Friedrich Krupp Germaniawerft: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne |
m poprawa linków |
||
Linia 20:
[[Plik:Bundesarchiv Bild 146-2007-0104, Kiel, Friedrich Krupp Germaniawerft I.jpg|thumb|290px|Widok stoczni od strony północno-wschodniej w roku 1921.]]
Pierwszym okrętem podwodnym wybudowanym przez Germaniawerft był zwodowany w 1903 roku „[[Forelle]]”, który został sprzedany carskiej Rosji. Przedsiębiorstwo jednak rozpoczęło produkcję okrętów podwodnych na dużą skalę dzięki wykorzystaniu słabej ochrony patentowej wynalazków [[Stany Zjednoczone|amerykańskiego]] wynalazcy i konstruktora, jednego z pionierów budowy okrętów podwodnych [[Simon Lake|Simona Lake’a]]<ref name=Fontenoy>Paul E. Fontenoy: ''Submarines: An Illustrated History of Their Impact'', s. 8–11.</ref>. Największym wkładem Lake’a było opracowanie działających [[ster głębokości|sterów głębokości]], które zostały wprzęgnięte w proces zanurzania okrętu, utrzymywania głębokości i wynurzania. Pierwsze okręty Lake’a nie zyskały uznania w oczach [[United States Navy|US Navy]], ich plany zostały jednak sprzedane do [[Rosja|Rosji]] i [[Austro-Węgry|Austro-Węgier]] ([[Austro-węgierskie okręty podwodne typu U-1|typ U-1]]), Germaniawerft i jej główny konstruktor okrętów podwodnych [[Raimondo Lorenzo D'Equevilley-Montjustin]] bez zgody Lake’a wykorzystali uzyskane od niego w trakcie negocjacji licencyjnych plany i informacje do produkcji własnych pierwszych jednostek podwodnych (poza kontrolą Lake’a), sprzedawanych Rosji, Austro-Węgrom i [[Norwegia|Norwegii]], a ostatecznie także niemieckiej Kaiserliche Marine<ref name=Fontenoy />.
[[Plik:Bundesarchiv DVM 10 Bild-23-61-08, Linienschiff "SMS Deutschland".jpg|thumb|left|290px|Zwodowany w Germaniawerft w 1904 roku pancernik [[SMS Deutschland (1904)|Deutschland]].]]
Zerwanie przez Kruppa współpracy z obcokrajowcem D’Equevilleyem otworzyło Germaniawerft drogę do współpracy z marynarką wojenną Niemiec i szybki rozwój technologiczny poprzedzający wybuch I wojny światowej<ref name=Fontenoy />. Efektem był rozwój techniczny oraz wzrost w zakresie wielkości i zdolności bojowych nowych konstrukcji Germaniawerft<ref name=Fontenoy />. Rezultatem tego rozwoju był zwodowany 4 sierpnia 1906 roku pierwszy niemiecki [[Niemieckie okręty podwodne|U-Boot]], który otrzymał oznaczenie [[SM U-1|U-1]]. Stocznia budowała następnie kolejne jednostki dla niemieckiej marynarki wojennej [[SM U-5|U-5]], [[SM U-16|U-16]] i [[SM U-23|U-23]], a w konsekwencji bardzo udany typ ''[[Okręty podwodne typu U-31|U-31]]'', stanowiący dzięki swojej prostocie, wytrzymałości i niezawodności, według niektórych opinii jeden z 5 kamieni milowych rozwoju konstrukcji okrętów podwodnych<ref>{{Cytuj książkę|nazwisko=Burcher|imię=Roy|nazwisko2=Rydill|imię2=Louis| tytuł=Concepts in submarine design|data=1995|wydawca=Cambridge University Press|miejsce=Cambridge [England]|strony=14|isbn=0-521-41681-7}}</ref>. Stocznia opracowała także i zwodowała sześć okrętów typu ''[[Okręty podwodne typu U-15|U-51]]'', stanowiących pierwszy zestandaryzowany typ na potrzeby mobilizacji wojennej<ref name=Fontenoy2>Paul E. Fontenoy: ''Submarines: An Illustrated History of Their Impact'', s. 104.</ref>.
[[Plik:Bundesarchiv DVM 10 Bild-23-63-14, Kiel, Kreuzer "Prinz Eugen", Stapellauf.jpg|thumb|290px|22 sierpnia 1938 roku, wodowanie [[Krążownik ciężki|ciężkiego krążownika]] [[Prinz Eugen]].]]
