Tadeusz Kognowicki: Różnice pomiędzy wersjami

|miejsce śmierci = okolice [[Kowno|KownaWopytnaja]]

|przyczyna śmierci = rozstrzelany przez wojska sowieckieNKWD

Dokonali tego Tadeusz Kognowicki wraz z [[Tadeusz Butler|Tadeuszem Butlerem]] i [[Jan Kudrewicz|Janem Kudrewiczem]] i dostarczyli sztandary polskiemu attaché wojskowemu w Kownie, płk. [[Leon Mitkiewicz-Żołłtek|Leonowi Mitkiewiczowi-Żołłtkowi]]. Zorganizowanie przez T. Kognowickiego w listopadzie wespół z konsulem japońskim ''poczty japońskiej'', czyli przerzutu japońską pocztą dyplomatyczną przesyłek polskiego podziemia i wywiadu z Litwy do [[Rząd Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie|Rządu RP na uchodźstwie]] i z Zachodu na Litwę lub dalej do Warszawy przyczyniło się do uratowania 10 tys. Żydów i Polaków starających się o wyjazd na Zachód. W tym czasie T. Kognowicki pełnił funkcję Szefa Oddziału Organizacyjnego w kowieńskim podokręgu [[Związek Walki Zbrojnej|Związku Walki Zbrojnej]]. Wkrótce po ogłoszeniu Litwy Republiką Radziecką rozpoczęły się aresztowania wśród niemal całego podokręgu ZWZ w Kownie. Aresztowany w marcu 1941 r., umieszczony został w więzieniu w Kownie. Dnia 26 czerwca 1941 r., podczas ewakuacji więzienia, w lesie, niedaleko [[Wopytnaja|stacji BygosowoBigosowo]] wykonano wyroki śmierci na kilkunastu więźniach, wśród nich był Tadeusz Kognowicki. Miał 19 lat.