Michał I Rumuński: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m bot poprawia martwe linki zewnętrzne |
|||
Linia 44:
'''Michał I'''<ref>Małgorzata Willaume, ''Rumunia'', Trio, 2004, s. 183.</ref><ref>[http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Michal-I;3940476.html Hasło: „Michał I” w internetowej wersji encyklopedii PWN].</ref>, właśc. rum. '''''Mihai I''''' (ur. [[25 października]] [[1921]] w [[Sinaia|Sinai]], zm. [[5 grudnia]] [[2017]] w [[Aubonne (Szwajcaria)|Aubonne]] w Szwajcarii<ref>[http://wmeritum.pl/ostatni-krol-rumunii-zyje-zmarl-wieku-96/213114 Ostatni król Rumunii nie żyje. Zmarł w wieku 96 lat]</ref>) – ostatni [[król]] [[Rumunia|Rumunii]] w latach 1927–1930 i 1940–1947. Syn [[Karol II Hohenzollern-Sigmaringen|Karola II]] i [[Helena (księżniczka grecka i duńska)|księżnej Heleny]] z dynastii [[Hohenzollernowie|Hohenzollern-Sigmaringen]]. Był następcą [[Ferdynand I Hohenzollern-Sigmaringen|Ferdynanda I]]. W sierpniu 1944 obalił dyktaturę [[Ion Antonescu|Iona Antonescu]]. W grudniu 1947 pod naciskiem [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] [[abdykacja|abdykował]] i wyemigrował do Szwajcarii.
== Życiorys ==
[[Plik:Mihai.jpg|thumb|left|100px|Michał I jako król Rumunii]]
20 lipca 1927 małoletni Michał I objął tron po śmierci króla Ferdynanda. 8 czerwca 1930, z inicjatywy grupy polityków niezadowolonych z [[Rada Regencyjna (Rumunia)|regencji]], do kraju powrócił ojciec Michała I – Karol II.
Linia 58:
=== Przejęcie władzy przez komunistów i emigracja ===
W marcu 1945 nacisk ZSRR (do [[Bukareszt]]u przyjechał [[Andriej Wyszynski]]) zmusił Michała do powołania rządu [[Petru Groza|Petru Grozy]], zdominowanego faktycznie przez [[Rumuńska Partia Komunistyczna|Rumuńską Partię Komunistyczną]] (PCR). W lipcu tego samego roku [[Józef Stalin]] nadał Michałowi sowiecki [[Order „Zwycięstwo”|Order Zwycięstwa]] za osobistą odwagę, jaką król wykazał się w trakcie obalenia Antonescu, za zaprzestanie wojny przeciwko wojskom sprzymierzonym i za wydanie rozkazu wstrzymania ognia. Od sierpnia 1945 do stycznia 1946 miał miejsce tzw. ''strajk królewski'' – Michał podjął bezskuteczną próbę przeciwstawienia się komunistycznemu rządowi Petra Grozy, odmawiając podpisywania dekretów.
30 grudnia 1947 król Michał I został zmuszony do abdykacji (w razie odmowy komuniści zagrozili mu zabiciem kilkuset studentów o prokrólewskich sympatiach aresztowanych podczas protestów), a 3 stycznia 1948 do [[Migracja ludności|emigracji]]<ref name=":02">{{Cytuj |autor = Bogumił Luft |tytuł = Od abdykacji Michała I minęło 70 lat, ale większość Rumunów żegnała go jak monarchę |data = 2017-12-17 |data dostępu = 2017-12-30 |url = https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/historia/1731142,1,od-abdykacji-michala-i-minelo-70-lat-ale-wiekszosc-rumunow-zegnala-go-jak-monarche.read |język = pl}}</ref>.
Linia 105:
* [[Order Białej Róży Finlandii|Łańcuch Orderu Białej Róży]] (Finlandia, 1942)<ref>[http://web.archive.org/web/20151019010625/http://www2.hs.fi/extrat/vanhat/suurristi2002.asp ''Valkoisen Ruusun suurristi ketjuineen myönnetty 115 ulkomaalaiselle vaikuttajalle''].</ref>
* [[Legia Zasługi|Wielki Komandor Legii Zasługi]] (USA)
* [[Order „Zwycięstwo”|Order Zwycięstwa]] (ZSRR)
== Przypisy ==
| |||