Elpidius Markötter: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
drobne redakcyjne |
||
Linia 39:
|www =
}}
'''Elpidius Markötter''' [[Zakon Braci Mniejszych|OFM]] (ur. 8 października 1911 w Südlohn w Westfalii, zm. 28 czerwca 1942 w [[Dachau (KL)|KL Dachau]]) – [[Niemcy (naród)|niemiecki]] duchowny [[Kościół łaciński|rzymskokatolicki]], [[Zakon Braci Mniejszych|franciszkanin]]
== Życiorys ==
Ojciec Elpidius urodził się jako Joseph Hermann w wielodzietnej rodzinie pocztowego urzędnika Hermanna i Elizabeth z domu Tenbrake. Miał siedmioro rodzeństwa: cztery siostry i trzech braci. W 1926 roku wstąpił do franciszkańskiego kolegium św. Ludwig w Vlodrop w Holandii, w którym w 1932 zdał maturę. 14 kwietnia 1932 został przyjęty do Zakonu Braci Mniejszych przyjmując imię Elpidius. 26 marca 1939 otrzymał święcenia kapłańskie w [[Paderborn]]ie. Na początku 1940 był submagistrem w klasztorze w Warendorf. 4 czerwca 1940 w święto Bożego Ciała wygłosił kazanie stwierdzając m.in. {{cytat|''wszystkich ludzi musimy kochać, także Polaków, także i Żydów.''}}
Został zatrzymany przez Gestapo i aresztowany na 3 miesiące na podstawie paragrafu kanclerskiego (tzw. paragrafu z kazalnicy). Przewieziony najpierw do KL Sachsenhausen a następnie do KL Dachau, w którym 28 czerwca 1942 umarł na skutek głodu i wyczerpania.
== Zobacz też ==
* [[August Froehlich]]
* [[Josef Lenzel]]
* [[Jan Prassek]]
* [[Albert Willimsky]]
* [[Mit brennender Sorge]]
== Bibliografia ==
| |||