Aschaffenburg: Różnice pomiędzy wersjami

Moguncki arcybiskup i elektor Rzeszy Niemieckiej [[Albrecht von Brandenburg|Albrecht Hohenzollern]] rezydował początkowo w [[Halle (Saale)|Halle an der Saale]], gdzie zgromadził wielkie zbiory sztuki, w tym wiele dzieł [[Lucas Cranach Starszy|Lucasa Cranacha Starszego]]. W wyniku wydarzeń związanych z reformacją w 1541 roku ratował się on ucieczką z Halle do Aschaffenburga, który następnie obrał sobie za swoją nową rezydencję. Albrecht von Brandenburg przywiózł ze sobą wiele ze zgromadzonych przez siebie dzieł sztuki. W ten sposób znalazły się w Aschaffenburgu liczne obrazy Cranacha. W zbiorach tych były również obiekty sakralne, takie jak: księga-kalendarz zawierająca przegródki z relikwiami świętych na każdy dzień roku. Jest on do dziś wystawiany w [[Stiftsmuseum der Stadt Aschaffenburg|Muzeum Kościelnym Miasta Aschaffenburg]]. Od momentu przybycia elektor von Brandenburg nad Men, prowadzona była pomiędzy nim a [[Marcin Luter|Marcinem Lutrem]] słynna wymiana listów dotyczących kwestii odpuszczenia grzechów i zbawienia duszy.

Po opanowaniu Moguncji przez Francuzów w 1798 roku, Aschaffenburg stał się główną siedzibą mogunckich arcybiskupów-elektorów. W 1803 roku [[Karol Teodor Dalberg|Karl Theodor von Dalberg]] (ostatni moguncki arcybiskup i elektor Rzeszy Niemieckiej, jak i zarazem jej skarbnik) utworzył Księstwo Aschaffenburga. Przez siedem lat miasto pełniło funkcję stolicy państwa. W okresie 1810-1813 Aschaffenburg był siedzibą najwyższych władz [[Wielkie Księstwo Frankfurtu|Wielkiego Księstwa Frankfurtu]], w które to przeistoczyło się wcześniejsze Księstwo Aschaffenburga. Pod koniec tzw. [[Niemieckie wojny wyzwoleńcze|Befreiungskriege]], po Kongresiekongresie Wiedeńskimwiedeńskim w 1814 roku, obszar ten razem z terytorium [[Wielkie Księstwo Würzburga|Wielkiego Księstwa Würzburga]] przeszedł pod zwierzchnictwo [[Bawaria|Bawarii]]. Od tego czasu ziemie te pozostają w jej granicach. W latach 1835–1865 burmistrzem miasta był [[Adalbert von Herrlein]]. W czasie sprawowania przez niego urzędu doszło do znacznego powiększenia się liczby mieszkańców miasta. W latach 1840–1848 król bawarski [[Ludwik I Bawarski|Ludwik I]] zlecił wybudowanie w mieście [[Pompejanum]]. W czasie wojny prusko-austriackiej w okolicach Aschaffenburga miało miejsce jedno ze starć wrogich sobie armii (14.06.1866).

Podczas drugiej wojny światowej, a dokładnie w 1945 roku, miasto zostało uznane przez nazistów za twierdzę, która powinna zostać utrzymana za wszelką cenę. Skutkiem czego Aschaffenburg oraz miejscowości położone w jego pobliżu zostały w znacznej mierze zniszczone w następstwie nalotów bombowych oraz ostrzału artyleryjskiego wojsk amerykańskich. Wielu mieszkańców straciło wtedy życie. Pierwszą zdobytą przez aliantów częścią miasta były okolice mostu kolejowego w Schweinheim, a dopiero po kilku dniach walk oddziały wojskowe dotarły do śródmieścia. Podczas zdobywania Aschaffenburga zniszczeniu lub uszkodzeniu uległy liczne budynki, między innymi, zamek Johannisburg i Pompejanum. W 1954 roku zamek został odbudowany. Prace nad Pompejanum trwały w latach 1984–1994. Obecnie wspomniane dwa budynki stanowią punkty rozpoznawcze Aschaffenburga.

Po zakończeniu wojny Aschaffenburg znajdował się w [[Amerykańska strefa okupacyjna w Niemczech|amerykańskiej strefie okupacyjnej]]. Powstał tutaj obóz [[Dipisi|Displaced Persons]] (DP). Umieszczono w nim większość z dawnych niemieckich więźniów i pracowników przymusowych z pobliskich terenów. Wielu z nich pochodziło z Polski oraz Ukrainy. Z inicjatywy nowych władz administracyjnych czasem rozpoczęto odbudowę miasta. W lecie 1958 roku zostałazostał oddany do użytku węzeł komunikacyjny ([[Autostrada A3 (Niemcy)|autostrada A3]]) Aschaffenburg-Centrum. W tym samym roku kolegiata Świętych Piotra i Aleksandra otrzymała papieski tytuł [[Bazylika mniejsza|bazyliki mniejszej]]. W roku 1978 [[Guido Knopp]] zapoczątkował cykl spotkań dotyczących historii i jej znaczenia. Odbywały się one do 2008 roku pod nazwą [[Aschaffenburger Gespräche]] (''Rozmowy aschaffenburskie'') oraz stanowiły istotny element niemieckiego dyskursu na temat przeszłości kraju i narodu niemieckiego.