Jod: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Poprawiono literówkę
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z aplikacji mobilnej
m poprawa przek., WP:SK, dr. typogr.
Linia 20:
|okres = [[Pierwiastki piątego okresu|5]]
|blok = [[blok p|p]]
|stopień utlenienia = '''-I−I''', I, III, V, VII
|właściwości metaliczne = niemetal – fluorowiec
|właściwości tlenków = silnie [[Moc kwasu|kwasowe]]
Linia 122:
 
=== [[Chemia organiczna]] ===
Wiązanie C-IC−I jest najmniej trwałe spośród połączeń [[Fluorowce|halogenów]] z [[Węgiel (pierwiastek)|węglem]] (anion jodkowy jest dość dobrą [[grupa opuszczająca|grupą opuszczającą]]) i ulega stosunkowo łatwemu [[substytucja nukleofilowa|podstawieniu]] przez [[nukleofil]]e. Reaktywność jodków [[Grupa alkilowa|alkilowych]] wykorzystywana jest w reakcjach [[Alkilowanie|alkilowania]], szczególnie do [[metylowanie|metylowania]] za pomocą [[jodek metyluJodometan|jodku metylu]] CH<sub>3</sub>I (łagodniejszego od [[siarczan dimetylu|siarczanu dimetylu]]). Jednocześnie jest to przyczyną silnie toksycznych właściwości tych związków.
 
Jod może tworzyć [[związki kompleksowe]] z niejonowymi [[surfaktanty|związkami powierzchniowo czynnymi]] (tzw. [[jodofory]]). W takich kompleksach jod wiąże się z wodorem grupy hydroksylowej niejonowego związku za pomocą [[wiązanie koordynacyjne|wiązania koordynacyjnego]] typu [[Wiązanie wodorowe|mostka wodorowego]]. Takie wiązanie nadaje jodoforom własności łagodności dla skóry przy jednoczesnym silnym działaniu mikrobiobójczym oraz własnościach myjących.
Linia 129:
: P<sup>III</sup> → P<sup>V</sup>
 
W środowisku zasadowym wiązanie P-IP−I w [[estry|diestrach]] kwasu jodofosforowego (RO)<sub>2</sub>P(O)I jest niezwykle reaktywne wobec [[nukleofil]]i, w wyniku czego powstają różnorodne pochodne [[kwas fosforowy|kwasu fosforowego]] (diestry, triestry, amidoestry, [[Difosforany|pirofosforany]]).
 
W środowisku zasadowym jod reaguje bardzo łatwo z [[Aldehydy|aldehydami]] i [[ketony|ketonami]] posiadającymi [[grupa alkilowa|grupę metylową]] w pozycji α z wytworzeniem [[jodoform]]u ([[reakcja haoloformowa]]). Reakcja ta jest wykorzystywana w [[chemia analityczna|analityce]], natomiast sam jodoform jest jednym z pierwszych [[Antyseptyka|antyseptyków]].
Linia 137:
 
== [[Biologiczne znaczenie pierwiastków|Znaczenie biologiczne]] ==
Jod jest dla człowieka niezbędnym [[Biologiczne znaczenie pierwiastków|mikroelementem]]. Jest on dostarczany z pożywieniem i wodą. Gleby i woda okolic nadmorskich są najbogatsze w jod, im dalej od morza gleby są coraz uboższe w ten pierwiastek. Najmniej jodu jest w glebie i wodzie okolic górskich i podgórskich. Ciało zdrowego człowieka zawiera 30–50&nbsp;mg jodu. Najwięcej jodu występuje w [[Tarczyca|tarczycy]], która ma zdolność aktywnego gromadzenia tego pierwiastka. Bez jodu niemożliwa jest produkcja w pęcherzykach tarczycy [[tyroksyna|tyroksyny]] (T4) i [[trójjodotyroninaTrijodotyronina|trójjodotyroniny]] (T3), niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania wszystkich komórek organizmu.
 
Niedobór jodu w pożywieniu i w wodzie po pewnym czasie może prowadzić do powstania [[wole (tarczyca)|wola]] tarczycy. Zagrożenia takie występuje przede wszystkim w okolicach górskich. Dawniej takie tereny były miejscami endemicznego występowania wola u osób dorosłych i wrodzonego [[Wrodzony zespół niedoboru jodu|kretynizmu]] u dzieci. Niedobór jodu niweluje się współcześnie przez jodowanie [[sól kuchenna|soli kuchennej]] lub dodatek związków jodu do mąki.
Linia 182:
| style="align: center"| 50 μg
|-
| dzieci 1-31–3 lat
| style="align: center"| 70 μg
|-
Linia 188:
| style="align: center"| 90 μg
|-
| do 6-106–10 lat
| style="align: center"| 120 μg
|-
Linia 211:
 
Długotrwałe zażywanie zwiększonych dawek jodu prowadzi do rozwoju [[jodzica|jodzicy]].
Dawka śmiertelna dla człowieka wynosi 3-43–4&nbsp;g.
 
=== Leczenie zatruć jodem ===