Przestrzeń unormowana: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne
Linia 7:
 
== Definicja ==
Niech <math>X</math> będzie przestrzenią liniową nad [[ciało (matematyka)|ciałem]] <math>K</math> [[liczby rzeczywiste|liczb rzeczywistych]] bądź [[liczby zespolone|zespolonych]]<ref>Niektórzy autorzy, jak na przykład [[Nicolas Bourbaki]], podają ogólniejszą definicję przestrzeni unormowanej dopuszczając by ''K'' było dowolnym [[pierścień waluacji|pierścieniem waluacji]] [[pierścień z dzieleniem|z dzieleniem]] – nie jest to jednak powszechna praktyka.</ref>.<br /> [[Funkcja|Odwzorowanie]] <math>\|\cdot\|\colon X \to [0, \infty)</math> nazywa się '''normą''' w przestrzeni <math>X,</math>, jeśli dla wszystkich elementów <math>x,y\in X</math> i [[skalar (matematyka)|skalarów]] <math>\alpha\in K</math> spełnia następujące warunki:
# niezdegenerowania<br /><math>\|x\| = 0 \Rightarrow x = 0;</math>
# [[funkcja jednorodna|dodatniej jednorodności]]<br /> <math>\|\alpha x\| = |\alpha| \|x\|;</math>
# [[nierówność trójkąta|nierówności trójkąta]] ([[funkcja addytywna|podaddytywności]])<br /><math>\|x + y\| \leqslant \|x\| + \|y\|.</math>
 
Przestrzeń <math>X</math> z określoną normą <math>\|\cdot\|</math> nazywa się '''przestrzenią unormowaną'''.
 
; Uwagi
Każde odwzorowanie spełniające warunek 2. spełnia również warunek
: <math>x = 0 \Rightarrow \|x\| = 0.</math>.
 
Z tego powodu wielu autorów zamiast 1. przyjmuje następujący warunek
: <math>\|x\| = 0 \Leftrightarrow x = 0.</math>
 
Funkcja <math>\|\cdot\|</math> niespełniająca 1. warunku nazywana jest ''pseudonormą''.
Linia 27:
[[Plik:Vector norms.png|thumb|270px|[[Kula|Kule (koła) jednostkowe]] na [[przestrzeń euklidesowa|płaszczyźnie dwuwymiarowej]] w sensie norm <math>\scriptstyle{\|\cdot\|_1, \|\cdot\|_2}</math> i <math>\scriptstyle{\|\cdot\|_\infty}.</math>]]
W [[przestrzeń współrzędnych|przestrzeniach współrzędnych]] <math>X = \mathbb R^n</math> lub <math>X = \mathbb C^n</math> można wprowadzić wiele norm; niech <math>\mathbf x = (x_1, \dots, x_n) \in X.</math> Funkcje postaci
: <math>\|\mathbf x\|_p = \biglbig(|x_1|^p + |x_2|^p + \ldots + |x_n|^p\bigrbig)^{1/p}</math>
 
są normami dla <math>1 \leqslant p < \infty,</math>, nazywanymi ''p-tymi normami''.
 
Normę <math>\|\cdot \|_2</math> nazywa się często [[przestrzeń euklidesowa#Struktura euklidesowa|normą euklidesową]] i oznacza po prostu <math>|\cdot|,</math> o ile nie prowadzi to do nieporozumień.
 
W przestrzeni <math>X</math> można wyróżnić także normę ''maksimum'' zadaną wzorem
: <math>\|\mathbf x\|_\infty = \max\biglbig\{|x_i|\colon\, i=1, \dots, n\bigrbig\}.</math>
 
Jej oznaczenie jest zgodne z ''p''-tymi normami w tym sensie, iż <math>\|\mathbf x\|_p \to \|\mathbf x\|_\infty</math> przy <math>p \to \infty.</math>
 
Jeżeli <math>K</math> jest [[przestrzeń zwarta|przestrzenią zwartą]], to przestrzeń <math>C(K)</math> wszystkich [[funkcja rzeczywista|rzeczywistych]] [[funkcja ciągła|funkcji ciągłych]], określonych na <math>K,</math>, jest przestrzenią unormowaną (a nawet [[przestrzeń Banacha|przestrzenią Banacha]]) z normą daną wzorem
: <math>\|f\| = \sup\{|f(x)|\colon x\in K\}.</math>
 
Przykładem przestrzeni unormowanej, która nie jest zupełna jest np. przestrzeń <math>c_{00},</math>, tj. podprzestrzeń przestrzeni <math>\ell^\infty</math> wszystkich ciągów liczbowych których tylko skończenie wiele wyrazów jest niezerowych.
 
