Kiss (zespół muzyczny): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne, poprawa linków, lit. |
m MalarzBOT: poprawiam link tożsamy z tekstem linka |
||
Linia 8:
|rok rozwiązania =
|pochodzenie = [[Nowy Jork]]
|gatunek = [[
|aktywność = od 1973
|wytwórnia płytowa = [[Casablanca Records|Casablanca]], [[Mercury Records|Mercury]], [[Sanctuary Records|Sanctuary]], Kiss Records
Linia 25:
Zespół ma w swoim repertuarze utwory reprezentujące [[glam rock]], [[hard rock]], [[heavy metal]], [[Rock and roll|rock'n'roll]]. Założyciele [[Paul Stanley]] i [[Gene Simmons]] w początkowym okresie twórczości byli pod silnymi wpływami muzyki [[The Beatles]] i rock'n'roll, dlatego próbując stworzyć własny styl i brzmienie określali go jako "Heavy Metal Beatles". Cechami charakterystycznymi wizerunku grupy były początkowo melodyjnie brzmiące nagrania oparte na gatunku rock'n'roll, z nieco cięższym brzmieniem gitar. W zespole nie było wyróżnionego jednego wokalisty, jednak większość utworów śpiewali [[Paul Stanley]] i [[Gene Simmons]]. Pod koniec lat 70. zespół znacząco złagodził klimat granej muzyki, zbliżając się do lekkich klimatów muzyki pop. Od połowy lat 80. zespół powraca do cięższego brzmienia.
Cechami charakterystycznymi wizerunku scenicznego grupy były i pozostają: makijaż, kostiumy oraz pokazy [[
Zespół Kiss znalazł się na 10. pozycji listy ''100 najlepszych artystów hard rocka [[VH1]]'' i do dziś posiada liczną armię wiernych mu fanów na całym świecie. W przeszłości pojawiały się nieliczne spekulacje co do znaczenia nazwy zespołu, jak np. że jest to [[Skrótowiec|akronim]] od ''Knights In Satan's Service'' (z [[
== Historia ==
Linia 35:
Zespół powstał w styczniu 1973 r. na fundamentach nowojorskiej grupy rock'n'rollowej [[Wicked Lester]], której muzykiem był [[Gene Simmons]]. Gdy Gene poszedł do przyjaciela, spotkał u niego Paula Stanleya i dzięki temu Paul znalazł się w grupie Wicked Lester. Za pomocą ogłoszenia danego kilka miesięcy wcześniej w magazynie "[[Rolling Stone]]" pozyskali perkusistę [[Peter Criss|Petera Crissa]] oraz gitarzystę [[Ace Frehley|Paula "Ace" Frehleya]]. W kolejnych dniach stycznia grupa zmieniła nazwę z '''Wicked Lester''' na '''Kiss'''.
