|
: 2010 – ŁKS 1926 Łomża
16 kwietnia [[1926]] roku grupa przyjaciół założyła Łomżyński Klub Sportowy. Pomysłodawcami byli bracia Cieślukowie – [[Henryk Cieśluk|Henryk]], student prawa na Uniwersytecie Warszawskim, w latach 60. XX w. [[minister sprawiedliwości]] i starszy, Wacław – pracownik umysłowy "Społem", pierwszy prezes klubu. Był to pierwszy klub cywilny w mieście i miał służyć odciąganiu młodzieży od wstępowania do klubów wojskowych: "Legionu Młodych" i "Strzelca". Władze wojskowe utrudniały zalegalizowanie działalności klubu. Pierwszy mecz ŁKS zagrał 29 kwietnia [[1926]] r. z 71 Pułkiem Piechoty z Zambrowa i wygrał go 6:0. Na początku lat 30. podzielono polskie rozgrywki na klasy. ŁKS trafił do klasy B (pośrednia pomiędzy dzisiejszą II a III ligą). W [[1932]] roku ŁKS zostaje mistrzem ligi, jednak białostocki oddział PZPN nie wiadomo dlaczego, znowu umieszcza ŁKS w klasie B. W [[1933]] roku ŁKS znów zostaje mistrzem, wygrywając wysoko z Jagiellonią i Jutrznią Białystok i awansuje do klasy A (II liga) zdobywając jej wicemistrzostwo. To wydarzenie było wielkim sukcesem, zważywszy na to, żebo stroje, sprzęt i wyjazdy opłacali sami zawodnicy. PoW tychtej sukcesachsytuacji klubem znowu zainteresowało się wojsko – połączono ŁKS, sekcję sportową Akademickiego koła "Łomża" i "Legion Młodych" w jeden klub z nazwą ŁKS Łomża. Patronat wojska trwał tylko 2 lata, w czasie którymwówczas wybudowano piękny stadion nad Narwią. Płytę boiska zdrenowano i otoczono 3-metrowym wałem ziemnym. Od ulicy Zjazd stała trybuna kryta, a pod nią mieściły się szatnie. Na obiekcie znajdowała się również 400-metrowa bieżnia, płyta treningowa, 5 kortów ziemnych, boisko do koszykówki i siatkówki, hala gimnastyczna, basen i przystań wioślarska. W [[1937]] roku ŁKS został wyrzucony z rozgrywek przez białostocki PZPN za nieopłacenie składki.
W czasie trwania drugiej wojny światowej ŁKS nie zagrał żadnego meczu ligowego. W czasie wojny zniszczono stadion (trybuny spalone, murawa zryta pociskami). Po wojnie grupa piłkarzy, którzy ją przeżyli, zaczęła znowu grać. Klub przyjął nazwę OMTUR, potem zmieniając ją na m.in. Kolejarz, Budowlani, Start, aż powrócił do historycznego ŁKS. Pod koniec lat 50. klub ustabilizował się. Wybudowano szatnię i stadion. Różnorakie kłopoty jakie wówczas nękały klub nie przeszkodziły mu w zdobyciu w [[1966]] roku Pucharu Polski w okręgu białostockim i prawie awansować do drugiej ligi. Od początku lat 70. w ŁKS-ie pojawiały się fikcyjne etaty dla zawodników, różne skandale i afery. W latach 80. zamarło szkolenie młodzieży, pojawiły się problemy ze skompletowaniem jedenastki oraz problemy finansowe. W [[1995]] roku prawie ogłoszono upadłość klubu, jednak miasto Łomża spłaciło długi ŁKS-u.
Przez całe lata 90. XX wieku ŁKS krążył między trzecią i czwartą ligą. Na skutek reorganizacji ligi w [[1998]] roku ŁKS spadł do IV ligi i przez kilka lat nie udawało mu się z niej awansować. Pogorszyła się także frekwencja, na mecze w trzeciej lidze chodziło nawet do 1500 osób, natomiast w IV 400-500 widzów. Po latach posuchy klub wywalczył upragniony awans do III ligi, a po dwóch bardzo dobrych w niej sezonach, udało się wywalczyć historyczny awans na zaplecze ekstraklasy (sezon [[2006]]/[[2007|07]]). Średnia widzów na mecz w trzeciej lidze osiągnęła prawie 3000 osób. Rekord frekwencji wynosi ok. 4500 na meczu z MZKS Kozienice w [[2006]] roku. Po wywalczeniu awansu okazało się, że klub ma poważne problemy finansowe które zostały zażegnane. Wymieniony został prawie całkowicie zarząd klubu, któremu udało się zgłosić klub do drugoligowych rozgrywek.
|
