Wersja z 14:15, 24 paź 2016 edytuj MastiBot (dyskusja \| edycje) Boty 3 419 175 edycji m Bot poprawia nazwę sekcji ← poprzednia edycja		Wersja z 21:59, 5 cze 2018 edytuj anuluj edycję Braniewiak (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 57 765 edycji drobne redakcyjne Znacznik: VisualEditor następna edycja →
Linia 1: '''Alfons Brandt''' (ur. [[5 marca]] [[1868]] r. w [[Kurnos]]ie koło [[Bełchatów\|Bełchatowa]] -, zm. [[27 stycznia]] [[1925]] w [[Piotrków Trybunalski\|Piotrkowie Trybunalskim]]) -– polski [[skrzypek]], koncertujący solista- wirtuoz. == Życiorys == Alfons był synem Edwarda Brandta- – właściciela warsztatu tkackiego. Mając kilkanaście lat rozpoczął naukę w ówczesnym [[Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie\|Instytucie Muzycznym im. Fryderyka Chopina]] w [[Warszawa\|Warszawie]]. Trafił do klasy skrzypka [[Izydor Lotto\|Izydora Lotto]], ~~Absolwenta~~absolwenta Konserwatorium Muzycznego w Paryżu. Po paru latach przeniósł się do [[Moskwa\|Moskwy]], gdzie doskonalił umiejętności w [[Konserwatorium Cesarskiego Rosyjskiego Towarzystwa Muzycznego]] pod kierunkiem Jana Hrymaly'ego, sławnego skrzypka pochodzenia czeskiego. Dyplom ukończenia studiów otrzymał w roku 1886. Rozpoczął pracę jako skrzypek solista w orkiestrze [[Teatr Maryjski\|Teatru Maryjskiego]] (Opery Cesarskiej) w [[Petersburg]]u, który opuścił kilka lat później. W tym samym czasie w Moskwie studiował grę na [[trąbka\|trąbce]] i występował w tamtejszej orkiestrze bratanek Alfonsa -– Julian Brandt. W roku 1891 powrócił do Kurnosa, a od 1895 osiadł na stałe w [[Piotrków Trybunalski\|Piotrkowie Trybunalskim]]. Występował w wielu miastach ówczesnego Królestwa Polskiego, m.in. w [[Łódź\|Łodzi]], [[Częstochowa\|Częstochowie]], [[Zawiercie\|Zawierciu]], [[Sosnowiec\|Sosnowcu]], czy w [[Dąbrowa Górnicza\|Dąbrowie Górniczej]]. W sierpniu 1902 roku Brandt wyruszył w [[Trasa koncertowa\|trasę koncertową]] po miastach położonych na południu ówczesnego [[Imperium Rosyjskie\|Cesarstwa Rosyjskiego]]. Występował m.in. w [[Odessa\|Odessie]], na [[Krym]]ie. Repertuar wykonywanych publicznie utworów był urozmaicony. Często popisywał się lubianymi przez publiczność drobnymi kompozycjami takimi jak ''Romans Andaluzyjski'' [[Pablo Sarasate\|Pabla Sarasatego]], ''Tańce węgierskie'' [[Johannes Brahms\|Johannesa Brahmsa]], ''Polonez A Dur'', ''Polonez D Dur'' [[Henryk Wieniawski\|Henryka Wieniawskiego]]. Natomiast z towarzyszeniem orkiestry symfonicznej koncerty skrzypcowe [[Henri Vieuxtemps\|Henriego Vieuxtempsa]], Henryka Wieniawskiego, [[Camille Saint-Saëns\|Camilla Saint-Saënsa]], czy [[Ludwig van Beethoven\|Ludwiga van Beethovena]]. W recenzjach zamieszczanych w czasopismach piotrkowskich "Tydzień" i " Kronika Piotrkowa" tak przedstawiano grę Brandta: {{Cytat\|... bez wątpienia sięgająca na wyżyny artyzmu.}} {{cytat\|Gry tego solisty słuchamy zawsze z wysokim zadowoleniem.}} {{cytat\|Znany artysta-skrzypek, uczeń Lothego, były solista orkiestry teatralnej w Petersburgu.}} Alfons Brandt jako pierwszy skrzypek kierował przez wiele lat piotrkowskim kwartetem smyczkowym. W programach koncertowych znajdowały się utwory [[Piotr Czajkowski\|Piotra Czajkowskiego]], [[Joseph Haydn]]a, Ludwiga van Beethovena. Niemal w tym samym czasie, w pierwszych latach XX wieku, Brandt został [[dyrygent]]em orkiestry dętej ~~Ochotniczej~~ochotniczej ~~Straży~~straży pożarnej oraz orkiestry wojskowej rosyjskiego 28 pułku połowieckiego. W roku 1908 przejął od Edmunda Gerbera kierownictwo niewielkiej piotrkowskiej orkiestry symfonicznej. Drugim polem działalności twórczej Brandta stała się [[Łódź]]. W mieście objął stanowisko nauczyciela gry skrzypcowej w Szkole Muzycznej Antoniego Grudzińskiego. Natomiast pod koniec 1911 koku został dyrektorem artystycznym i dyrygentem przy tutejszym [[Towarzystwo im. Fryderyka Chopina\|Towarzystwie Muzycznym im. Fryderyka Chopina]]. Prowadził orkiestrę symfoniczną. Wybuch I wojny światowej przerwał działalność orkiestry. W roku 1911, wzorem łódzkich szkół muzycznych zorganizował w Piotrkowie podobną placówkę o nazwie - Kursy Muzyczne. Ulokowane zostały początkowo w siedzibie Towarzystwa Muzycznego w kamienicy na rogu ul. Sieradzkiej i Rynku Trybunalskiego. W miarę rozwoju kursy przeniesiono na ulicę Rokszycką 26 (dziś Narutowicza), a następnie na ul. Bykowską 58 (dziś Wojska Polskiego). Nauczycielami w szkole byli: Alfons Brandt, [[Tadeusz Mazurkiewicz]] i [[Stanisław Mańkowski (pianista)\|Stanisław Mańkowski]] (fortepian), [[Jan Gacki]] (wiolonczela) oraz [[Tadeusz Joteyko]] (teoria muzyki). Szkoła cieszyła się zainteresowaniem i wykształciła wielu zdolnych muzyków. Byli wśród nich skrzypkowie [[Jan Cholinowa]], M. Sztajnberg, Rader, Katzer, [[Maria Czajkowska]] i [[Zenon Mrówczński]] oraz pianiści -– [[Leon Stępiński]], E. Panof (córka dyrektora Gimnazjum Męskiego). W latach 1915-1918 prowadził kursy gry skrzypcowej na poziomie średnim i wyższym w szkole przy Towarzystwie Muzycznym im. F. Chopina, a także w Instytucie Muzycznym utworzonym przez Aleksandra Turnera. Uczył także przedmiotów muzycznych w Polskim [[Seminaria nauczycielskie\|Seminarium Nauczycielskim]], którego celem było przygotowanie kadry nauczycielskiej do pracy w szkołach niepodległej Polski.

Alfons Brandt: Różnice pomiędzy wersjami