Bitwa na łuku kurskim: Różnice pomiędzy wersjami

|siły1 = '''Na początku bitwy:''':<br />1 mln 909 tys. żołnierzy<ref name=autonazwa8 /><br />4995 czołgi i działa samobieżne<ref name=autonazwa8 /><br />2,9 tys. samolotów<ref name=autonazwa8 /><br />26 499 dział i moździerzy<ref name=autonazwa8 />

|siły2 = '''Na początku bitwy:''':<br />900 tys. żołnierzy<ref name=autonazwa8 /><br />2,7 tys. czołgów i dział szturmowych<ref name=autonazwa8 /><br />2050 samolotów<ref name=autonazwa8 /><br />10 tys. dział i moździerzy<ref name=autonazwa8 />

|straty1 = '''W wyniku obrony i bezpośredniej kontrofensywy:''':<br />254 470 zabitych lub zaginionych<ref name=Konecki405 /><ref name=Kriwoszejew /><br />608 833 rannych lub chorych<ref name=Konecki405 /><ref name=Kriwoszejew /><br />6064 czołgów i dział samobieżnych straconych<ref group=uwaga>Stan liczebny czołgów po stronie radzieckiej był na bieżąco uzupełniany podczas bitwy z jednostek odwodowych. Za: ''Encyklopedia II wojny światowej nr 49...'', s. 20 i 21.</ref><ref name=Konecki405-6>Konecki (2005), s. 405 i 406.</ref><br />1626 samolotów straconych<ref name=Konecki405-6 /><br />5238 dział straconych<ref name=Konecki405-6 />

|straty2 = '''W wyniku ofensywy na Kursk i radzieckiej kontrofensywy:''':<br />57,7 tys. zabitych lub zaginionych<ref name=Konecki405 /><br />187 300 rannych lub chorych<ref name=Konecki405 /><br />1,3 tys. czołgów straconych<ref name=Konecki405 /><br />ok. 1 tys. samolotów straconych<ref name=Konecki405 />

5 lipca rankiem na południowym odcinku wybrzuszenia kurskiego siły 2. i 17. Armii Lotniczej<ref name=Konecki214>Konecki (2005), s. 214.</ref>, liczące 132 „Szturmowiki” i 285 myśliwców<ref name=Cornish121>Cornish (2011), s. 121.</ref>, ruszyły do ataku na lotniska VIII Korpusu Lotniczego położone w rejonie [[Charków|Charkowa]]. Ich zadaniem było zniszczenie niemieckich samolotów zanim wystartują one do uderzenia na pozycje Frontu Woroneskiego<ref name=Konecki214 />. Samoloty 2. Armii Lotniczej startowały z lotnisk w rejonie Kurska i [[Obojań|Obojania]], a 17. Armii Lotniczej w rejonie [[Kupiańsk]]a<ref>Konecki (2005), s. 215.</ref>. Znajdujący się w Charkowie radar „[[Freya (radar)|Freya]]” wykrył zbliżające się radzieckie samoloty<ref>Cornish (2011), s. 120 i 121.</ref>. Niemcy natychmiast poderwali w powietrze myśliwce. Podczas zaciekłych walk powietrznych Luftwaffe zestrzeliła, według własnych szacunków, 120 radzieckich maszyn<ref name=Cornish121 /><ref name=Konecki216-217>Konecki (2005), s. 216 i 217.</ref>. Na północy tego dnia Luftwaffe zestrzeliła, też według własnych szacunków, 115 radzieckich samolotów. Kontratak niemieckich myśliwców w rannym ataku 5 lipca uniemożliwił radzieckiemu lotnictwu myśliwskiemu prowadzenie skutecznych działań obronnych i osłonę oddziałów lądowych w pierwszych dniach bitwy<ref name=Cornish121 />, w szczególności na odcinku 6. Gwardyjskiej Armii broniącej się na południowym skrzydle łuku kurskiego<ref>Konecki (2005), s. 217.</ref>. Ataki Iłów-2 i [[Pe-2]] na siły niemieckie w początkowych dniach bitwy bez osłony myśliwskiej i w małych grupach okazały się mało skuteczne<ref name=Cornish121 />.