Frances Oldham Kelsey: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Wipur (dyskusja | edycje)
m drobne redakcyjne
Wipur (dyskusja | edycje)
m poprawa linków
Linia 18:
 
== Życiorys ==
Frances Oldham urodziła się w kanadyjskiej prowincji [[Kolumbia Brytyjska]], na [[Vancouver (wyspa)|wyspie Vancouver]]. W 1931 rozpoczęła studia farmaceutyczne na [[McGillUniwersytet UniversityMcGilla|Uniwersytecie McGillMcGilla]] w Montrealu. Trzy lata później uzyskała stopień bakałarza, w 1935 magistra w dziedzinie farmakologii<ref name=NLoM>[http://www.nlm.nih.gov/changingthefaceofmedicine/physicians/biography_182.html National Library of Medicine]</ref>. W następnym roku rozpoczęła pracę naukową w nowo powstałym wydziale farmakologii [[University of Chicago]], z którym była związana do lat pięćdziesiątych. Doktorat uzyskała w 1938. W 1943 poślubiła doktora Fremonta Ellisa Kelseya. Podczas II wojny światowej brała udział w programie poszukiwania skutecznego leku przeciwko [[malaria|malarii]], w 1950 uzyskała także tytuł lekarza medycyny<ref name=Bren>[http://classic-web.archive.org/web/20061020043712/http://www.fda.gov/fdac/features/2001/201_kelsey.html Linda Bren: ''Frances Oldham Kelsey: FDA Medical Reviewer Leaves Her Mark on History'', w: „FDA Consumer Magazine”, marzec–kwiecień 2001]</ref>. W latach 1954–1957 pracowała jako wykładowca i pracownik naukowy na [[UniversityUniwersytet ofDakoty Południowej|Uniwersytecie SouthDakoty DakotaPołudniowej]] w [[Vermillion (Dakota Południowa)|Vermillion]] – w 1955 otrzymała obywatelstwo amerykańskie – a przez kolejne trzy lata praktykowała jako lekarz na terenie Dakoty Południowej<ref name=James>[http://epe.lac-bac.gc.ca/100/205/301/ic/cdc/heirloom_series/volume6/218-219.htm Mel James: ''Frances Kelsey: Invalidating Thalidomide for Prenatal Use'']</ref>.
 
W 1960 przeprowadziła się do Waszyngtonu, gdzie rozpoczęła swą wieloletnią karierę w FDA. Jedną z pierwszych badanych przez nią w procedurze dopuszczenia na rynek amerykański substancji był talidomid, lek o działaniu przeciwwymiotnym, przeciwbólowym i usypiającym stosowany również przez kobiety w ciąży. Był on już wtedy dopuszczony do obrotu w kilkunastu krajach europejskich i Kanadzie. Mimo tego, i wbrew naciskom przedstawicieli producenta, Frances Kelsey zażądała przeprowadzenia dodatkowych badań klinicznych<ref name=Bren/>. Po udowodnieniu, w listopadzie 1961, [[mutagen]]nego działania talidomidu na płody ludzkie, jej upór został przedstawiony przez prasę (przede wszystkim artykuł autorstwa [[Morton Mintz|Mortona Mintza]] w ''[[The Washington Post]]'') jako przejaw odwagi cywilnej, który uchronił tysiące amerykańskich noworodków przed trwałym kalectwem<ref name=WP>[http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2010/09/13/AR2010091306279.html Lindsey Layton: ''Physician to be honored for historic decision on thalidomide'', w: „The Washington Post”, 13 września 2010]</ref>.