Pismo japońskie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Hiragana: poprawa linków
→‎Hiragana: poprawa linków
Linia 64:
Zmiana nie została zaakceptowana przez wszystkich, gdy została opracowana po raz pierwszy. Elity i osoby wysoko postawione wolały korzystać z kanji (były używane m.in. do sporządzania oficjalnych dokumentów).
 
Historycznie, regularna forma ([[Pismo wzorcowe|''kaisho'']], 楷書) kanji była używana przez mężczyzn, podczas gdy forma zapisu pismem „trawiastym” była używana przez kobiety, które na ogół nie miały dostępu do tego samego poziomu wykształcenia co mężczyźni. Cieszyła się popularnością wśród dam dworu cesarskiego i dlatego uważana była za „pismo kobiece” (''onna-de'' 女手). Kobiety z arystokracji używały jej do korespondencji osobistej i tworzenia literatury.
 
We współczesnym języku japońskim hiragana oddaje dźwiękową stronę języka oraz pełni funkcje gramatyczne. Ze względu na sposób [[Koniugacja (językoznawstwo)|koniugacji]] czasowników i przymiotników w języku japońskim, same kanji nie wystarczają. Hiragana jest używana m.in. do: zapisu końcówek fleksyjnych czasowników i przymiotników (temat wyrazu zapisuje się z reguły znakiem chińskim, a dodane końcówki zapisane hiraganą to ''okurigana''), zapisu słów bez reprezentacji kanji, słów już nie pisanych w kanji.