Filip II Macedoński: Różnice pomiędzy wersjami

Dzięki doskonałej strategii Filip zwyciężył Ilirów, których poległo w bitwie 7 tys. Bardylis, któremu udało się zbiec, musiał prosić Filipa o pokój. Na mocy zawartego porozumienia Ilirowie opuścili wszystkie zajmowane przez nich miasta Macedończyków. Traktat przypieczętowano ślubem Filipa z [[Eurydyka II z Macedonii|Eurydyką II (Audata)]], wnuczką dziewięćdziesięciokilkuletniego Bardylisa<ref>Być może była jego córką.</ref>. Filip włączył do królestwa wszystkie plemienne państewka [[Górna Macedonia|Górnej Macedonii]], tym samym znosząc lokalne monarchie<ref>Zlikwidowano monarchie w państwach Elimeotów, Orestów, Lynkestów i Pelangonów.</ref>, a mieszkańcom nowych ziem zapewnił takie same prawa i przywileje jakie przysługiwały Macedończykom ze starego królestwa. Arystokraci pochodzący ze zdobytych ziem zostali wcieleni do macedońskiej armii, gdzie służyli jako kawalerzyści. Na obszarze Górnej Macedonii Filip zakładał wiele nowych miast, a okoliczną ludność zachęcał do osiedlania się w nich. W miastach szkolono oddziały straży miejskiej, a najbardziej wyróżniających się mężczyzn werbowano do królewskich sił zbrojnych. Tam służyli w brygadach falangi. Najbogatszym i najbardziej rozwiniętym z państewek przyłączonych było Elimeotis. Filip wziął sobie za żonę Filę, pochodzącą z rodu panującego dawniej w tej krainie. Po kampanii iliryjskiej terytorium, bogactwo, a także zasoby ludzkie państwa zwiększyły się dwukrotnie.