Przedsiębiorstwo budowało także statki komercyjne, duża ich liczba została zbudowana na zamówienie [[Norddeutscher Lloyd]] oraz [[HAPAG|Hamburg-American Lines]]. Budowano także [[holownik]]i, [[Lokomotywa parowa|parowozy]], [[pogłębiarka|pogłębiarki]] i [[parowiec|parowce]]. W przedsiębiorstwie produkowano ponadto [[turbina|turbiny]], a także silniki okrętowe instalowane w jednostkach pływających jej produkcji<ref name=GS />. Najbardziej jednak odróżniał Germianię od innych niemieckich stoczni fakt, że nie została zbudowana w drodze ewolucyjnego rozwoju, lecz poprzez jednorazowy, wielomilionowy zastrzyk inwestycyjny koncernu Kruppa<ref name=GS />.
[[Plik:Bundesarchiv DVM 10 Bild-23-63-15, Kiel, Indienststellung U-Boot U 203.jpg|thumb|left|290px|18 lutego 1941 roku. Wodowanie okrętu podwodnego [[U-203]] typu ''[[okręty podwodne typu VIIC|VIIC]]'']]
Wśród jednostek nawodnych zwodowanych dla niemieckiej marynarki wojennej we Friedrich Krupp Germaniawerft, znajdują się pancerniki „[[SMS Wörth|Wörth]]”, „[[SMS Kaiser Wilhelm der Grosse|Kaiser Wilhelm der Grosse]]”, „[[SMS Zähringen|Zähringen]]”, [[SMS Braunschweig|„Braunschweig”]], [[SMS Hessen|„Hessen”]], [[SMS Deutschland (1904)|„Deutschland”]], [[Schleswig-Holstein (1906)|„Schleswig-Holstein”]], [[SMS Posen|„Posen”]], [[SMS Prinzregent Luitpold|„Prinzregent Luitpold”]], [[SMS Kronprinz Wilhelm|„Kronprinz Wilhelm”]], [[SMS Sachsen (1916)|„Sachsen”]], krążowniki [[SMS Kaiserin Augusta|„Kaiserin Augusta”]], [[SMS Karlsruhe|„Karlsruhe”]] i „[[Prinz Eugen]]”, niszczyciele [[SMS G 37|G 37]], [[SMS G 38|G 38]], [[SMS G 39|G 39]], [[SMS G 40|G 40]], [[SMS G 41|G 41]], [[SMS G 42|G 42]] i [[SMS G 85|G 85]] oraz typów ''[[Niszczyciele typu 1934|1934]]'' (Z9–Z13) i ''[[Niszczyciele typu 1936|1936]]'' (Z37-Z39). Podstawowy produkt stoczni Germania stanowiły jednak okręty podwodne. Obok wcześniej wymienionych, do 1945 roku w stoczni tej wodowano okręty podwodne typów ''[[Okręty podwodne typu U-63|U-63]]'', ''[[Okręty podwodne typu U-66|U-66]]'', ''[[Okręty podwodne typu U-139|U-139]]'', ''[[Okręty podwodne typu U-142|U-142]]'', ''[[Okręty podwodne typu U-51|U-51]]'', ''[[Okręty podwodne typu UB I|UB I]]'', ''[[Okręty podwodne typu UB III|UB III]]'', ''[[Okręty podwodne typu UC II|UC II]]'', ''[[Okręty podwodne typu II|II]]'', ''[[Okręty podwodne typu VII|VII]]'', ''[[Okręty podwodne typu X|X]]'', ''[[Okręty podwodne typu XIV|XIV]]'', ''[[Okręty podwodne typu XVII|XVII]]'' oraz ''[[Okręty podwodne typu XXIII|XXIII]]'', z czego 131 jednostek wybudowano w trakcie II wojny światowej. Ostatnim wybudowanym okrętem podwodnym był [[U-4714]] typu ''XXIII'', zwodowany 26 kwietnia 1945 roku, który nie zdążył jednak wejść do służby<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.uboat.net/technical/shipyards/germania.htm | tytuł = F. Krupp Germaniawerft AG, Kiel | opublikowany = uboat.net | język = en | data dostępu = 2013-07-12}}</ref>.
Znaczenie stoczni Germaniawerft dla niemieckiego wysiłku wojennego powodowało, że stocznia była w trakcie wojny przedmiotem bombardowań ze strony lotnictwa aliantów. Pod koniec wojny, w stoczni pracowało około 10.000 pracowników, z czego 11% stanowili [[Roboty przymusowe|robotnicy przymusowi]] z krajów zajętych i okupowanych przez [[III Rzesza|III Rzeszę]]. Po zajęciu Kilonii przez wojska koalicji antyhitlerowskiej, w znacznej mierze zrujnowaną stocznię zlikwidowano.
| |||