30 stycznia 1973 grupa Kiss dała swój pierwszy koncert w [[The Popcorn]] (późniejsze Coventry), w Astoria w Queens. Drugi występ nastąpił w sierpniu 1973 r. w hotelu "Diplomat" na [[Manhattan]]ie. Grupę zauważył [[Eddie Kramer]], dzięki któremu powstało 5. tytułowe [[
=== Sukces (1975-1978) ===
[[Plik:Kiss original lineup (1976).jpg|thumb|Makijaże członków zespołu]]
W roku 1975 grupa wydała swój trzeci studyjny album zatytułowany ''[[Dressed to Kill (album)|
Sukces występów na żywo spowodował gwałtowny wzrost sprzedaży ich płyt, co doprowadziło wydany w 1975 r. album ''[[Alive! (album Kiss)|
Kolejne albumy ''[[Rock and Roll Over|
W 1977 r. Kiss uznany został w prestiżowym sondażu Narodowego Instytutu Gallupa za najlepszy rockowy zespół w USA, przebijając tym samym zespoły takie jak [[Aerosmith]], [[Eagles|The Eagles]], [[Led Zeppelin]], czego potwierdzeniem miało być odwrócenie uwagi [[Japonia|japońskiej]] publiczności od zespołu takiego jak [[The Beatles]]. Mówi się nawet o zagadnieniu "Kissterii" objawiającym się stale rosnącą popularnością zespołu który stał się obiektem marketingu i zarazem marką – wszystkie towary opatrzone logiem Kiss (od zestawów do makijaży, masek, gier po ubrania) sprzedawały się masowo. [[Oficyna]] "[[Marvel Comics]]" wydała dwa [[komiks]]y, w których głównymi postaciami są muzycy Kiss przedstawieni jako superbohaterowie. Pierwszy zeszyt stał się najlepiej sprzedającym się komiksem [[Marvel Comics|Marvela]] w historii do roku 1983. Oficjalna transmisja telewizyjna ukazywała, muzyków oddających do czerwonego tuszu swoją krew, co spowodowało jeszcze większą sprzedaż komiksu. Jednak z powodu pomyłki, czerwony tusz został wykorzystany do druku magazynu sportowego. W komiksie mimo zapowiedzi nie znalazła się krew muzyków. Wznowiono druk obydwóch zeszytów w roku 1995. Marka zespołu była na tyle popularna, by wytwórnia filmowa [[Hanna Barbera Productions]] nakręciła w 1978 r. dla telewizji [[NBC]] pełnometrażowy [[Fantastyka naukowa|film fantastyczny]] "[[Kiss meets the Phantom Of The Park]]" (wydany następnie jako ''[[Attack of the Phantoms]]'') – który niemal natychmiast zyskał masową oglądalność.
Linia 58:
'''[[Gene Simmons]]''' z kolei do pracy nad [[Gene Simmons|albumem]] zaprosił do studia wiele popularnych postaci (m.in. [[Cher]], [[Donna Summer|Donnę Summer]], [[Bob Seger|Boba Segera]] czy [[Janis Ian]]), odniósł sukces w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]] singlem "Radioactive" osiągając nim 41 pozycję. Utwory są utrzymane w tym samym klimacie co inne utwory wykonywane przez Gene. Sukcesem okazała się także być piosenka "See You Tonite".
'''[[Peter Criss]]''' na swoim [[Peter Criss (album)|albumie]] zamieścił utwory o charakterze [[
[[Paul Stanley (album)|Album]] '''[[Paul Stanley|Paula Stanleya]]''' okazał się jednym wielkim przebojem. Paul wykonuje je grając na [[
Do dziś dwoma najlepiej sprzedającymi się albumami spośród solowych albumów członków KISS są ''[[Paul Stanley (album)|Paul Stanley]]'' i ''[[Ace Frehley (album)|Ace Frehley]].''
Linia 72:
Nastąpiła zmiana perkusisty. Nowym muzykiem stał się [[Eric Carr]]. Został on wybrany spośród 300 kandydatów. Swoją biografię wraz ze zdjęciami umieścił w przykuwającej wzrok jaskrawo pomarańczowej teczce, co było pomyślnym posunięciem. 1 lipca 1980 roku oficjalnie został drugim perkusistą Kiss. Początkowo planowano dać mu wygląd orła („The Hawk”), który nie spodobał się [[Gene Simmons|Gene]] (nazwał go "przerośniętą kurą"), więc stworzono nowy image, który tym razem się przyjął – „'''The Fox”'''. Zadebiutował on w grupie podczas tournée promującego "[[Unmasked]]". Trasa koncertowa zaczynała się w USA, gdzie zespół dał tylko jeden koncert mający być rozgrzewką dla nowego perkusisty. Następnie trasa obejmowała Australię oraz Europę. Była to pierwsza trasa, która nie ruszyła po USA co zaskoczyło, a także zdenerwowało wielu fanów, którzy byli niezwykle ciekawi nowego perkusisty.
