Świat przeżywany: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy
m ort.
Linia 17:
 
== Pojęcie świata przeżywanego w socjologii Alfreda Schutza ==
Podczas gdy tematyka najogólniej rozumianego doświadczenia świata była po śmierci Husserla kontynuowana przez filozofów egzystencjalistycznych takich jak Heidegger czy Jaspers<ref name="ftn11"><sup>Na ten temat: M. Marleau-Ponty, ''Filozof i socjologia''<nowiki>, tłum. A. Zinserling, [w:] </nowiki>''Fenomenologia i socjologia. Antologia tekstów'', red. Z. Krasnodębski, Warszawa 1989.</sup></ref>, pojęcie ''Lebensweltu'' znalazło swoje zastosowanie w teoriach socjologicznych zaliczanych do nurtu tzw. socjologii fenomenologicznej, której prekursorem był [[Alfred Schütz (filozof)|Alfred Schütz]]. Owo przejście miało dwie bardzo ważne konsekwencję. Problematyka ta została oddzielona od refleksji transcendentalnej i przeniesiona na grunt socjologicznej teorii działania, w skutekwskutek czego: po pierwsze, została połączona z empiryczną analizą zachowań aktorów, po drugie, pojęcie świata przeżywanego stało się kategorią analizy struktur interpersonalnych wytwarzanych w toku życia społecznego.
 
A oto jak w wielkim skrócie przedstawia się Schützowska wizja tego, czym jest świat przeżywany.<ref name="ftn12"><sup>Posługuję się tutaj technicznym terminem ''Lebenswelt ''bo, chociaż sam Schütz stosował je tylko sporadycznie, to tematyka jego analiz może być bezsprzecznie zaliczona do problematyki świata przeżywanego. </sup></ref> Już Husserl, jak na to wskazuje przytoczony nieco wyżej cytat<ref name="ftn13"><sup>przyp. 36.</sup></ref>,dostrzegał praktyczny wymiar, w jakim dochodzi do transcendentalnej konstrukcji świata przeżywanego. Autor ''Potocznej i naukowej interpretacji świata'' posuwa się dalej w tym kierunku interpretując świat przeżywany jako obszar, na którym działający aktorzy odnajdują wytworzone przez praktykę społeczną schematy interpretacyjne, przy pomocy których orientują się oni w otaczającej ich rzeczywistości. Dzięki procesowi typizacji porządkują oni własne doświadczenie zgodnie z przyjętymi schematami, które pozwalają mu zaklasyfikować napotykane obiekty do pewnych danych z góry typów: „(…) w nastawieniu naturalnym codziennego życia zajmujemy się tylko pewnymi obiektami odcinającymi się od niekwestionowanego tła innych predoświadczonych obiektów.”<ref name="ftn14"><sup>Alfred Schütz, ''Potoczna i naukowa interpretacja ludzkiego działania, ''Studia Filozoficzne nr 6 (163) 1979, tłum, D. Lachowska, s.26.</sup></ref>