Większość przestrzeni unormowanych naturalnie pojawiających się w matematyce to przestrzenie Banacha – należą do nich, na przykład, [[przestrzeń Lp|przestrzenie ''L<sup>p</sup>'']], [[przestrzeń Sobolewa|przestrzenie Sobolewa]], [[przestrzeń Hardy’ego|przestrzenie Hardy’ego]]. Każda [[podprzestrzeń liniowa]] przestrzeni Banacha, która nie jest [[zbiór domknięty|domknięta]] jest przestrzenią unormowaną, która nie jest przestrzenią Banacha. Innym przykładem niezupełnej przestrzeni unormowanej jest [[całka Pettisa#Przestrzeń funkcji całkowalnych w sensie Pettisa|przestrzeń funkcji całkowalnych w sensie Pettisa]] (o wartościach w przestrzeni nieskończeniewymiarowej).
Linia 48:
Dwie normy przestrzeni liniowej nazywane są '''równoważnymi''', gdy metryki przez nie generowane wyznaczają tę samą [[przestrzeń topologiczna|topologię]], przez co zagadnienie równoważności norm sprowadza się do zagadnienia [[przestrzeń metryczna#Równoważność metryk|równoważności metryk]].
 
Dowodzi się, że [[równoważność|warunkiem koniecznym i wystarczającym]] równoważności norm <math>\|\cdot\|_1,</math>, <math>\|\cdot\|_2</math> w przestrzeni <math>X</math> jest istnienie dwóch takich dodatnich liczb rzeczywistych <math>c, C,</math> które dla każdego elementu <math>x \in X</math> spełniałyby warunek
: <math>c\|x\|_1 \leqslant \|x\|_2 \leqslant C\|x\|_1.</math>
 
Linia 72:
[[kula|kul domkniętych]] o środku w [[wektor zerowy|zerze]] i promieniu <math>\tfrac{1}{n}.</math>
 
Z drugiej strony, tzw. ''kryterium Kołmogorowa'' podaje warunek konieczny i wystarczający na to, aby w danej przestrzeni liniowo-topologicznej można było wprowadzić normę wyznaczającą wyjściową topologię przestrzeni (o przestrzeniach tego typu mówi się, że są ''normowalne''): przestrzeń liniowo-topologiczna jest normowalna wtedy i tylko wtedy, gdy jest [[przestrzeń T1|''T''<sub>1</sub>]] oraz zawiera [[zbiór wypukły|wypukłe]] i [[zbiór ograniczony|ograniczone]] otoczenie zera<ref>A. Kołmogorow, ''Zur Normierbarkeit eines allgemeinen topologischen linearen Raumes'', Studia Math. vol. 5 (1934), s. 29-3329–33.</ref> ([[funkcjonał Minkowskiego]] wypukłego i ograniczonego otoczenia zera jest normą, która wyznacza wyjściową topologię przestrzeni).
 
=== Przestrzenie unitarne ===
Linia 91:
{{osobny artykuł|norma operatora|przestrzeń sprzężona (analiza funkcjonalna)}}
{{Zobacz też|przestrzeń refleksywna}}
Jeżeli <math>X</math> jest dowolną przestrzenią liniową nad ciałem <math>K,</math> to przestrzeń <math>\mboxtext{Hom}(X, K)</math> [[Forma liniowa|funkcjonałów liniowych]] określonych na <math>X</math> i o wartościach w <math>K</math> oznacza się zwykle symbolem <math>X'</math> i nazywa ''przestrzenią sprzężoną algebraicznie'' do <math>X.</math>.
 
W kontekście przestrzeni unormowanych rozważa się jednak częściej rodzinę tych funkcjonałów liniowych na nich określonych, które są [[Operator liniowy ograniczony|ciągłe]]: tworzą one przestrzeń <math>X^*,</math>, nazywaną ''przestrzenią sprzężoną topologicznie''; w przestrzeni tej można w naturalny sposób wprowadzić [[Norma operatorowa|normę operatorową]]. Na mocy [[twierdzenie Banacha-Steinhausa|twierdzenia Banacha-Steinhausa]] przestrzenie sprzężone do przestrzeni unormowanych są zawsze przestrzeniami Banacha (ograniczając się do przestrzeni nad ciałem liczb rzeczywistych bądź zespolonych), niezależnie od tego, czy przestrzeń <math>X</math> jest zupełna.
 
