Josef Mengele: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Wojna: drobne redakcyjne |
Poprawki dotyczące tatuażu ze wskazaniem dwóch źródeł. |
||
Linia 66:
== Losy powojenne ==
Gdy zbliżał się koniec wojny, Mengele zamienił mundur SS na mundur zwykłego niemieckiego żołnierza. Został schwytany i umieszczony w amerykańskim obozie jenieckim pod Monachium. W przeciwieństwie jednak do ogółu członków SS i Waffen-SS
United States Courts |data = 1991}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Gerald L. Posner, John Ware |tytuł = Mengele: The Complete Story (strona 63) |data = }}</ref> Brak tatuażu uchronił go od automatycznego aresztowania<ref>Rupert Butler, ''SS-Wiking...'', op.cit., s. 171.</ref>.
W całej Europie rozpoczęły się zakrojone na dużą skalę poszukiwania Mengelego, a mimo to udało mu się uniknąć wykrycia przez cztery lata. W 1949 dzięki pomocy biskupa [[Alois Hudal|Aloisa Hudala]]<ref>Daniel J. Goldhagen, ''Niedokończony rozrachunek'', Wydawnictwo Sic! 2005, s. 185.</ref>, który sześć lat wcześniej został zwerbowany przez hitlerowski wywiad<ref>{{Cytuj książkę |autor=Robert Graham, David Alvarez |tytuł=Nothing Sacred: Nazi Espionage against the Vatican, 1939–1945 |wydawca=London |rok=1998}}</ref>, uciekł do Argentyny. Tam został namierzony przez [[Mosad]], lecz nie zatrzymany, bowiem priorytetem Mosadu było wówczas zatrzymanie [[Adolf Eichmann|Adolfa Eichmanna]]<ref>[http://www.rp.pl/artykul/185091-Mossad-pozwolil-zbiec-Mengelemu--by-zachowac-Eichmanna-.html Mossad pozwolił zbiec Mengele, by zachować Eichmanna].</ref>. W 1959 przeniósł się do Paragwaju, a w 1960 znalazł się w Brazylii. Nigdy nie stanął przed sądem, chociaż za pomoc w jego schwytaniu wyznaczono nagrodę w wysokości 10 mln marek.
| |||