Jan Ciszewski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
→Życiorys: red., rodzina, nowa sekcja Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
||
Linia 5:
W wieku kilkunastu lat zaczął uprawiać [[sport żużlowy]], lecz wypadek udaremnił mu czynną karierę sportową. Utykał na prawą nogę, krótszą o 12 centymetrów (według innych źródeł miało to związek częściowo także z chorobą z dzieciństwa). Jego przygoda z komentowaniem widowisk sportowych rozpoczęła się, gdy po ukończeniu szkoły zaczął udzielać się jako stadionowy komentator podczas meczów miejscowej drużyny piłkarskiej. W 1952 otrzymał propozycję pracy od [[Polskie Radio Katowice|Radia Katowice]], zaś 4 lata później pracował dla lokalnej telewizji. Jego talent komentatorski został dostrzeżony szerzej w latach pięćdziesiątych podczas zawodów żużlowych w Częstochowie. W tym mieście nawiązał liczne przyjaźnie m.in. z żużlowcem [[Marian Kaznowski|Marianem Kaznowskim]]. Przez kilka lat miał przerwę w wykonywaniu profesji sprawozdawcy, gdy musiał uzupełnić wykształcenie wymagane w zawodzie dziennikarza radiowego (pracę sprawozdawcy rozpoczął, nie mając ukończonej szkoły średniej, ostatecznie zakończył edukację na zdaniu matury); w tym czasie był konferansjerem estradowym. Od 1972 wchodził w skład Naczelnej Redakcji Programów Sportowych [[Telewizja Polska|Telewizji Polskiej]] w [[Warszawa|Warszawie]].
Zajmował się głównie relacjonowaniem meczów piłkarskich, w tym w okresie największych sukcesów reprezentacji (mecz z Anglią na [[Stadion Wembley (1923)|Wembley]], mistrzostwa świata w [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1974|1974]], [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1978|1978]] i [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1982|1982]] roku oraz występy [[Górnik Zabrze|Górnika Zabrze]] w [[Puchar Zdobywców Pucharów w piłce nożnej|europejskich pucharach]]). Towarzyszył też polskim sportowcom podczas innych ważnych wydarzeń, jak np. [[Letnie igrzyska olimpijskie]] w [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1972|1972]], [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1976|1976]] i [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1980|1980]] roku. [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1982|Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej w 1982]] były jego ostatnią imprezą sportową, na którą wyjechał już poważnie chory; mecz o 3. miejsce między Polską a Francją był jego ostatnim komentowanym meczem reprezentacji Polski, a finał mistrzostw - ostatnim w ogóle. Zmarł na raka<ref>{{Cytuj stronę | url = http://sosnowiec.naszemiasto.pl/artykul/jan-ciszewski-mistrz-mikrofonu-z-pogoni-w-tym-roku-mija-30,1343733,art,t,id,tm.html | tytuł = Jan Ciszewski - mistrz mikrofonu z Pogoni. W tym roku mija 30 lat od jego śmierci | autor = GKM | data = 2012-03-30 | opublikowany = sosnowiec.naszemiasto.pl/ | język = pl | data dostępu = 2016-03-27}}</ref> trzy miesiące później w Warszawie, mając
Pochowany został na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Pozostawił żonę - Krystynę i córkę - Joannę.
Uzyskał opinię najlepszego polskiego sprawozdawcy sportowego wszech czasów. Jego charakterystyczny głos, sugestywny, emocjonalny język, niewolny od [[Przejęzyczenie|lapsusów]], lecz bardzo obrazowy, pozostaje niedościgłym wzorem dla współczesnych komentatorów{{fakt|data=2014-08}}.
Linia 15 ⟶ 17:
Jako dziennikarz często wyjeżdżający do krajów kapitalistycznych był w zainteresowaniu [[Służba Bezpieczeństwa (PRL)|Służby Bezpieczeństwa]] i został zarejestrowany jako jej współpracownik. Mając jednak świadomość swojej mocnej pozycji lubianego powszechnie komentatora, Ciszewski unikał przekazywania SB wartościowych dla niej informacji i służba sama zrezygnowała z niego jako współpracownika, uznając, że jest nieszczery.
== Upamiętnienie ==
Rozgrywany był żużlowy [[Memoriał im. Jana Ciszewskiego|Memoriał Jana Ciszewskiego]].
| |||