Wikipedia

The B-52’s: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m Andrzei111 przeniósł stronę The B-52's do The B-52’s: typografia
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
Boty
392 276 edycji
m Poprawiam linki wewnętrzne i wykonuje drobne zmiany typograficzne i techniczne.
Linia 1:
{{Zespół muzyczny infobox
|nazwa = The B-52's52’s
|zdjęcie = The B-52's.JPG
|opis zdjęcia = Zespół na koncercie w 2007 roku
Linia 20:
|www = http://theb52s.com/
}}
'''The B-52's52’s''' – zespół [[Stany Zjednoczone|amerykański]], powstały w 1976 r. w akademickim mieście [[Athens-Clarke County|Athens]] w stanie Georgia. Założycielami zespołu byli [[Cindy Wilson]] (wokal, instrumenty perkusyjne), jej brat [[Ricky Wilson]] (gitara), [[Keith Strickland]] (perkusja, gitara), [[Kate Pierson]] (wokal, klawisze) i [[Fred Schneider]] (wokal, klawisze, instrumenty perkusyjne).
 
Nazwa zespołu pochodzi od bombowca [[Boeing B-52 Stratofortress|B-52]], a w slangu – od określenia wysokich fryzur damskich na „bombę” modnych w latach 50. Przez pierwszych kilka lat działalności były one podstawą wizerunku scenicznego zespołu, obok ubrań w stylu przełomu lat 50. i 60. W pierwszym okresie działalności muzyka zespołu była mieszanką [[surf rock]]a, klasycznego [[rock'n'roll]]a, [[Muzyka pop|popu]] wczesnych lat 60. i [[new wave]] (nowej fali). Teksty miały charakter żartobliwy i obracały się wokół klimatów rodem z komiksów, tandetnych filmów i powieści s-f.
 
Styl muzyki The B-52's52’s charakteryzuje również harmonijny śpiew wokalistek [[Kate Pierson]] i [[Cindy Wilson]] oraz wykonywany techniką [[sprechgesang]] śpiew [[Fred Schneider|Freda Schneidera]]. W wielu utworach grupy połączenie głosów wokalistek i wokalisty tworzyło tzw. efekt [[call and response]] – przykładami takich utworów są ''[[Private Idaho]]'' i ''[[Good Stuff]]''.
 
== Historia ==
[[Cindy Wilson]] (śpiew), jej starszy brat [[Ricky Wilson]] (gitara), [[Kate Pierson]] (organy, śpiew), [[Keith Strickland]] (perkusja) oraz [[Fred Schneider]] (cowbell, śpiew) postanowili założyć zespół muzyczny pod wpływem spontanicznego [[jam]]u, który wykonali po spożywaniu drinków [[Flaming Volcano]] w miejscowej chińskiej restauracji. Zespół pierwszy koncert dał w [[walentynki]] 1977 <ref>{{Cytuj pismo |nazwisko=Azerrad |imię=Michael |data=March 22, 1990 |tytuł=B-52s |czasopismo=Rolling Stone |wydanie=574 |strony=46}}</ref><ref>[http://www.rollingstone.com/artists/theb52s/biography ''Rolling Stone'' Bio for The B-52s]</ref>.
 
Zespół zadebiutował na rynku w 1978 roku singlem ''Rock Lobster'', wydanym początkowo w małej niezależnej wytwórni DB Records. Dzięki częstemu puszczaniu piosenek przez dj-ów w radiach akademickich i niezależnych stał się on szybko przebojem. To pozwoliło na podpisanie kontraktu z wytwórnią Warner Bros. Rec. i wydanie ponownie tego singla w 1979 roku, a zaraz potem debiutanckiego albumu [[The B-52's52’s (album)|The B-52's52’s]]. Zespół szybko zyskał status kultowego, będąc taneczną alternatywą dla dyskotekowej papki serwowanej w komercyjnych stacjach radiowych. Swój status na niezależnej scenie tanecznej potwierdzili wydanym w 1980 roku albumem ''Wild Planet''. Był on kontynuacją klimatów zaprezentowanych na pierwszej płycie.
 
W 1982 roku wydali minialbum ''Mesopotamia'', którego producentem był znany z [[Talking Heads]] [[David Byrne (muzyk)|David Byrne]]. W 1983 roku na rynku ukazał się album ''Whammy!''. Jest to bardziej elektroniczna płyta, choć bardzo dynamiczna i przebojowa.
Linia 38:
W 1988 roku zespół zszedł się ponownie. Keith Stricklend zmienił perkusję na gitarę. W 1989 roku na rynku ukazał się album ''Cosmic Thing''. Jest to płyta już zdecydowanie [[Pop-rock|poprockowa]], ale i bardzo taneczna, o ciepłym i przystępnym brzmieniu. Stała się ona największym sukcesem komercyjnym w historii zespołu. Już pierwszy singel ''Channel Z'' stał się przebojem w radiach alternatywnych i akademickich. Kolejnym singlem był ''Love Shack''. Stał się on jednym z największych hitów zespołu, panującym na szczytach list przebojów w wielu krajach. Jego następca ''Roam'' potwierdził ich sukces.
 
W 1991 z zespołu odeszła Cindy Wilson. Jako trio, w 1992, roku B-52's52’s nagrali płytę ''Good Stuff''. Teksty na tym albumie mają charakter bardziej zaangażowany, poruszając między innymi problem praw zwierząt, a także AIDS. Płyta nie powtórzyła sukcesu swojej poprzedniczki. To spowodowało zawieszenie działalności zespołu na dłuższy czas.
 
Zespół wraca sporadycznie. W 1994 roku jako The BC-52's nagrał piosenkę ''(Meet) The Flintstones'' do aktorskiej wersji filmu o jaskiniowcach [[Flintstonowie]]. W 1998 roku na potrzeby składanki ''Time Capsule – Song For The Future Generation'' zespół nagrał dwa nowe utwory ''Debbie'' (piosenka o [[Debbie Harry]] z zespołu [[Blondie]]) i ''Hallucinating Pluto''. W nagraniach wzięła udział Cindy Wilson. W 2002 roku zespół w czteroosobowym składzie ruszył w trasę.
Linia 53:
== Dyskografia ==
=== Albumy ===
* [[1979]] [[The B-52's52’s (album)|The B-52's52’s]]
* [[1980]] [[Wild Planet]]
* [[1982]] [[Mesopotamia (EP)|Mesopotamia]]
* [[1983]] [[Whammy!]]
* [[1985]] [[Bouncing Off The Satellites]]
Linia 95:
| Pop Albums || align="center" | 18
|-----
| align="center" | 1979 || The B-52's52’s
| Pop Albums || align="center" | 59
|-----
Linia 176:
* {{Discogs|artysta|B-52's,+The|The B-52's}}
 
{{The B-52's52’s}}
 
{{SORTUJ:B-52's52’s The}}
 
[[Kategoria:Amerykańskie zespoły rockowe]]
[[Kategoria:Amerykańskie zespoły nowofalowe]]
[[Kategoria:The B-52's52’s]]
[[Kategoria:Laureaci MTV Video Music Awards]]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/The_B-52’s”