Louis de Funès: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mike89 (dyskusja | edycje)
m drobne techniczne, drobne redakcyjne
Mike89 (dyskusja | edycje)
m →‎Fantomas: drobne techniczne
Linia 90:
24 marca 1965 premierę kinową miała komedia kryminalna ''[[Gamoń]]'' (reż. Gérard Oury), gdzie de Funès wcielił się w Leopolda Saroyana, dyrektora firmy eksportowej i gangstera, powodującego kolizję samochodową, w której wyniku uszkodzony zostaje [[citroën 2CV]] paryskiego sklepikarza Antoine’a Marechala (Bourvil), planującego wyjazd wakacyjny do Włoch{{r|b|ga}}. Film w reżyserii Oury’ego okazał się sukcesem; odnotował we francuskich kinach ponad jedenastomilionową frekwencję{{r|b}}. Krytycy podkreślali, że główną zasługą takiego odbioru był duet, jaki de Funès stworzył z Bourvilem{{r|bo|b}}.
 
W tym samym roku aktor wystąpił w dwóch sequelach: ''[[Żandarm w Nowym Jorku]]'' (reż. Jean Girault) i ''[[Fantomas wraca|Fantomas powraca]]'' (reż. André Hunebelle){{r|b}}. Zdjęcia do pierwszej z produkcji realizowano w większości w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]], dokąd grupa żandarmów wyrusza na międzynarodowy kongres, reprezentując francuską policję. Bez wiedzy swojego ojca Nicole także udaje się za [[Ocean Atlantycki|ocean]], by zdobyć sławę jako modelka{{r|b}}. Ekipa podczas pracy miała niewspółmiernie większy budżet w porównaniu do pierwszej części, co pozwoliło jej odkryć nowy komfort filmowania{{odn|Dicale|2009|s=273}}. Sequel obejrzało ponad pięć i pół miliona widzów{{r|b}}. Kontynuacja przygód gamoniowatego komisarza Juve’a w obrazie ''Fantomas powraca'' również spotkała się z pozytywnym odzewem, gromadząc podczas projekcji cztery miliony widzów{{r|b}}.
 
W 1966, będąc najlepiej opłacanym aktorem we Francji{{odn|Djemaa|2008|s=113}}, Louis de Funès wystąpił w dwóch filmach – ''[[Sławna restauracja]]'' (reż. [[Jacques Besnard]]) i ''[[Wielka włóczęga]]'' (reż. Gérard Oury){{r|b}}. W pierwszym z obrazów wcielił się w stosującego żelazne zasady Septime’a, właściciela cieszącej się uznaniem restauracji, który zostaje wplątany w polityczną intrygę po tym, gdy goszczący w lokalu prezydent południowoamerykańskiego kraju zostaje porwany{{odn|Djemaa|2008|s=113}}. Do [[Historia filmu|historii filmu]] przeszła krótka scena dodana przez aktora, w której tłumacząc komisarzowi policji ([[Bernard Blier]]) i jego dwóm kolegom przepis na wykonanie [[Suflet|sufletu ziemniaczanego]], zaczyna parodiować [[Adolf Hitler|Adolfa Hitlera]]{{odn|Dicale|2009|s=286}}.