40 mm armata przeciwlotnicza wz. 36 Bofors: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Linia 51:
We wrześniu 1939 [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojsko Polskie]] dysponowało 358 armatami tego typu. Pozwoliło to na sformowanie 40 czterodziałowych baterii dla [[Dywizja|dywizji]] piechoty, 2 czterodziałowych baterii dla [[Brygada|brygad]] pancerno-motorowych, 11 dwudziałowych baterii dla brygad kawalerii oraz 81 lotniczych, wojskowych i fabrycznych plutonów składających się z 2 armat. Po [[Kampania wrześniowa|klęsce wrześniowej]] armata ponownie trafiła do jednostek [[Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie|PSZ na Zachodzie]] m.in. [[1 Dywizja Pancerna (PSZ)|1 Dywizji Pancernej]] i [[2 Korpus Polski (PSZ)|2 Korpusu Polskiego]].
W chwili wybuchu wojny polska Marynarka Wojenna używała 6 zestawów zdwojonych na okrętach nawodnych (OORP [[ORP Grom (1936)|"Grom"]], "Błyskawica", "Gryf") o lufach chłodzonych wodą i 2 zestawów zdwojonych na okrętach podwodnych (OORP [[ORP Orzeł (1938)|"Orzeł"]], "Sęp") o lufach chłodzonych powietrzem. Wszystkie one miały jednak tę samą długość lufy wynoszącą 56 kalibrów i strzelały tymi samymi typami amunicji. Różnice polegały ponadto na tym, że zestawy dla OP nie miały systemu stabilizacji poprzecznej a miały podstawę częściowo składaną na czas chowania działa w wodoszczelnej studzience, co wiązało się z ich wysuwaniem i chowaniem, przez stosunkowo mały właz pokrywy ich studzienki. Marynarze z [[ORP Sęp (1938)|ORP "Sęp"]] po wojnie demonstrowali, że w razie potrzeby wraz z działem ze studzienki mogło być podniesionych czterech członków obsługi.
Na tabliczce znamionowej korpusu zestawu dla okrętów nawodnych zestaw opisany był jako A.B. BOFORS, SVERIGE, DZ.40 MM L/60 WZ 36 a na samych działach jako BOFORS 1936, DZ.PLTN.40mm. WZ.36, zaś na działach okrętów podwodnych jako BOFORS 1937, DZ.PLTN.40mm. WZ.36, skąd pewnie wzięły się błędy w oznaczaniu wzoru działa. Liczba używanych na polskich okrętach zestawów zdwojonych dział 40 mm Bofors - było 8 sztuk - nie zgadza się z liczbą podaną w Księdze zamówień firmy Bofors za lata 1932-1939 gdzie podano 6 sztuk<ref name=":0" /><ref name=":1" />, a przecież w budowie były już nowe okręty podwodne we Francji a w Polsce planowano budowę nowych niszczycieli.
| |||