Liga Kobiet Polskich: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m linki |
m poprawa linków |
||
Linia 22:
Ligę Kobiet Polskich założyła w 1913 roku w Warszawie [[Izabela Moszczeńska-Rzepecka|Izabela Moszczeńska]], a jej działania rozszerzały się na kolejne miasta (w [[Królestwo Polskie (kongresowe)|Królestwie Polskim]] Liga działała jako Liga Kobiet Pogotowia Wojennego, w [[Galicja (Europa Środkowa)|Galicji]] jako Liga Kobiet [[Naczelny Komitet Narodowy|Naczelnego Komitetu Narodowego]]). Członkinie Ligi zbierały dary dla wojska, szyły, cerowały, gotowały, itp. współpracując z ruchem niepodległościowym i partią socjalistyczną.
Liga działała także na rzecz równouprawnienia kobiet, organizując wiece, pisząc odezwy i publikując artykuły w prasie. W [[1916]] roku członkinie LKP zbierały np. podpisy pod odezwą domagającą się czynnego i biernego prawa wyborczego dla wszystkich kobiet, które ukończyły 24 lata. Do ówczesnych działaczek Ligi należały [[Zofia Moraczewska]] – żona późniejszego premiera, [[Dorota Kłuszyńska]] – senator oraz [[Zofia Daszyńska-Golińska]]. Krytyka prowadzona przez [[Kler|kler katolicki]] i [[Ekskomunika|wyklęcie]] organizacji między innymi przez biskupa [[Adam Stefan Sapieha|Adama Sapiehę]] spowodowało ograniczenie jej działalności oraz popularności<ref>[[Edward Pałyga]], ''Polsko-watykańskie stosunki dyplomatyczne'', Warszawa 1988, s.22.</ref>.
Organizacja kontynuowała swoją działalność także w [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] jako organizacja koncesjonowana. W połowie lat 80. szacowano, że należy do niej 600 tysięcy kobiet (w większości jedynie formalnie). Do działaczek tej organizacji w okresie komunistycznym należały m.in. jej kolejne przewodniczące: [[Irena Sztachelska]], [[Alicja Musiałowa]], [[Stanisława Zawadecka-Nussbaum|Stanisława Zawadecka]], [[Maria Milczarek]], [[Eugenia Kempara]], [[Jadwiga Biedrzycka]] i [[Elżbieta Lęcznarowicz]].
| |||