August Froehlich: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków |
→Młodość: drobne techniczne |
||
Linia 68:
=== Młodość ===
August Froehlich urodził się w [[Chorzów|Królewskiej Hucie]] na [[Górny Śląsk|Górnym Śląsku]] w zamożnej rodzinie handlowców Antona i Johanny. [[Chrzest|Chrzest św.]] przyjął w [[Parafia św. Barbary w Chorzowie|parafii św. Barbary]], tam również zostali ochrzczeni i z tej parafii wywodzili się duchowni [[Józef Słupina]] i [[Jan Świerc]] – dwaj inni męczennicy czasów nazizmu{{r|Annette Froehlich|Słupina|Swierc}}.
Do szkoły elementarnej uczęszczał w Bytomiu, natomiast gimnazjum ukończył w [[Legnica|Legnicy]]. W 1912 rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym [[Uniwersytet Wrocławski|Uniwersytetu Wrocławskiego]], które przerwał wybuch [[I wojna światowa|I wojny światowej]] i otrzymanie w [[Boże Narodzenie|Wigilię Bożego Narodzenia]] 1914 karty powołania do elitarnego [[1 Pułk Grenadierów Gwardii im. Cesarza Aleksandra|1 Pułku Grenadierów Gwardii im. Cesarza Aleksandra]] stacjonującego w [[Berlin]]ie i organizacyjnie wchodzącego w skład [[Prusy (państwo)|pruskiego]] Korpusu Gwardii (niem. ''Gardekorps'') [[Cesarstwo Niemieckie|Cesarstwa Niemieckiego]]. Jako [[jednoroczny ochotnik]] i student teologii młody August w berlińskich koszarach był szczególnie surowo traktowany. W młodym rekrucie [[pruski dryl]], szykany, ciężar podstawowego szkolenia wojskowego wzbudzały wstręt. W tym okresie miał możliwość poznania stolicy Cesarstwa Niemieckiego, gdzie później pełnił posługę kapłańską. W czerwcu 1915 jako grenadier trafił na [[I wojna światowa#Front wschodni|front rosyjski]] i 3 lipca w pierwszych bojach pod [[Zamość|Zamościem]] odniósł ciężkie rany. Po [[rekonwalescencja|rekonwalescencji]] został wysłany na front francuski. Wiosną 1918 został awansowany na podporucznika, ponadto został odznaczony [[Krzyż Żelazny|Krzyżem Żelaznym I i II klasy]]. Podczas [[atak lotniczy|ataku lotniczego]] został powtórnie ranny i dostał się do angielskiej niewoli. Nie doczekał się jednak spotkania ze swoja matką, która umarła na krótko przed jego powrotem z niewoli, co dla niego było głębokim wstrząsem.
Niezachwiane powołanie do kapłaństwa spowodowało, że jesienią 1920 August Froehlich powrócił do alumnatu we [[Wrocław]]iu, dokańczając studia teologiczne{{r|Annette Froehlich}}. Silna wiara i morale wyniesione z rodzinnego domu towarzyszyły mu przez cały okres służby wojskowej, nie naruszając jego systemu wartości w konfrontacji z wojenną rzeczywistością i okrucieństwem. W ten sposób dawał przykład innym żołnierzom i wyróżniał się wśród nich. Niewątpliwie czas spędzony w elitarnej jednostce wojskowej, okres wojny, odniesione rany na polu bitwy zahartowały przyszłego księdza do pracy w trudnych warunkach i obrony uniwersalnych wartości przed nowo rodzącym się totalitaryzmem jakim był narodowy socjalizm.
| |||