Jar of Flies: Różnice pomiędzy wersjami

 

== Kontekst ==

 

[[Sean Kinney]] w wywiadzie dla „[[Guitar World]]” z 1999 wspomniał: „Po graniu głośnej muzyki przez ostatni rok, chcieliśmy wrócić do domu, a ostatnią rzeczą jaką mieliśmy ochotę zrobić, to podkręcić nasze [[Wzmacniacz gitarowy|wzmacniacze]] od razu. Zrobiliśmy ''Jar of Flies'' by zobaczyć, jak to jest nagrywać z [[Mike Inez|Mikiem Inezem]]. Po prostu poszliśmy do studia bez żadnego gotowego utworu, aby przekonać się jaka chemia jest między nami. To wszystko zaczęło się układać. Brzmienie i dźwięki były naprawdę dobre. Pomyśleliśmy, że wielkim marnotrawstwem byłoby niewydanie tego materiału”{{r|a}}.

 

== Nagrywanie ==

|-

|„Naprawdę zabawnym było robić tę płytę, to było bardzo spontaniczne. Pisaliśmy i nagrywaliśmy te utwory w terminie siedmiu dni, z wyłączeniem «[[Don’t Follow]]», który napisałem na poprzedniej, europejskiej części trasy. Przyjechaliśmy do studia i nikt nie miał żadnych pomysłów, co było dziwne, bo zwykle zawsze ja coś przynosiłem lub Layne.”<div style="text-align:right;">— <small>'''Jerry Cantrell'''{{r|l}}

Wszystkie teksty Layne Staley pisał w trakcie trwania sesji w studiu, po czym nagrywał partie prowadzące i harmonijne{{odn|Brown|2010}}. Wright stwierdził, że proces rejestracji śpiewu odbywał się sprawnie. Ścieżki nagrywano za pierwszym lub drugim podejściem{{odn|Brown|2010}}. Staley partie wokalu rejestrował przy użyciu mikrofonu [[Georg Neumann|Neumann M-49]]{{odn|Brown|2010}}. Cantrell nagrał wokal prowadzący w utworze „Don’t Follow”{{odn|de Sola|2015|s=209}}. Wright określił styl śpiewu gitarzysty jako „wspaniały”, podkreślając przy tym doskonałą harmonię ze Staleyem{{odn|Brown|2010}}. Sesja zakończyła się 14 września. Od 17 do 22 września Wright pracował nad procesem miksowania materiału w Scream Studio w [[Los Angeles]] w [[Kalifornia|Kalifornii]]{{odn|de Sola|2015|s=207}}.

 

=== Muzyka ===

[[Plik:Alice in Chains dolls.jpg|mały|Marionetki użyte w teledysku do utworu „[[I Stay Away]]”, mieszczą się w muzeum [[Rock and Roll Hall of Fame]]]]

 

Steve Huey z serwisu [[AllMusic]] podkreślił, że „nastrój jest wciąż beznadziejnie ponury, ale wzruszający; intrygujący ton rodzi poczucie akceptacji, która rzeczywiście jest kojąca. Rozwiązania Jerry’ego Cantrella stają się coraz bardziej szczegółowe i ułożone; podczas gdy jest kilka hałaśliwych momentów, większość ''Jar of Flies'' skąpana jest w czystej, migoczącej atmosferze, której źródło jest trudne do zdefiniowana”{{r|f}}. Paul Evans z „[[Rolling Stone|Rolling Stone’a]]” przyznał, że partie wokalu Staleya w „Rotten Apple” i „Swing on This”, które autor przyrównuje do działalności zespołów [[Styx]] i [[Kansas (zespół muzyczny)|Kansas]], w połączeniu z pracą gitar Cantrella, przywołują na myśl twórczość [[Black Sabbath]], wywołując przy tym [[Patos (estetyka)|patos]] i [[Gniew (emocja)|gniew]]{{r|st}}. [[Greg Kot]] w wydanej w 2004 książce ''[[Rolling Stone Album Guide#Czwarta edycja|Rolling Stone Album Guide]]'' napisał: „''Jar of Flies'' może być zaprojektowany jako przerwa między wielkimi albumami, jednak ten minialbum z siedmioma utworami brzmi jak odpowiedź Alice na ''[[Led Zeppelin III]]'' – inspirowane [[Tempo (muzyka)|tempem]]. Głos Staleya płynie z gitarami akustycznymi, [[Harmonijka ustna|harmonijką ustną]] i [[Chordofony smyczkowe|smyczkami]], a melodie należą do najbardziej trwałych”{{r|j}}. Grzegorz Kszczotek z „[[Tylko Rock]]a” materiał podsumował: „Ta krótka płyta jest chyba jakąś reakcją na inność anglosaskiej kultury muzycznej, ale też nie brak tu folk rockowych wątków, nierozerwalnie kojarzących się z [[Ruch hippisowski|hippisowskim]] [[Zachodnie Wybrzeże|zachodnim wybrzeżem USA]]. Podobieństwo harmonii wokalnych do [[Crosby, Stills and Nash]] nie jest chyba czystym przypadkiem…”{{r|aq}}.

 

== Oprawa graficzna ==

 

 

== Wydanie ==

''Jar of Flies'' został opublikowany 25 stycznia 1994 nakładem Columbia{{r|k}}. Promowany był dwoma singlami – „No Excuses” i „I Stay Away”, do których zrealizowano [[teledysk]]i{{odn|Brown|2010}}. „No Excuses” uplasował się na 1. lokacie [[Mainstream Rock Songs|Album Rock Tracks]], stając się pierwszym singlem w dorobku grupy, który odnotował najwyższą lokatę notowania przygotowywanego przez tygodnik „[[Billboard (tygodnik)|Billboard]]”{{r|h}}. W styczniu 1995 „Whale & Wasp” został wydany w formacie [[Promo|singla promocyjnego]]{{odn|Brown|2010}}. Cantrell przyznał na łamach „Guitar World”: „Nie mogliśmy uwierzyć, że poszło tak dobrze. Sukces ''Jar of Flies'' pokazał, że możemy robić co nam się podoba i, że innym osobom także będzie się to podobać”{{r|a}}.

