Tarnica: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Poprawiam linki wewnętrzne i wykonuję drobne zmiany typograficzne i techniczne. |
||
Linia 15:
}}
[[Plik:Bieszczadzki Park Narodowy - Tarnica.JPG|thumb|250px|Widok szczytu Tarnicy od strony Szerokiego Wierchu]]
'''Tarnica''' (1346,2 m)<ref name=geoportal>{{cytuj stronę|url=http://mapy.geoportal.gov.pl/imap/|tytuł=Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna|data dostępu=2015-04-01}}</ref> – najwyższy szczyt [[Bieszczady Zachodnie|polskich Bieszczadów]] i [[województwo podkarpackie|województwa podkarpackiego]], wznoszący się na krańcu pasma [[połonina|połonin]], w grupie tzw. gniazda Tarnicy i [[Halicz (góra)|Halicza]]. Należy do [[Korona Gór Polski|Korony Gór Polski]].
[[szczyt (geografia)|Szczyt]] Tarnicy wznosi się ponad 500 m nad dolinę [[Wołosaty|Wołosatki]] i wyróżnia się osobliwą sylwetką. Od sąsiedniego masywu [[Krzemień (Bieszczady)|Krzemienia]] grzbiet (faktycznie [[zwornik (geografia)|zwornikiem]] jest [[Szeroki Wierch|Tarniczka]]) oddzielony jest głęboką [[Przełęcz Goprowska|Przełęczą Goprowską]], natomiast z [[Szeroki Wierch|Szerokim Wierchem]] łączy się charakterystyczną, ostro wciętą w grzbiet przełęczą o wysokości 1275 m n.p.m., od której pochodzi nazwa góry (w języku [[język rumuński|rumuńskim]] słowo „tarniţa” oznacza siodło, przełęcz). Wąski, ostry, nieco wydłużony grzbiet góry, z dwoma wyraźnymi wierzchołkami (1346 i 1339 m n.p.m.), wyścielają złomiska skał i zdobią bruzdy naturalnych zagłębień, a także resztki wojennych okopów. Z południowej strony opada w dół wysoka skalna ściana, a niżej rozścielają się wielkie pola kamiennego [[Gołoborze|rumoszu]]. Na głównej kulminacji znajduje się [[punkt geodezyjny]]. W 1987 na szczycie ustawiono 7-metrowy krzyż, upamiętniający – wraz z wmurowaną tablicą – pobyt [[Jan Paweł II|ks. Karola Wojtyły]] 5 sierpnia 1953. Po złamaniu się krzyża na wiosnę 2000, w dniu 2 września tego roku postawiono nowy stalowy krzyż (liczący ok 8,5 metra, ważący ok. 500 kg; wyniesiony przez pielgrzymów na Tarnicę w częściach), który 16 września 2000 poświęcił bp [[Adam Dyczkowski]]<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Nowy krzyż na Tarnicy | czasopismo = [[Tygodnik Sanocki]] | wolumin = Nr 39 (464) | strony = 12 | data = 29 września 2000 | url = }}</ref><ref>{{Cytuj pismo | autor = Dorota Mękarska | tytuł = Nowy krzyż na Tarnicy | czasopismo = Głos Ziemi Sanockiej | wolumin = Nr 24 | strony = 5 | issn = 1640-8004 | data = 10 września 2000}}</ref>. Tarnica stanowi najbardziej atrakcyjny punkt widokowy w polskich Bieszczadach. Oprócz wspaniałej panoramy najbliższych grzbietów polskiej części Bieszczadów, w pogodne dni można dostrzec: [[Tatry]]<ref>[http://www.dalekieobserwacje.eu/tatry-widziane-z-tarnicy/ Tatry widziane z Tarnicy].</ref>, [[Gorgany]], [[Ostra Hora|Ostrą Horę]], [[Połonina Równa|Połoninę Równą]]<ref>[http://www.dalekieobserwacje.eu/gorgany-widziane-z-tarnicy/ Gorgany, Ostra Hora i Połonina Równa widziane z Tarnicy].</ref>, [[Połonina Czerwona|Połoninę Krasną]], [[Świdowiec]]<ref>[http://www.dalekieobserwacje.eu/polonina-krasna-i-swidowiec-widziane-z-tarnicy/ Połonina Krasna i Świdowiec widziane z Tarnicy].</ref>, a przy bardzo dobrych warunkach pogodowych możemy dostrzec: [[Pasmo Wyhorlacko-Gutyjskie]], [[Góry Ignis]]<ref>[http://www.dalekieobserwacje.eu/gory-ignis-i-gutai-ro-z-tarnicy/ Góry Ignis i Gutai z Tarnicy].</ref>, górę Vlădeasa<ref>{{Cytuj|tytuł=Rumunia widziana z Tarnicy [MOST WANTED!]|data dostępu=2016-09-06|url=http://www.dalekieobserwacje.eu/rumunia-widziana-z-tarnicy-most-wanted/|język=pl
W rejon tych gór prowadzą zaledwie dwa piesze [[szlak turystyczny|szlaki turystyczne]]. Pierwszy to końcowy odcinek [[Główny Szlak Beskidzki|Głównego Szlaku Beskidzkiego]] ([[Ustroń]] – [[Wołosate]]), wiodący od schroniska w [[Ustrzyki Górne|Ustrzykach Górnych]] (znaki czerwone). Odcinek ten w swojej końcowej partii jest bardzo atrakcyjny widokowo, prowadząc do przełęczy pod szczytem Tarnicy (1275 m n.p.m.) połoninami Szerokiego Wierchu. Drugim jest bardziej stromy szlak niebieski [[Niebieski szlak turystyczny Rzeszów
Z rzadkich w Polsce gatunków roślin stwierdzono występowanie [[zaraza macierzankowa|zarazy macierzankowej]]<ref>{{Cytuj książkę |imię=Zbigniew |nazwisko=Mirek |imię2=Halina |nazwisko2=Piękoś-Mirkowa |tytuł=Czerwona księga Karpat Polskich |wydawca=Instytut Botaniki PAN |miejsce=Kraków |data=2008 |isbn =978-83-89648-71-6}}</ref>.
'''Piesze szlaki turystyczne''' (czasy przejścia do przełęczy pod Tarnicą)<ref>Czasy przejścia szlaków: {{cytuj książkę |tytuł=Bieszczady i Góry Sanocko-Turczańskie. Mapa turystyczna. Skala 1:75 000. Wydanie trzecie|wydawca=PPWK SA|miejsce=Warszawa |rok= |isbn=83-7329-436-8}}</ref>:
: {{szlak|czerwony}} [[Ustrzyki Górne]] – [[Szeroki Wierch]] – przełęcz pod Tarnicą – [[Halicz (góra)|Halicz]] – [[Rozsypaniec (
::* z Ustrzyk Górnych 3 h (↓ 2:15 h)
::* z Halicza 1:15 h (z powrotem 1:35 h), z Wołosatego 4:50 h (↓ 4:05 h)
|