Pierwszym longplayem, przy którym współpracował Carr, był album koncepcyjny ''[[Music from „The Elder”
W 1982 r. [[Ace Frehley]] przeżył wypadek samochodowy, podczas którego jego [[porsche]] wbiło się w ścianę z prędkością ponad 200 km/h. Spowodowało to jego kilkumiesięczną nieobecność i brak ingerencji w album ''[[Creatures of the Night
Pomimo nieudanej trasy koncertowej w Stanach Zjednoczonych, która przejawiała się odwołanymi koncertami i biletami wysprzedanymi do połowy, trasa Kiss w Ameryce Południowej przyniosła ogromny sukces. Szczególnie widoczne było to dnia 17 czerwca 1983, podczas pamiętnego koncertu na stadionie [[Maracanã|Maracana]] w Rio De Janeiro, w Brazylii. Wtedy też Kiss zgromadziło na widowni 200 000 osób, co do dnia dzisiejszego jest ich najlepszym wynikiem w historii. Plotka głosi, że podczas koncertu w [[Bismarck (Dakota Północna)|Bismarck]] 29 grudnia 1982 (tj. tuż po odejściu Ace'a Frehleya, był to także pierwszy występ z okazji trasy Creatures of The Night), z powodu panującego mrozu, oraz braku nowych strojów dla Vincenta oraz Carra, obaj członkowie musieli zagrać koncert w strojach z epoki Love Gun. Informacja opiera się tylko na zeznaniach fanów, ponieważ nie zachowały się żadne zdjęcia z tamtego koncertu.
Linia 82:
=== Epoka "bez masek" (1983-1996) ===
[[Plik:KISS Stockholm 2008 3.JPG|thumb|200px|[[Gene Simmons]] i jego rytualne plucie krwią.]]
Zdesperowani utratą wcześniejszej popularności Kiss postanowili powziąć rozwiązania ostateczne. Legendarny makijaż, który ukrywał ich prawdziwe twarze przez prawie dziesięć lat, został zmyty 18 września 1983 r. podczas występu w [[MTV]] promującego singel "Lick It Up". Całkowita zmiana przyniosła zamierzony efekt – zespół ponownie został zauważony, a singel stał się pierwszą – w dotychczas czteroletniej przerwie – [[
Przed nagraniem następnej płyty nastąpiły kolejne zmiany. Vinnie Vincent został wyrzucony z zespołu, z przyczyn, które do dziś nie są potwierdzone. Po odejściu z zespołu założył grupę [[Vinnie Vincent Invasion]]. Vincenta zastąpił [[Mark St. John]] (właśc. Mark Norton). Z jego udziałem powstało ''[[Animalize]]''. Współpraca z St. Johnem okazała się jednak bardzo krótkotrwała, na skutek choroby muzyka uniemożliwiającej mu grę na gitarze. W 1984 r. zastąpił go [[Bruce Kulick]] – brat Boba, który pozostał w zespole na kolejnych dwanaście lat. Mimo choroby Mark jeździł z Kiss przez całą trasę Animalize, w nadziei polepszenia się jego stanu. Faktycznie, jego stan polepszył się na tyle, że zagrał na trzech koncertach (27 listopada, Baltimore; 28 listopada, Poughkeepsie; 29 listopada, Binghamton). Jednakże w Binghamton Mark nie czuł się dość pewnie, co spowodowało, że Kiss musieli zagrać z dwoma gitarzystami prowadzącymi. Po tych zdarzeniach Mark St. John opuścił zespół, zakładając grupę [[White Tiger]]. Latem 1985 muzycy zadecydowali o ponownym wydaniu ''[[Creatures of the Night|Creatures Of The Night]]'', zmiksowanego na nowo. Kolejna