Leonard Zub-Zdanowicz: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Przejście i walki w ramach NSZ: język |
|||
Linia 49:
== Przejście i walki w ramach NSZ ==
We wrześniu 1942 znajomi NSZ-owcy proponowali mu pierwszy raz przejście do tej organizacji, ale początkowo odmówił. Z kolei od lutego 1943 wszedł w kontakt z politycznymi działaczami [[Grupa Szańca|Grupy „Szańca”]] oraz wyższymi oficerami NSZ. Wśród nich byli m.in. ppor./kpt. NSZ [[Julian Sędek]] i jego brat Ryszard, kpt./ppłk NSZ T. Boguszewski czy por./mjr NSZ [[Stefan Władysław Kozłowski]] ps. „Aleksander”, „Prot”. Stale jednak odrzucał ich propozycje. Ciągle liczył na przydział bojowy
W lipcu 1943 otrzymał awans na stopień rotmistrza (kapitana) NSZ. W tym czasie napisał meldunek o przejściu do NSZ i przekazał go kpt. B. Kontrymowi. 5 lipca dotarł on do oddziału partyzanckiego – tzw. „Aleksandrówki”, dowodzonego przez ppor./kpt. NSZ [[Henryk Figuro-Podhorski|Henryka Figuro-Podhorskiego]] ps. „Step”, który działał w rejonie Lasów Janowskich. Rtm. NSZ L. Zub-Zdanowicz jako kierownik AS współpracował z następującymi oddziałami NSZ: „Stepa”, „Jacka”, „Cichego”, „Znicza” i „Dymszy”. Spośród lokalnych oddziałów AK współdziałał z kpt. Tadeuszem Wingertem ps. „Warta”, kpt. Tadeuszem Stumberk-Rychterem ps. „Żegota” i por. Stanisławem Łokuciewskim ps. „Mały”.
|