Cytuj | url=http://wlkp24.info/grob-zasluzonego-burmistrza-odnowiony/ | tytuł=Grób zasłużonego burmistrza odnowiony &#124; wlkp24.info<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=wlkp24.info | język=pl | data dostępu=2018-04-05}}</ref>. W Wojsku Polskim służył do [[1922]] r. w randze kapitana. Na własną prośbę w stopniu kapitana przeszedł do rezerwy<ref name=":1">{{Cytuj |tytuł = 90 lat temu Burmistrzem Jarocina wybrano Edmunda Rogalskiego |czasopismo = JAROCIN. To Miasto Brzmi. |data = 2015-01-20 |data dostępu = 2018-04-03 |url = http://jarocin.pl/pl/news/90-lat-temu-Burmistrzem-Jarocina-wybrano-Edmunda-Rogalskiego-1218.html |język = pl}}</ref>. Od [[1923]] r. był dyrektorem Kasy Chorych w Gnieźnie. W [[1925]] r. został wybrany na burmistrza miasta Jarocina – był nim przez 12 lat, i ponownie od [[1937]] r.
 
W 1939 r. wyjechał z dokumentami miejskimi. Po aresztowaniu w listopadzie 1939 r. został wywieziony wraz z całą rodziną do obozu w [[Cerekwica|Cerekwicy]], w grudniu 1939 r. – do [[Opoczno|Opoczna]], (zamieszkali przy ul. Sienkiewicza 2)<ref>{{Cytuj |tytuł = Powstaje film o jarocinianach wysiedlonych do Opoczna |czasopismo = Opoczno.info - Niezależny Portal Miejski |data dostępu = 2018-04-03 |url = http://www.opoczno.info/kultura/4060-powstaje-film-o-jarocinianach-wysiedlonych-do-opoczna.html |język = pl}}</ref> gdzie przebywał do końca wojny wojny. W Opocznie poza pracą zawodową (jako tłumacz) pracował społecznie, pełniąc funkcję przewodniczącego [[Rada Główna Opiekuńcza|Rady Głównej Opiekuńczej]] delegatury Opoczno. Organizował kuchnie i pomoc dla ubogich i wysiedlonych, również powstańców warszawskich. W styczniu [[1945]] r. podczas bombardowania Opoczna został ranny. Nie odzyskał już nigdy pełnej sprawności. Jako inwalida (75%) po długim leczeniu pracował w Spółdzielni Inwalidów. Zmarł w wyniku wypadku w 1961 r.
 
Ożenił się z Kazimierą, miał trójkę dzieci Otylię, Bogumiła i Teresę<ref>{{Cytuj |tytuł = Rocznicowe wspomnienie |czasopismo = JAROCIN. To Miasto Brzmi. |data = 2014-07-04 |data dostępu = 2018-04-03 |url = http://jarocin.pl/pl/news/Rocznicowe-wspomnienie-786.html |język = pl}}</ref>.
Linia 41:
Andrzej Gogulski w 2015 napisał biografię Edmunda Rogalskiego pt. „''W przyjaźni z życiem: biografia Edmunda Rogalskiego, burmistrza Jarocina w latach 1925-1939''” wydaną przez Południową Oficynę Wydawniczą Sp. z o.o.<ref>{{Cytuj |autor = Andrzej Gogulski |tytuł = W przyjaźni z życiem: biografia Edmunda Rogalskiego, burmistrza Jarocina w latach 1925-1939 |data = 2015 |data dostępu = 2018-04-03 |isbn = 9788394230500 |wydawca = Południowa Oficyna Wydawnicza |url = https://books.google.fr/books/about/W_przyja%C5%BAni_z_%C5%BCyciem.html?id=5bQDjwEACAAJ&redir_esc=y |język = pl}}</ref>
 
W Jarocinie jedna z ulic nosi miano Edmunda Rogalskiego.
 
== Ordery i odznaczenia ==