studyjna płyta Kiss – ''[[Asylum]]'' z 1985 r. zawierała się w stylu nieco łagodniejszym niż 3 poprzednie, podchodząca czasem pod muzykę [[Muzyka pop|pop]]. Kostiumy zespołu także były czymś nowym – odeszli od mrocznego stylu, zakładając pastelowe, jasne ubrania. Mimo nowego stylu zespół sprzedał płytę z rezultatem platyny. Wydany dwa lata później "[[Crazy Nights (album Kiss)|Crazy Nights]]" – odniósł spory sukces komercyjny, także osiągając status "platyny". Zawierała m.in. największy angielski przebój zespołu "Crazy Crazy Nights", który 1988 r. dotarł do 4 miejsca na liście singli. Po nich nadeszły dwa kolejne hity z pierwszej czterdziestki "Reason To Live" i "Turn On The Night". W 1988 r. na rynku pojawił się także kompilacyjny longplay ''[[Smashes, Thrashes and Hits]]'', zawierający dwa premierowe utwory, którym towarzyszyły teledyski. Rok później nastąpiła premiera kolejnego albumu ''[[Hot in the Shade]]'', na którym znalazł się najwyżej notowany w USA przebój "Forever", napisany wspólnie przez [[Paul Stanley|Paula Stanleya]] i [[Michael Bolton|Michaela Boltona]]. W lutym 1990 r. dotarł on do 8. pozycji Top 10.
[[Plik:Bruce Kulick 1.jpg|thumb|[[Bruce Kulick]] – czwarty gitarzysta prowadzący Kiss.|200px]]
Praca nad kolejną płytą studyjną, pod okiem znanego producenta [[Bob Ezrin|Boba Ezrina]], została przerwana na skutek choroby Erica Carra, który zmarł [[24 listopada]] [[1991]] r. w Nowym Jorku przegrywając walkę z [[
=== Powrót (1996-2000) ===
Linia 93:
16 kwietnia tego samego roku Kiss, na lotniskowcu armii amerykańskiej podczas konferencji prasowej transmitowanej do 58 krajów, ogłosili że pierwszy raz od 17 lat grupa w starym składzie i legendarnych makijażach wyruszy na światowe tournée "Alive/Worldwide", które de facto okazało się gigantycznym hitem – bilety wysprzedano w ciągu kilku godzin, a najbardziej znane zespoły jak [[Metallica]] poprzerywały swoje trasy koncertowe. Na pierwszy koncert w Detroit (28 czerwca) przyszło 70 tysięcy fanów, bilety zostały wyprzedane w niecałą godzinę. Trasa koncertowa złożona z ponad 400 występów, zajęła dwa lata i zakończyła się koncertem w [[Londyn]]ie, który zobaczyły ponad 2 miliony osób. W 1997 Kiss po raz pierwszy miał zagrać w Polsce, lecz z powodu małej sprzedaży biletów, a także wycofania się w promocji radia [[RMF FM]], koncert został odwołany. Sprzedano 3500 biletów.
Grupa, aby wywiązać się z umowy z wytwórnią Mercury i wydać jeszcze jeden album w składzie z Bruce'em i Erikiem wydała w 1997 roku album ''[[Carnival of Souls
=== Post-reaktywacja (2000-2008) ===
Linia 103:
Na miejsce perkusisty wszedł [[Eric Singer]] i w pełnych makijażach zespół ruszył w pierwszą trasę w obecnym składzie. Trasa nazywała się "[[Rock The Nation]]" i obejmowała [[Stany Zjednoczone|USA]], [[Australia|Australię]], [[Japonia|Japonię]] i [[Meksyk]]. Dwa koncerty w USA zostały nagrane na potrzeby DVD, które zostało wydane pod koniec 2005.
Rok 2005 to tylko jeden koncert Kiss.
