Rzeczownik: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Wycofano edycje użytkownika Pan Szaman (dyskusja). Autor przywróconej wersji to WTM.
Znacznik: Wycofanie zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 37:
 
=== Rodzaj gramatyczny ===
 
Rzeczownik w liczbie pojedynczej występuje w rodzaju męskim, żeńskim lub nijakim.
* Rzeczowniki rodzaju '''męskiego''' najczęściej zakończone są na spółgłoskę (np.: ''słoń, but, stolarz''), niekiedy na –o (np.: ''Henio, wujcio'') lub –a (np.: ''wyga, mężczyzna, monarcha''), niekiedy na –y (np.: ''myśliwy, dzielnicowy''). Rzeczowniki w rodzaju męskim można podzielić na:
** '''męskoosobowe''' – to rzeczowniki żywotne osobowe, mają biernik liczby pojedynczej i biernik liczby mnogiej taki sam jak dopełniacz, np.: D. ''nie ma mądrego filozofa'', B. ''widzę mądrego filozofa''; D. ''nie ma mądrych filozofów'', B. widzę mądrych filozofów'';
** '''męskożywotne''' (inaczej '''męskozwierzęce''') – to rzeczowniki żywotne nieosobowe, mają w liczbie pojedynczej biernik identyczny jak dopełniacz, a w liczbie mnogiej taki jak mianownik, np.: D. ''nie ma upartego osła'', B. ''widzę upartego osła''; M. ''te uparte osły'', B. ''widzę uparte osły'';
** '''męskonieżywotne''' (inaczej '''męskorzeczowe''') – to rzeczowniki nieżywotne, mają w liczbie pojedynczej i w liczbie mnogiej biernik taki sam jak mianownik, np.: M. ''ten nieosiągalny cel'', B. ''widzę nieosiągalny cel''; M. ''te nieosiągalne cele'', B. ''widzę nieosiągalne cele'';
* Rzeczowniki rodzaju '''żeńskiego''' kończą się najczęściej na samogłoskę –a (np.: ''praca, pestka, żyrafa'') lub –i (np.: ''monarchini, wychowawczyni''), niekiedy także na spółgłoskę (np.: ''krew, płeć, mysz'');
* Rzeczowniki rodzaju '''nijakiego''' kończą się najczęściej na –o (np.: ''oko, niebo''), –e (np.: ''powietrze, zakole''), –ę (np.: ''prosię''). Ten sam rodzaj mają rzeczowniki pochodzenia łacińskiego zakończone na -um (np. ''muzeum. liceum'').