Wersja z 14:34, 4 sie 2018 edytuj Accomer (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 33 219 edycji m Accomer przeniósł stronę Naginata-do do Naginata-dō ← poprzednia edycja		Wersja z 14:48, 4 sie 2018 edytuj anuluj edycję Accomer (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 33 219 edycji →‎Charakterystyka: drobne redakcyjne następna edycja →
Linia 11: Techniki naginata-do zawierają cięcia, smagnięcia, pchnięcia, blokowanie i parowanie ciosów oraz zasłony. Istotną cechą technik naginata-do jest ich symetryczność - ćwiczenie po obu stronach ciała, co znakomicie poprawia zmysł równowagi. W naginata-do istnieją dwa typy konkurencji sportowej: jedna, zwana ''engi'' (pokaz, prezentacja) - polega na wykonywaniu [[kata]], przy użyciu dębowego drzewca i ostrza; druga ''shiai'' (zawody, mecz, turniej) - polega na bezpośrednim atakowaniu (specjalną bezpieczną bronią) miejsc chronionych podobnie jak w [[kendo]]: maską ''men'', rękawicami ''kote'', [[Zbroja płytowa\|napierśnik]]iem ''dō'' oraz dodatkowo [[Nagolenniki\|nagolennikami]] ''sune-ate''. Podczas zawodów walczący używają włóczni długich na 215 do 225 cm, ważących 650 g, których drzewce sporządzone jest z dębu, a "ostrze" o długości 60-80 cm wykonane jest z profilowanego bambusa. Celuje się w głowę, gardło, korpus, nadgarstki i golenie (podudzia). Jeżeli przeciwnik otrzyma uderzenie lub pchnięcie w któreś z tych miejsc, uznaje się, że został pokonany. Popularny jest też inny wariant walki -, w której jedna strona walczy posługując się włócznią naginata, druga natomiast bambusowym mieczem ''shinai'', stosowanym w ''kendo''. Walka rozgrywana jest w kwadratowym polu, o długości boku 12 m. Mecz trwa do 5 minut. == Współczesność ==

Naginata-dō: Różnice pomiędzy wersjami