Busbecq: Różnice pomiędzy wersjami

== Życiorys ==

Podczas jego pobytu w Konstantynopolu napisał swoje najlepiej znane prace, m.in.&nbsp;''Turkish Letters, ''zbiór osobistej korespondencji ze swoim przyjacielem, węgierskim dyplomatą Mikołajem Michaultem we Flandrii, a także jedną z pierwszych na świecie literaturę podróżniczą. Listy te opisywały jego przygody związane z osmańską polityką i pozostały głównym źródłem dla studentów, opisującym XVI-wieczny osmański dwór. Opisał również z olbrzymimi szczegółami rośliny i zwierzęta, które napotkał w Turcji. Jego listy zawierały również jedyne zachowaną listę słów krymskiego gotyku, germańskiego dialektu, używanego niekiedy w niektórych odizolowanych regionach Krymu<ref>{{Cytuj |autor = Considine, John (John P.) |tytuł = Dictionaries in early modern Europe : lexicography and the making of heritage |data = 2008 |isbn = 9780521886741 |miejsce = Cambridge, UK |wydawca = Cambridge University Press |oclc = 174449768 |url = https://www.worldcat.org/oclc/174449768}}</ref>.&nbsp;

Był zapalonym kolekcjonerem. Nabywał wartościowe rękopisy, rzadkie monety i ciekawe przedmioty różnego rodzaju. Pośród jego najbardziej znanych odkryć była VI-wieczna kopia&nbsp;Dioskurydesa ''De Materia Medica, ''kompedium ziół leczniczych. Po namowie Busbecqusa cesarz zakupił to dzieło. Manuskrypt w chwili obecnej jest znany jako&nbsp;''Vienna Dioscurides. ''Jego pasja do zielarstwa sprawiła, że wysłał cebulki tureckich tulipanów swojemu przyjacielowi Charles'owi de L’Écluse, który przystosował te kwiaty do uprawy na terenach&nbsp;Niderlandów. Busbecq'owi przypisuje się także sprowadzenie do północnej europy bzu (choć jest to dyskusyjne), a także&nbsp; kozy angorskiej.

Wrócił z Turcji w 1562 roku, obejmując stanowisko doradcy na dworze [[Ferdynand I Habsburg|cesarza Ferdynanda]] w [[Wiedeń|Wiedniu]] i opiekuna wnuków i synów przyszłego [[Maksymilian II Habsburg|cesarza Maksymiliana II]]. Busbecq zakończył swoją karierę jako opiekun&nbsp;[[Elżbieta Habsburg (1554–1592)|Elżbiety]] Habsburg, córki Maksymiliana i wdowy francuskiego króla [[Karol IX Walezjusz|Karola IX]]. Wciąć jednak służył&nbsp;[[Monarchia Habsburgów|monarchii Austriackiej]], obserwując rozwój francuskich wojen religijnych, prowadzonych w imieniu&nbsp; [[Rudolf II Habsburg|Rudolfa II]]&nbsp; Habsburga. Wreszcie, w 1592 roku, kiedy jego życie dobiegało kresu, postanowił opuścić swoją rezydencję w&nbsp; [[Mantes-la-Jolie|MantMantes]]<nowiki/>es&nbsp; niedalego&nbsp; [[Paryż]]a&nbsp; i udał się do swojej rodzinnej [[Flandria Zachodnia|Zachodniej Flandrii]], jednakże został pobity i okradziony przez członków [[Liga Katolicka (Francja)|ligi katolickiej]] w okolicy [[Rouen]]. Zmarł kilka dni później. Jego ciało pochowano w zamkowej kaplicy w [[Saint-Germain-sous-Cailly]] w pobliżu miejsca jego śmierci, a jego serce zostało zabalsamowane i wysłany do rodzinnego grobowca w [[Bousbecque]].