Richard Nixon: Różnice pomiędzy wersjami

Gdy odbywały się [[Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1952 roku|wybory prezydenckie w 1952 roku]], Nixon był jednym z delegatów kalifornijskich{{r|Pastusiak819}}. Dzięki uchwaleniu rezolucji o uczciwych zasadach gry, nominację prezydencką z łatwością uzyskał [[Dwight Eisenhower]]{{r|Pastusiak819}}. Bossowie republikańscy uznali, że Nixon, z twardymi poglądami antykomunistycznymi, będzie odpowiednim kandydatem na wiceprezydenta{{r|Pastusiak820}}. W trakcie kampanii ostro atakował kandydata demokratów, [[Adlai Ewing Stevenson II|Adlaia Stevensona]], oskarżając go o [[appeasement]] wobec [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związku Radzieckiego]]{{r|Pastusiak820}}. Jesienią 1952 roku wyszło na jaw, że Nixon miał otrzymywać 900 dolarów miesięcznie z tajnego funduszu, finansowanego przez 76 konserwatywnych biznesmenów kalifornijskich{{r|Pastusiak820}}. Gdy ujawniono aferę, kandydat na wiceprezydenta otrzymał łącznie nieco ponad 18 tysięcy dolarów{{r|Pastusiak820}}. W orędziu do narodu, 23 września wyjaśniał, że pieniądze te są przeznaczane na koszty utrzymania biura i sekretariatu{{r|Pastusiak820}}. Twierdził, że jedynym otrzymanym prezentem był pies Checkers, dla jego córki{{r|Pastusiak820}}. Zaznaczył dodatkowo, że bez względu na opinie, psa nie odda, wskutek czego przemówienie nazwano „przemówieniem Checkersa”{{r|Pastusiak820}}. Mimo winy Nixonowi udało się zatrzeć złe wrażenie i wzbudzić współczucie części wyborców{{r|Pastusiak820}}. Duet republikański bez trudu wygrał wybory powszechne i w Kolegium Elektorów, w efekcie czego 20 stycznia 1953 roku Nixon został zaprzysiężony na wiceprezydenta{{r|Pastusiak820}}.

* {{Cytuj książkę | nazwisko = Pastusiak | imię = Longin | autor link = Longin Pastusiak | tytuł = Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej | wydawca = [[Wydawnictwo Iskry|Iskry]] | miejsce = Warszawa | data = 1999 | isbn = 83-207-1558-X | język = pl}}