 

 

== Odbiór ==

Steve Huey z AllMusic recenzując minialbum opisał go jako „mroczny i wspaniały”. Autor podkreślił, że „''Jar of Flies'' jest niską tonacją, boleśnie piękną i udręczoną [[Smutek|smutkiem]]. W pewnym sensie jest to logiczny [[sequel]] ''[[Dirt (album)|Dirt]]'' – pomimo okleiny spokoju, głosy utworów wciąż winią tylko siebie samego”. Huey zwrócił uwagę na fakt, że „nastrój panujący na płycie jest [[Zaburzenia depresyjne|depresyjny]] i mroczny, lecz ze względu na wzruszającą warstwę brzmieniową, wytwarza pewne poczucie akceptacji”. Autor wyraził pochlebną opinię na temat gry Cantrella, podkreślając techniczny aspekt pracy gitar, których brzmienie porównał do tego panującego na ''Dirt''{{r|f}}. Tom Sinclair z amerykańskiego tygodnika „Entertainment Weekly” napisał: „Jeżeli przełomowy album Alice in Chains ''Dirt'' uchwycił rozpacz mężczyzn tarzających się w duchowym szambie, to ''Jar of Flies'' brzmi jak opis tych samych facetów ze zwisającymi nogami w mętnej wodzie”{{r|we}}. Katherine Turman z „[[Los Angeles Times]]a” przyznała w swojej ocenie: „''Jar of Flies'' brakuje trzeźwej intensywności i niezapomnianych utworów”. Autorka w dalszej części dodała: „Ogólny klimat kolekcji siedmiu utworów jest mocny, ciepły i eteryczny, ale poza kilkoma wyjątkami, utwory są zbyt liniowe i statyczne by być przekonującymi”{{r|ls}}.

 

 

=== Komercyjny ===

7 grudnia 1994 podczas 6. ceremonii wręczenia nagród [[Billboard Music Award]], „No Excuses” został wyróżniony nominacją w kategorii Top Rock Song{{r|r}}. 1 marca 1995 w trakcie 37. gali rozdania [[Nagroda Grammy|nagród Grammy]], kompozycja „I Stay Away” została nominowana w kategorii [[Nagroda Grammy w kategorii Best Hard Rock Performance|Best Hard Rock Performance]]{{r|y}}. Odpowiedzialna za [[design]] Mary Maurer, uzyskała nominację w kategorii [[Nagroda Grammy w kategorii Best Recording Package|Best Recording Package]]{{r|n}}.

 

{| class="wikitable sortable"

! Rok

|-

| align=center|1995

| „[[Raw (magazyn)|Raw]]”

| align="center"|3

== Promocja ==

{{osobny artykuł|Down in Your Hole Tour}}

 

== Lista utworów ==

'''Alice in Chains'''

* [[Layne Staley]] – [[śpiew]]

* [[Sean Kinney]] – [[perkusja]]

 

'''Muzycy sesyjni'''

* Darrel Peters – dodatkowy wokal wspierający

{{col-2}}

'''Produkcja'''

<ref name="ar">{{Cytuj książkę |autor = David Roberts |tytuł = Guinness Book of British Hit Singles & Albums, 19th edition | wydawca = HIT Entertainment |data = 2006 |język = en |isbn = 1-904994-10-5}}</ref>

<ref name="as">{{Cytuj książkę |autor = Timo Pennanen |tytuł = Sisältää hitin - levyt ja esittäjät Suomen musiikkilistoilla vuodesta 1972 (in Finnish) (1st ed.) |wydawca = Helsinki: Tammi |data = 2006 |język = fi |isbn = 978-951-1-21053-5}}</ref>

<ref name="aw">Poligrafia dołączona do podwójnego CD Jar of Flies/Sap; wyd. Columbia, nr kat. 475713 2.</ref>

<ref name="aq">{{cytuj pismo |autor = Grzegorz Kszczotek |tytuł = Jar of Flies |czasopismo = [[Tylko Rock]] |strony = 56 |data = maj 1994 |issn = 1230-2317}}</ref>

<ref name="st">{{cytuj pismo |autor = Paul Evans |tytuł = Jar of Flies |czasopismo = [[Rolling Stone]] |strony = 95 |data = 24 marca 1994 |issn = 0035-791X}}</ref>

<ref name="sp">{{Cytuj książkę |autor = Craig Marks, Eric Weisbard |tytuł = [[Spin Alternative Record Guide]] |wydawca = Vintage |rok = 1995 |język = en |isbn = 978-0679755746}}</ref>

<ref name="pa">{{cytuj pismo |autor = Jeff Kitts |tytuł = The Soft Parade |czasopismo = Guitar School |strony = 27–30 |data = sierpień 1996 |issn = 1058-0220}}</ref>

<ref name="bl">{{cytuj pismo |autor = Gillian G. Gaar |tytuł = A Band Called Alice |czasopismo = [[Goldmine (magazyn)|Goldmine]] |strony = 54–56, 58 |data = 5 sierpnia 1994 |issn = 1055-2685}}</ref>

<ref name=Set>{{cytuj stronę |url = http://www.setlist.fm/stats/songs/alice-in-chains-53d68b9d.html?song=Don%27t+Follow&artist=53d68b9d |tytuł = Don’t Follow by Alice in Chains |opublikowany = setlist.fm |język = en |data dostępu = 2017-07-14}}</ref>