Matteo Ricci: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne |
. |
||
Linia 61:
Ricci przybył do południowych Chin w [[1582]], a do [[Pekin]]u w [[1601]], gdzie złożył wizytę na dworze [[Wanli|cesarza Chin Wanli]]. Ricci nie tylko dobrze poznał bardzo trudny [[klasyczny język chiński]], miał także wielkie zrozumienie dla kultury chińskiej.
W odróżnieniu od innych misjonarzy pracujących w południowej Azji, Ricci, był przekonany o bliskich związkach chińskiej kultury z [[Konfucjanizm|filozofią konfucjańską]] i doszedł do wniosku, że aby w Chinach przyjęło się chrześcijaństwo, musi zostać zaadaptowane do tamtejszych realiów ([[inkulturacja]]). W pracy misyjnej nazywał się "zachodnim konfucjanistą" (西儒). Jako pierwszy zaprezentował w Chinach wiele pomysłów współczesnej nauki Zachodu i nowoczesne jak na te czasy urządzenia (np. zegar mechaniczny), co zwróciło na niego i jego nauki uwagę niektórych tradycyjnych konfucjańskich intelektualistów. W [[1606]] roku z nawróconym na chrześcijaństwo matematykiem [[Xu Guangqi]] przetłumaczył na język chiński początek ''[[Elementy|Elementów]]'' [[Euklides]]a.
Uważał, że konfucjańskie zasady oddawania czci przodkom były tylko uzewnętrznieniem pamięci i szacunku dla przodków i nie był to przejaw [[pogaństwo|pogaństwa]]. Jego poglądy spotkały się z bardzo przychylnym przyjęciem ze strony chińskich filozofów, ale były zwalczane przez niektóre środowiska w Kościele zachodnim (zakony [[Dominikanie|dominikanów]], [[I Zakon franciszkański|franciszkanów]]), które uważały, że konfucjańskie oddawanie czci przodkom jest kultem i powinno być zakazane. Z powodu takich poglądów, już po śmierci Ricciego, wyznawanie religii katolickiej zostało w Chinach zakazane i cała praca misjonarska zeszła do podziemia aż do wybuchu [[I wojna opiumowa|pierwszej wojny opiumowej]] w 1839.
| |||