Bogusław Radziwiłł: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Poprawiam linki wewnętrzne i wykonuje drobne zmiany typograficzne i techniczne. |
|||
Linia 76:
=== Potop szwedzki ===
{{osobny artykuł|Potop szwedzki}}
Bogusław kontynuował strategię polityczną [[Mikołaj Radziwiłł Czarny|Mikołaja Radziwiłła Czarnego]], który dążył do uniezależnienia Litwy od Korony pod panowaniem Radziwiłłów. W przededniu wojny ze Szwecją i nieuniknionej klęski Rzeczypospolitej w wojnie z Moskwą Bogusław Radziwiłł coraz śmielej zaczął odsuwać się od przyjaźni z dworem królewskim. Szukał aliansu ze spokrewnionym z nim przez matkę księciem-elektorem brandenburskim. Poparł także plany kuzyna Janusza Radziwiłła i zgłosił gotowość pertraktacji z [[Karol X Gustaw|Karolem X Gustawem]], gdy wojska szwedzkie wkroczyły przez Kurlandię na Litwę. Nie określił jednak swojego stanowiska i cały czas grał na dwa fronty. W 1655 roku
W grudniu 1655 roku Bogusław Radziwiłł z Podlasia przez Mazowsze udał się ze swoimi oddziałami do Prus Książęcych. 31 grudnia 1655 roku w [[Pasłęk]]u spotkał się z królem szwedzkim Karolem X Gustawem i oddał pod jego komendę. W tym samym dniu zmarł w [[Tykocin]]ie Janusz Radziwiłł, co zmusiło Bogusława (oprócz prowadzenia pertraktacji ze Szwedami) do zajęcia się odziedziczonym majątkiem. Na początku 1656 roku powrócił na Mazowsze i rozpoczął działania wojenne na Podlasiu. Rozbił chorągwie lojalne wobec Sapiehów i króla polskiego, a następnie, 26 lutego 1656 roku, wkroczył triumfalnie do Tykocina, gdzie znajdował się skarbiec Radziwiłłów. Następnie rozpoczął marsz na południe w kierunku Bugu z zamiarem zajęcia zamku w Janowie Podlaskim. Bitwa pod Janowem była niefortunna dla Bogusława Radziwiłła i zmusiła go do wycofania się na zachód celem oczekiwania na posiłki szwedzkie. W kwietniu 1656 roku Bogusław Radziwiłł znalazł się ze swoim wojskiem pod twierdzą w Brześciu Litewskim. Podczas tej wyprawy do niewoli radziwiłłowskiej dostał się [[Wojewodowie brzeskolitewscy|wojewoda brzesko-litewski]] [[Maksymilian Brzozowski (wojewoda)|Maksymilian Brzozowski]]. Doszło również do spustoszenia przez jego wojska okolicznych majątków szlacheckich. W kwietniu 1656 roku ruszyła spod [[Lublin]]a przeciwko niemu ofensywa [[Paweł Jan Sapieha|Pawła Sapiehy]]. Aby uniknąć konfrontacji z liczniejszą armią przeciwnika, Bogusław Radziwiłł wycofał się ze swoimi oddziałami w kierunku Mazowsza. Na [[Wielkanoc]] 1656 roku był już w Warszawie, gdzie 17 kwietnia 1656 roku spotkał się ponownie z królem szwedzkim Karolem X Gustawem i pozostał u jego boku przez najbliższe cztery miesiące jako podkomendny w stopniu [[marszałek polny|feldmarszałka]]. Wznowiono pertraktacje w sprawie nadań dla księcia. Bogusław Radziwiłł otrzymał wówczas majątki w [[Prusy Królewskie|Prusach Królewskich]] oraz miasta: [[Nowe Miasto Lubawskie]], [[Bratian]], [[Golub]] i [[Skarszewy]]. Poza tym przysługiwała mu roczna pensja w wysokości 10 000 talarów. Ofiarowanego mu Torunia nie przyjął.
| |||