Rok 2006 to trasa "[[Rising Sun Tour]]" obejmująca 6 koncertów. 4 w Japonii i 2 w USA. W październiku został wydany pierwszy solowy album Paula Stanleya od roku 1978 zatytułowany ''[[Live To Win
=== Alive 35 oraz epoka "Sonic Boom" (2008-obecnie) ===
[[Plik:P1010852.JPG|200px|thumb|[[Eric Singer]] podczas koncertu z trasy [[Kiss Alive/35 World Tour]]]]
Od czasu wydania [[Psycho Circus]] zespół nie wydał ani jednego albumu zawierającego nowe utwory. Tworzono różne [[
W 2008 grupa rozpoczęła trasę [[Kiss Alive/35 World Tour]] występując w strojach z epoki [[Destroyer (album)|Destroyer]]. Po koncertach w Australii zespół powrócił na stary kontynent gdzie od kwietnia do czerwca zagrał 31 koncertów (po raz pierwszy zagrano w [[Bułgaria|Bułgarii]], [[Grecja|Grecji]], [[Łotwa|Łotwie]], [[Rosja|Rosji]] oraz w [[Luksemburg]]u. Trasę rozpoczęto, by uczcić w ten sposób 35 rocznicę działalności zespołu. Na koncertach zespół zagrał głównie materiał z pierwszego albumu koncertowego Alive wzbogacony o największe hity późniejszych lat. W niektórych miastach można było nabyć zaraz po koncercie dwupłytowy album CD z zarejestrowanym na żywo materiałem z koncertu, czym zespół po raz kolejny zaskoczył nie tylko swoich wielbicieli, ale także cały show business pokazując raz jeszcze słuszność tezy "cokolwiek można zrobić w show biznesie Kiss był i tak pierwszym, który to zrobił". Album zatytułowano "Kiss Alive 35" i ze względu na okolicznościowy charakter wydania (materiał CD różnił się w poszczególnych miastach trasy koncertowej) nie zalicza się go dyskografii zespołu.
Linia 113:
[[Plik:KISS Live 20080530.jpg|200px|right|thumb|Pierwsza scena z trasy [[Kiss Alive/35 World Tour|Alive 35]]]]
Na początku kwietnia 2009 trasa [[Kiss Alive/35 World Tour]] zawitała do [[Ameryka Południowa|Ameryki Południowej]], gdzie zagrano także w kolejnych nowych państwach ([[Kolumbia]], [[Peru]], [[Wenezuela]]). Zespół zagrał tam na różnych festiwalach, z czego koncert w [[Argentyna|Argentynie]] cieszył się największą popularnością (ok. 60 tys. widzów). Następnie zespół ruszył w pełną trasę po [[Stany Zjednoczone|USA]] i [[Kanada|Kanadzie]] (Przed trasą w Ameryce Południowej zagrano cztery koncerty w USA). Nowa płyta [[Sonic Boom]] zapowiadała się być ogromnym sukcesem, porównywalnym do [[Destroyer (album)|Destroyera]] i [[Rock and roll Over]]. Zespół postanowił dokonać zmian. Kiss stworzyło nowe stroje, w których zagrali w północnoamerykańskiej części trasy. Zbudowano nową, większą scenę. Przed platformą perkusisty nie stoją wzmacniacze jak kiedyś. Zastąpiono je gigantycznym logiem zespołu. Zrezygnowano ze schodów. Przed każdym wzmacniaczem (oprócz dolnej linii) znajduje się ekran, na którym wyświetlane są animacje. Pozbyto się dwóch wiszących ekranów i loga, a zastąpiono je jednym, gigantycznym ekranem. Wyspa Paula, na której wykonuje utwór "Love Gun" jest okrągła, a na dodatek obrotowa. Eric powiększył swój zestaw perkusyjny – posiada teraz dwie [[
W 2012 roku Kiss wydali nowy album zatytułowany ''[[Monster (album Kiss)|Monster]]'' promowany przez utwór "[[Hell or Hallelujah]]". 17 marca 2014 roku zespół ogłosił trasę koncertową "Summer Tour 2014" wraz z zespołem [[Def Leppard]], która ma uczcić 40 rocznicę działalności zespołu.
|