Każdą przestrzeń unormowaną ''X'' można [[izometria|izometrycznie]] zanurzyć w [[przestrzeń sprzężona (analiza funkcjonalna)#Drugie przestrzenie sprzężone|drugą przestrzeń sprzężoną]] <math>X^{**},</math>, poprzez odwzorowanie
: <math>\kappa\colon X\to X^{**}</math>
 
dane wzorem
: <math>\kappa(x)x^*=x^* x,\, x^*\in X^*.</math>.
 
Z [[twierdzenie Goldstine’a|twierdzenia Goldstine’a]] wynika, że obraz przestrzeni ''X'' poprzez odwzorowanie <math>\kappa</math> jest gęstym podzbiorem <math>X^{**}</math> w sensie [[słaba topologia|<math>X^*</math>-topologii]]. Ważną klasę przestrzeni unormowanych stanowią [[przestrzeń refleksywna|przestrzenie refleksywne]], tzn. te przestrzenie unormowane dla których odwzorowanie <math>\kappa</math> jest [[Funkcja „na”|suriekcją]]. Przestrzeń <math>X^{**}</math> jest przestrzenią Banacha niezależnie od tego czy ''X'' ma tę własność, a więc każda unormowana przestrzeń refleksywna jest automatycznie przestrzenią Banacha.
 
Z każdą parą <math>(X, Y)</math> przestrzeni unormowanych można stowarzyszyć przestrzeń <math>\operatorname L(X, Y)</math> wszystkich [[Operator liniowy ograniczony|ciągłych]] [[Przekształcenie liniowe|operatorów liniowych]] <math>X \to Y.</math> W przestrzeni <math>\operatorname L(X,Y)</math> wprowadza się normę wzorem
: <math>\begin{align} \|\operatorname A\|
: <math>\begin{align} \|\operatorname A\| & = \inf\bigl\{c > 0\colon \|\operatorname Ax\| \leqslant c\|x\|,\, x \in X\bigr\} = \\ & = \sup\bigl\{\|\operatorname Ax\|\colon x \in X,\,\|x\| \leqslant 1\bigr\} = \\ & = \sup\{\|\operatorname Ax\|\colon x \in X,\,\|x\| = 1\bigr\} = \\ & = \sup\left\{\tfrac{\|\operatorname Ax\|}{\|x\|}\colon\, x \in X,\, x \neq 0\right\},\, \operatorname A \in \operatorname L(X,Y) \end{align}</math>
& = \inf\big\{c > 0\colon \|\operatorname Ax\| \leqslant c\|x\|,\, x \in X\big\} \\
& = \sup\big\{\|\operatorname Ax\|\colon x \in X,\,\|x\| \leqslant 1\big\} \\
& = \sup\{\|\operatorname Ax\|\colon x \in X,\,\|x\| = 1\big\} \\
& = \sup\left\{\tfrac{\|\operatorname Ax\|}{\|x\|}\colon\, x \in X,\, x \neq 0\right\},\quad \operatorname A \in \operatorname L(X,Y)
\end{align}</math>
 
Ostatnie dwie równości mają sens tylko w przypadku, gdy <math>X</math> jest [[przykłady przestrzeni liniowych#Trywialna lub zerowa przestrzeń liniowa|przestrzenią nietrywialną]].
Linia 112 ⟶ 117:
 
== Bibliografia ==
* {{cytuj książkę | nazwisko = Conway | imię = John B. | tytuł = A course in functional analysis | wydawca = Springer-Verlag | miejsce = New York | rok = 1990 | strony = 67 | isbn = 0387972455}}
* {{cytuj książkę|nazwisko=Musielak|imię=Julian|autor link=Julian Musielak|tytuł=Wstęp do analizy funkcjonalnej|miejsce=Warszawa|wydawca=PWN|rok=1976}}
* {{cytuj książkę|nazwisko=Bourbaki|imię=Nicolas|autor link=Nicolas Bourbaki|tytuł=Topological vector spaces|miejsce=Berlin|wydawca=Springer|rok=1987|isbn=3-540-42338-9|strony=I.3}}