Molière: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 185.204.192.196) - w Orleanie wg enwiki |
→Życiorys: drobne redakcyjne |
||
Linia 38:
Pochodził z rodziny mieszczańskiej, ukończył studia prawnicze, jednak pracy w zawodzie nigdy nie podjął. W 1643 r. założył w [[Paryż]]u wspólnie z [[Magdalena Béjart|Magdaleną Bejart]] Illustre Théâtre, wędrowną [[trupa|trupę]], która wystawiała zapomniane [[Farsa|farsy]] [[Średniowiecze|średniowieczne]] oraz włoskie [[commedia dell’arte]]. Gdy zespół zbankrutował, Molière został uwięziony za długi. Po wyjściu na wolność kontynuował życie wędrownego aktora aż do 1658 r., kiedy to jego [[trupa]] wróciła do Paryża. W 1659 roku wystawił tam swoją komedię ''Pocieszne wykwintnisie'', która odniosła ogromny sukces, wzbudzając przychylność króla [[Ludwik XIV|Ludwika XIV]].
Molier wierzył w skuteczność nauczania ze sceny. Komedie jego odznaczają się niezwykłą różnorodnością i najwyższymi walorami artystycznymi. Uprawiał tzw. wielką komedię, widowiska farsowe, komedię heroiczną i komediobalet. Połączył w nich tradycję rodzimej farsy ludowej z elementami włoskiej [[commedia dell’arte]] i klasycznej sztuki komicznej ([[Arystofanes]] i [[Plaut]]). Prezentując galerię wiecznych typów ludzkich, dawał zarazem satyryczny obraz francuskiej obyczajowości XVII w. – ośmieszał salonową przesadę (''[[Pocieszne wykwintnisie]]'', wyst. 1659), niezrozumienie życia rodzinnego (''[[Szkoła mężów]]'', wyst. 1661, ''[[Szkoła żon]]'', wyst. 1662), hipokryzję i zakłamanie dewotów (''[[Świętoszek]]'', wyst. 1664), wielkopańską pozę arystokratów (''[[Don Juan (Molier)|Don Juan]]'', wyst. 1665), okrutną pogardę światowców wobec uczciwych i prostolinijnych (''[[Mizantrop (dramat)|Mizantrop]]'', wyst. 1666), manię gromadzenia bezużytecznych bogactw (''[[Skąpiec]]'', wyst. 1668). Molière przepoił swą twórczość głębokim humanizmem – mimo goryczy i pesymizmu wierzył w rozum ludzki i zdolność przezwyciężania zła oraz opowiadał się za wolnym i godziwym wyborem własnej drogi. Poślubił córkę Magdaleny Bejart – Armandę. Zmarł na scenie podczas wystawiania sztuki ''[[Chory z urojenia]]''. W trakcie czwartego przedstawienia komedii Molière
== Twórczość ==
|