Wsiewołod Pudowkin: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Usunięto kategorię "Ludzie związani z Penzą"; Dodano kategorię "Ludzie urodzeni w Penzie" za pomocą HotCat
Xx236 (dyskusja | edycje)
→‎Życiorys: Konstantin Simonow
Linia 36:
W [[1934 w filmie|1934]] został wydany kolejny zbiór wypowiedzi Pudwokina pod tytułem ''Aktor w filmie''. Nie odniósł tak wielkiego sukcesu jak ''Reżyseria filmowa i scenopisarstwo'', było to dzieło o znaczeniu lokalnym. Uwzględniając potrzeby zmiany w grze aktorskiej w związku z nastaniem ery kina dźwiękowego postulował doskonalenie warsztatu w oparciu o teorie Stanisławskiego. Pudowkin nie poprzestał na tym i publikował swoje wypowiedzi na temat teorii filmu do końca swojej kariery. Jego poglądy wywarły wpływ min. na brytyjskie kino dokumentalne oraz japońskie produkcje niezależne.
 
Radziecki aparat państwowy docenia reżysera odznaczając go w [[1932]] [[Order Lenina|Orderem Lenina]] i [[Nagroda Stalinowska|Nagrodą Stalina]]. Pierwszym filmem dźwiękowym wyreżyserowanym przez Wsiewołoda Pudowkina, ze zdjęciami [[Anatolij Gołownia|Anatolija Gołowni]] był ''Dezerter'' z [[1933 w filmie|1933]] kontynuujący eksperymenty z montażem. W roku [[1935]] Wsiewłod Pudowkin uczestniczył w wypadku samochodowym, w którym zginął jego wieloletni współpracownik, scenarzysta [[Natan Zarchi]]. W roku [[1938 w filmie|1938]] zrealizował wspólnie z Gołownią ''Zwycięstwo'' o tematyce lotniczej, nie jest to obraz zaliczany do udanych. W latach [[1939]]-[[1946]] zrealizowali wspónie trzy monumentalne filmy o tematyce historycznej, ''Minin i Pożarski'' ([[1939 w filmie|1939]]), ''Suworow'' ([[1941 w filmie|1941]]) i ''[[Admirał Nachimow (film)|Admirał Nachimow]]'' ([[1946 w filmie|1946]]) nagrodzony kolejną już Nagrodą Stalina. W latach II wojny światowej Wsiewołod Pudowkin wyreżyserował jeszcze dwa dramaty ''Uczta w Żyrmunce'' do scenariusza L. Leonowa i ''[[W imię Ojczyzny]]'' na podstawie sztuki K.[[Konstantin Simonow|Konstantina Simonowa]]. Występował również jako aktor zarówno w swoich jak i cudzych produkcjach, m.in. w ''[[Iwan Groźny (film)|Iwanie Groźnym]]'' [[Siergiej Eisenstein|Eisensteina]].
 
W [[1950 w filmie|1950]] reżyseruje ostatni film wraz z operatorem [[Anatolij Gołownia|Anatolijem Gołownią]] ''[[Zwycięzca przestworzy]]'' o tematyce lotniczej. Ostatnim filmem reżysera było ''Odzyskane szczęście'' z [[1953]], zwiastujący koniec epoki schematycznego kina propagandowego w kinematografii ZSRR. Autorem zdjęć do ostatniego obrazu Pudowkina był [[Siergiej Urusiewski]]. Reżyser zmarł [[30 czerwca]] [[1953 w filmie|1953]] roku w [[Ryga|Rydze]]. Po śmierci reżysera, w latach 70. wydano jego dzieła zebrane.