Wielkie Księstwo Moskiewskie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Symbole państwowe: uściślające
→‎Symbole państwowe: merytoryczne i inne
Linia 93:
 
== Symbole państwowe ==
Na średniowiecznej Rusi herby państwowe nie były używane, a sama tradycja herbowa była początkowo obca dla Rusinów. Chorągwie ruskie sprzed 1547 roku nie uległy zachowaniu, brakuje także ich rzetelnych opisów. Na Rusi szeroko używane były znaki i inskrypcje własnościowe oraz pieczęcie książęce. System heraldyczny w państwie rosyjskim został rozwiniętyprzyjęty dopiero w czasie panowania cara [[Aleksy I Romanow|Aleksego I]] (1645–1676) i rozwinięty w okresie rządów [[Piotr I Wielki|Piotra I Wielkiego]] (1682–1725).
 
Początkowo na wielkoksiążęcych pieczęciach były przedstawiane wizerunki świętych - patronów książąt moskiewskich, np. na pieczęci [[Iwan I Kalita|Iwana I Kality]] widniał wizerunek [[Jan Klimak|św. Jana Klimaka]], a na pieczęci [[Siemion Dumny|Siemiona Dumnego]] wizerunek [[Szymon Apostoł|św. Szymona Apostoła]].
 
Pierwszymi niepatronalnymi godłami wielkich książąt moskiewskich była [[Pogoń (herb)|Pogoń]] i następnie wizerunek [[Jerzy (męczennik)|św. Jerzego Zwycięzcy]], nazywanego w wiekach późniejszych popularnie „jeźdźcem”„jeźdźcem smokobójcą” i będącego podstawowym wariantem [[Pogoń Ruska|Pogoni Ruskiej]]. Dwugłowy orzeł został przyjęty przez Wielkie Księstwo Moskiewskie po zawarciu małżeństwa przez [[Iwan III Srogi|Iwana III Srogiego]] z ostatnią dziedziczką tronu bizantyjskiego [[Zofia Paleolog|Zofią Paleolog]] w 1472 roku. Od tej chwili władcy Wielkiego Księstwa stali się spadkobiercami Bizancjum i zaczęli regularnie używać herbu cesarzy bizantyjskich. Najstarsze zachowane wyobrażenie rosyjskiego dwugłowego orła pochodzi z roku 1497. W okresie od [[Iwan III Srogi|Iwana III Srogiego]] do Aleksego I na pieczęciach wielkoksiążęcych pojawia się obok dwugłowego orła [[Jednorożec (heraldyka)|jednorożec]], występujący niekiedy razem z Pogonią Ruską.
 
Dwugłowy orzeł został przyjęty przez Wielkie Księstwo Moskiewskie po zawarciu małżeństwa przez [[Iwan III Srogi|Iwana III Srogiego]] z ostatnią dziedziczką tronu bizantyjskiego [[Zofia Paleolog|Zofią Paleolog]]. Od tej chwili władcy Wielkiego Księstwa stali się spadkobiercami Bizancjum i zaczęli regularnie używać tytułu władców bizantyjskich „carów-cesarzy”.
 
{| class="wikitable" style="margin:0 auto;"
Linia 114 ⟶ 112:
!Pieczęć Dymitra Dońskiego z XIV wieku z [[Pogoń (herb)|pogonią]]
!Moneta Wasyla II Ślepego z około 1450 roku z św. [[Jerzy (męczennik)|Jerzym Zwycięzcą]] i [[Pogoń (herb)|pogonią]]
!Pieczęć Iwana III z około 14721497 roku przedstawiająca św. [[Jerzy (męczennik)|Jerzego Zwycięzcę]] i [[Orzeł (symbol)|dwugłowego orła]]. Widoczny napis „hospodar wszech Rusi”
!Pieczęć Iwana IV Groźnego z 1539 roku z [[Orzeł (symbol)|dwugłowym orłem]] i [[Jednorożec (heraldyka)|jednorożcem]]. Widoczny napis „z bożej łaski car i wielki kniaź”
|}